Aquilegia bertolonii
| Aquilegia bertolonii | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Aquilegia bertolonii Schott (1853) | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Aquilegia bertolonii, habitus | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Aquilegia bertolonii op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Aquilegia bertolonii is een overblijvende plant uit de ranonkelfamilie (Ranunculaceae) die endemisch is voor de westelijke Alpen.
Naamgeving en etymologie
- Synoniem: Aquilegia vulgaris subsp. reuteri (Boiss.) Bonnier, Aquilegia reuteri var. minor Rouy, Aquilegia reuteri Boiss., Aquilegia bauhinii subsp. bertolonii (Schott) Nyma
- Frans: Ancolie de Bertoloni
- Engels: Bertoloni's Columbine
- Italiaans: Aquilegia di Bertoloni
De soortaanduiding bertolonii is een eerbetoon aan de Italiaanse botanicus Antonio Bertoloni (1775–1869).
Kenmerken
Aquilegia bertolonii is een overblijvende, kruidachtige plant, met een enkele of weinig vertakte, tot 50 cm lange, bovenaan klierachtig behaarde bloemstengel met één tot vijf bloemen. De grondbladeren zijn gesteeld, dubbel drietallig met een diep gekartelde bladrand. De verspreid staande stengelblaadjes zijn kleiner en diep ingesneden.
De bloemen zijn kortgesteeld, knikkend, vijfdelig, donkerblauw tot blauwviolet gekleurd. De kelkblaadjes wijzen naar beneden. De in het midden gebundelde kroonblaadjes zijn afgerond of afgeknot. De sporen bovenaan de kroonblaadjes zijn sterk gebogen. De meeldraden zijn felgeel gekleurd en steken niet buiten de bloem uit.
De plant bloeit van juni tot juli.
Habitat en verspreiding
Aquilegia bertolonii groeit voornamelijk op warme plaatsen op zonnige plaatsen kalksteenbodem, zoals bosranden en puinhellingen.
De plant is endemisch voor de Franse Zee-Alpen en de aangrenzende Ligurische Alpen.
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 
