Azodicarbonamide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Azodicarbonamide
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van azodicarbonamide
Algemeen
Molecuulformule C2H4N4O2
IUPAC-naam carbamoylimino-ureum
Andere namen azobisformamide, azodiformamide
Molmassa 116,10 g/mol
CAS-nummer 123-77-3
EG-nummer 204-650-8
Wikidata Q415646
Beschrijving Geel tot oranje, reukloos, kristallijn poeder
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk voor de gezondheid
Gevaar
H-zinnen H334
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P342+P311
EG-Index-nummer 611-028-00-3
VN-nummer 3242
ADR-klasse Klasse 4.1
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur geel tot oranjerood
Dichtheid 1,65 g/cm³
Onoplosbaar in water
Nutritionele eigenschappen
Type additief meelverbeteraar
E-nummer E927
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Azodicarbonamide of azodiformamide is een organische verbinding met als brutoformule C2H4N4O2. Het is een reukloos, geel tot oranje kristallijn poeder. Het heeft het E-nummer E927. Het wordt gebruikt als voedingsmiddelenadditief, met name als deegverbeteraar, en als blaasmiddel voor kunststoffen.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

De synthese van azodicarbonamide gaat uit van ureum en hydrazine, die reageren tot hydrazodicarbonamide (ook biureum genoemd):

Hydrazodicarbonamide wordt dan geoxideerd met een geschikt oxidatiemiddel tot azodicarbonamide.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

De stof wordt vooral gebruikt als blaasmiddel of schuimmiddel voor de productie van geëxpandeerde thermoplastische polymeren of rubbers, waaronder polyetheenschuimen. Het stikstofgas dat vrijkomt wanneer azodicarbonamide wordt verhit, zorgt voor het opschuimen van het polymeer.

In de voedingsindustrie wordt azodicarbonamide gebruikt als additief (E-nummer E927), met name als deegverbeteraar. Het toevoegen van een kleine hoeveelheid (tot 50 ppm) aan het meel, geeft een wittere kleur. In het brood komt de stof niet meer voor, omdat bij bevochtiging van het deeg het azodicarbonamide volledig wordt omgezet in hydrazodicarbonamide, dat stabiel is, niet ontbindt tijdens het bakken en dat weinig toxisch en niet carcinogeen is.

Regelgeving[bewerken | brontekst bewerken]

In de Europese Unie is het gebruik van azodicarbonamide als deegverbeteraar niet toegelaten. De Europese Commissie heeft in 2004 ook het gebruik verboden van de stof als blaasmiddel voor polymeren die in contact komen met voedingswaren. Azodicarbonamide kan namelijk bij verhitting gedeeltelijk ontleden tot semicarbazide. Semicarbazide is bij dierproeven zwak carcinogeen gebleken. Azodicarbonamide werd bijvoorbeeld gebruikt bij de productie van geschuimde pakkingen op glazen potten die nadien gesteriliseerd werden. In een aantal gevallen werd in de levensmiddelen (meer bepaald in babyvoeding) semicarbazide aangetroffen.[1]

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Azodicarbonamide is ontvlambaar en geeft irriterende en giftige stikstofoxiden af in een brand.

De stof irriteert de ogen en de luchtwegen; veelvuldig of langdurige inademing kan astma veroorzaken. Veelvuldig of langdurig contact met de huid kan dermatitis en overgevoeligheid van de huid veroorzaken.

Azodicarbonamide wordt niet als een carcinogeen beschouwd.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]