Bruno Streckenbach
Bruno Streckenbach | ||
---|---|---|
![]() | ||
SS-Gruppenführer Bruno Streckenbach (midden) samen met Heinrich Himmler.
| ||
Geboren | 7 februari 1902 Hamburg, Duitsland | |
Overleden | 28 oktober 1977 Hamburg, Duitsland | |
Land/zijde | ![]() ![]() ![]() Flensburgregering ![]() ![]() | |
Dienstjaren | 1918 - 1945 | |
Rang | ![]() ![]() SS-Gruppenführer en Generalleutnant in de Waffen-SS | |
Eenheid | Waffen-SS | |
Bevel | 8. SS-Kavallerie-Division Florian Geyer 19. Waffen-Grenadier-Division der SS | |
Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
| |
Onderscheidingen | zie decoraties |
Bruno Streckenbach (Hamburg, 7 februari 1902 - aldaar, 28 oktober 1977) was een Duitse officier tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij was hoofd van het eerste departement (Amt I) van het RSHA en hield de rang van SS-Gruppenführer.
Streckenbach diende in de laatste jaren van de Eerste Wereldoorlog in het Duitse leger en werd na de Vrede van Versailles een lid van de Vrijkorpsen. In 1933 werd hij verkozen om de Gestapo in Hamburg te leiden. In 1939 werd hij naar Polen gestuurd om de professoren van de Universiteit van Krakau te arresteren. Nadat hij zijn taak in Polen had volbracht, werd hij teruggeroepen naar Berlijn voor een ambtelijke baan.
Zonder aankondiging kreeg Streckenbach een geheime uitnodiging om bij Pretzsch aan de Elbe uitverkoren medewerkers van de SD, de Gestapo en de politie te ontmoeten. Hij moest ze trainen voor de komende invasie van Rusland. Ze kregen de speciale taak om radicale vijandige groeperingen (Bosjewieken, zigeuners, partizanen en Joden) uit te schakelen. Verder waren ze belast met de informatievoorziening over voorraden, spionageactiviteiten en Russisch materieel. Streckenbach was al vroeg in de oorlog van mening dat vooral de Joden moesten worden vernietigd.
In 1952 werd Streckenbach in een Russische gevangenis tot 25 jaar veroordeeld. In 1955 werd hij echter al vrijgelaten. Pogingen van de West-Duitse regering om hem alsnog terecht te stellen liepen op niets uit, omdat hij een slechte gezondheid had, naar verluidt.
Hij overleed in Hamburg, op 28 oktober 1977.
Waffen-SS
In september 1942 werd Streckenbach, op verzoek, overgeplaatst van de Allgemeine-SS naar de Waffen-SS en kreeg direct de rang van SS-Obersturmführer. In maart 1943 werd hij ingedeeld bij de SS-Kavallerie-Division, en kreeg de rang van SS-Hauptsturmführer. In april 1943 had hij het bevel over het antitankbataljon van de divisie en werd al snel opgemerkt vanwege zijn kwaliteiten als leider. Hij werd in korte tijd bevorderd tot SS-Sturmbannführer, SS-Obersturmbannführer en SS-Standartenführer. In de herfst van 1944 verving hij Hermann Fegelein als commandant van de divisie (toen al hernoemd naar 8. SS-Kavallerie-Division Florian Geyer) en op 30 januari 1944 volgde zijn bevordering tot SS-Oberführer.
Op 13 april 1944 kreeg hij het bevel over de 19. Waffen-Grenadier-Division der SS, ter vervanging van Friedrich-Wilhelm Bock die het tijdelijke bevel had gekregen na de dood van Hinrich Schuldt. Streckenbach zou deze post behouden tot het einde van de oorlog. Dankzij de gevechten aan het Oostfront klom hij op naar de rang van SS-Gruppenführer en Generalleutnant in de Waffen-SS.
Militaire loopbaan
- SS-Sturmführer: 24 december 1932
- SS-Obersturmführer:
- SS-Hauptsturmführer: 12 juni 1933
- SS-Sturmbannführer: 2 september 1933
- SS-Obersturmbannführer: 9 november 1933
- SS-Standartenführer: 20 april 1934[1]
- SS-Oberführer: 13 september 1936[2]
- SS-Brigadeführer: 20 april 1939
- SS-Brigadeführer en General der Polizei: 1 januari 1941
- SS-Gruppenführer en Generalleutnant der Polizei: 9 november 1941
Registratienummers
Decoraties
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis op 17 augustus 1944 als SS-Brigadeführer en Generalmajor en Waffen-SS en Polizei & Kdr. der Kampfgruppe 19.Waffen-Grenadier-Division der SS (lett. Nr. 2)/VI.SS-Freiwilligen-Armee-Korps/18e Leger/Heeresgruppe Nord, Oostfront[3][4]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof (nr.701) op 16 januari 1945 als SS-Gruppenführer en Generalleutnant der Waffen-SS en Polizei & Kdr. 19.Waffen-Gren.Div.d.SS (lett. Nr. 2).VI.SS-Freiw.A.K., Oostfront (direct gepresentreerd door Hitler)[3][4]
- IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse (10 oktober 1940)[3] en 2e Klasse (1 juli 1943)[3]
- Allgemeines Sturmabzeichen op 25 september 1943[4]
- Duits Kruis in goud op 15 december 1943[4]
- Gouden Ereteken van de NSDAP op 30 januari 1939[3][4]
- Nahkampfspange in brons[3] op 30 oktober 1943[4]
- Dienstonderscheiding van de SS[3]
- Dienstonderscheiding van de NSDAP[3]
- Ehrendegen des Reichsführers-SS[3][4]
- SS-Ehrenring[3][4]
- Kruis voor Oorlogsverdienste, 1e Klasse (januari 9142)[4] en 2e Klasse met Zwaarden[3]
- Hij werd eenmaal genoemd in het Wehrmachtsbericht. Dat gebeurde op: 30 september 1944[4]
- ↑ (de) Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP van 01.10.1934. p.8-9. Geraadpleegd op 18 januari 2020.
- ↑ (de) Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP van 01.12.1936. p.14-15. Geraadpleegd op 18 januari 2020.
- ↑ a b c d e f g h i j k SS-Gruppenführer (O-Z)
- ↑ a b c d e f g h i j TRACESOFWAR: Streckenbach, Bruno. Geraadpleegd op 20 november 2019.