Bosjeskerk
| Sint-Antonius van Paduakerk | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
De Bosjeskerk rond 1900
| ||||
| Plaats | Rotterdam | |||
| Denominatie | Rooms-katholiek | |||
| Gewijd aan | Antonius van Padua | |||
| Coördinaten | 51° 56′ NB, 4° 29′ OL | |||
| Gebouwd in | 1866 | |||
| Gesloopt in | 1940 (Verwoest bij oorlogshandelingen) | |||
| Architectuur | ||||
| Architect(en) | Evert Margry | |||
| Bouwmateriaal | Baksteen | |||
| Stijlperiode | Neogotiek | |||
| Toren | Ontworpen, maar niet gebouwd | |||
| Afbeeldingen | ||||
| ||||
Interieur
| ||||
| ||||
De Sint-Antonius van Paduakerk, beter bekend als de Bosjeskerk (of Boschjeskerk), was een rooms-katholieke kerk in Rotterdam.
De Bosjeskerk werd in 1866 gebouwd iets ten noorden van het Boschje; dat Boschje lag bij de splitsing van wat sinds 1949 het Pompenburg heet en de Goudsesingel.[1] Het was de eerste kerk die door Evert Margry, een leerling van Pierre Cuypers, werd gebouwd. Margry ontwierp een grote driebeukige kruiskerk in de voor deze tijd kenmerkende neogotische stijl. Het oorspronkelijke ontwerp had ook een hoge klokkentoren, maar die is nooit gebouwd.
Bij het bombardement op Rotterdam in mei 1940 werd de Bosjeskerk verwoest. In 1954 werd aan de Hofdijk ten oosten van het pand waarin destijds de Rijksautmobielcentrale (RAC) gevestigd was en tegenwoordig het Stadsarchief (voorheen Gemeentearchief geheten) gevestigd is, een nieuwe kerk[2], de Antonius en Rosaliakerk, gebouwd die in 1991 al weer afgebroken is.
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 
