Christiane Goeminne

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Christiane Goeminne
Portretfoto van Christiane Goeminne, gemaakt door Jelle Vermeersch (collectie KOERS. Museum van de Wielersport)
Persoonlijke informatie
Volledige naam Christiane Goeminne
Bijnaam Chris
Geboorteplaats Oudenaarde, België
Nationaliteit Belg
Sportieve informatie
Discipline(s) baan- en wegwielrennen
Specialisatie(s) sprinten
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Christiane (‘Chris’) Goeminne (1942, Oudenaarde), is een Belgisch voormalig wielrenster die actief was van 1960-1979. Ze behaalde 163 overwinningen tijdens haar carrière zowel op de piste als op de weg. Ze kon vooral op de piste goed uit de benen aangezien ze eerder een spurterstype was. Haar belangrijkste prestaties waren vijf podiumplaatsen op het Belgisch kampioenschap en twee podiumplaatsen op het Wereldkampioenschap.[1]

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Ze groeide op in een gezin dat haar niet steunde in het begin en tijdens haar wielercarrière. Ze moest werken om alles zelf te kunnen financieren. Gelukkig boden andere mensen hulp aan zoals Firmin Van Kerrebroeck, die haar een fiets bezorgde die beter afgesteld was op haar lengte. Ook Briek Schotte hielp haar eveneens: ze kreeg ook van hem in 1964 een fiets. Hij stond erom bekend dat hij meerdere vrouwen steunde tijdens hun wielercarrière met een vrouwelijke Flandria ploeg. Ze had ook nog een kennis waarbij ze achter de brommer mee kon trainen.[1]

Begin[bewerken | brontekst bewerken]

Ze kwam in contact met de wielersport via een collega op het werk die haar meevroeg om een avond op rollen te rijden tijdens een sportavond in Elsegem. Ook onder meer Marie-Thérèse Naessens, Denise Bral, Simonne Ellegeest en Monique Maes waren aanwezig.[1]

Het was pas tijdens haar derde jaar, in 1963, dat ze haar eerste overwinning behaalde. In de eerste drie jaren leerde ze vooral veel bij over hoe je een wedstrijd moest rijden en welke tactieken belangrijk waren.[1]

Hoogtepunt[bewerken | brontekst bewerken]

De meeste van haar zeges behaalde ze op de piste omdat ze niet alleen een goede spurt had, maar ook durfde om bovenaan op de piste te rijden. Op de weg won ze wat minder, maar was ze wel erg regelmatig in haar uitslagen en pakte veel ereplaatsen met onder meer vijf keer een podiumplaats op het Belgisch kampioenschap (1969, 1973, 1975, 1976 en 1978) en twee keer een top vijf notering op een Wereldkampioenschap (1973 en 1975). Dat ze er niet in slaagde een Wereldkampioenschap te winnen weet ze aan de nervositeit die ze had voor en tijdens de wedstrijd. Ze ging in totaal tien keer mee naar een WK waarvan dat in Spanje in 1965 het eerste was. De begeleiding van de Belgische Wielerbond was echter minimaal waardoor ze ook niets van parcourskennis voor de wedstrijd hadden. In tegenstelling tot hedendaagse kampioenschappen, was het toen ieder voor zich.[1]

Naast de Wereldkampioenschappen reed ze ook andere wedstrijden in onder meer Frankrijk en Italië.[1]

Ze koerste onder meer tegen Yvonne Reynders, die ze als de beste wielrenster aanschouwde.[1] Ook Victoire Van Nuffel en Marie-Thérèse Naessens beschouwde ze als haar voornaamste tegenstanders.[2]

Einde[bewerken | brontekst bewerken]

Haar carrière eindigde met een overwinning in Wilrijk.[1]

Post-Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Na haar carrière stond ze verschillende rensters, zoals Josiane Vanhuysse en Patsy Larno bij met tips en materiaal omdat ze zelf een mentor miste tijdens haar loopbaan.[1]

Relatie[bewerken | brontekst bewerken]

Goeminne had een relatie met een andere renster genaamd Nicole Van Den Broeck. Ze heeft de carrière van Van Den Broeck op gang getrokken door haar mee te nemen naar een wedstrijd in Italië. Erna nam ze haar mee op training in de buurt van Aalst. Hun relatie eindigde in 1969 wat gevolgen had voor de sportieve carrière van Goeminne.[1]

Doping[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens haar carrière kwam ze meermaals in contact met verzorgers die aandrongen op het gebruik van doping. Dit heeft ze altijd geweigerd.[1]

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

1965[3]

1966[3]

1967[3]

1968[3]

1969[3]

1970[3]

1972[3]

1973[3]

1974[3]

1975[3]

1976[3]

1977[3]

1978[3]

1979[3]

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Christiane_Goeminne&oldid=67430662"