Naar inhoud springen

Cofidis (wielerploeg)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Cofidis
Teamwagen in 2022
Teamwagen in 2022
Teaminformatie
UCI-code COF
Rechtspersoon Cofidis Compétition EUSRL, Bondues
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Opgericht 1997
Discipline(s) Wegwielrennen
Competitie UCI World Tour
Fietsmerk LOOK
Sleutelfiguren
Algemeen manager Cédric Vasseur
Technisch directeur Bingen Fernández
Ploegnamen
1996–2008
2009–2012
2013–2019
2020- 		Cofidis, Le crédit par Téléphone
Cofidis, le crédit en ligne
Cofidis, Solutions Crédits
Cofidis


Tenue
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Cofidis, voorheen achtereenvolgens Cofidis, Le crédit par Téléphone, Cofidis, le crédit en ligne en Cofidis, Solutions Crédits, is een Franse wielerploeg.

Historie

[bewerken | brontekst bewerken]

De ploeg bestaat sinds 1997 en werd opgericht door ploegleider Cyrille Guimard, die de ploeg echter na een jaar verliet. De hoofdsponsor Cofidis is een Franse kredietbank.

Van 2005 tot 2009 was het team een UCI ProTour-team. Vanaf 2010 komt het uit in de UCI Continental Tour, van 2011-2019 had het team de ProContinental status en vanaf 2020 de status van UCI World Tour-team.

Doping

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2004 kwam een groot dopingschandaal bij Cofidis aan het licht. Verschillende renners, waaronder Philippe Gaumont en David Millar, werden geschorst wegens dopinggebruik. Volgens Gaumont, die het gebruik van doping toegaf, was er sprake van georganiseerd dopinggebruik binnen de ploeg. Ook Millar gaf het gebruik van epo toe. Hierdoor raakte hij onder andere zijn wereldtitel in het tijdrijden kwijt.

Op 25 juli 2007 stapte de ploeg uit de Ronde van Frankrijk, omdat de Italiaanse wielrenner Cristian Moreni betrapt was op het gebruik van testosteron. Dit slechts een dag nadat de Zwitserse/Kazachse wielerploeg Astana opstapte omdat hun kopman Aleksandr Vinokoerov betrapt was op bloeddoping.[1][2] Vijf jaar later, op 10 juli 2012 werd Rémy Di Grégorio tijdens de Tour ontslagen nadat hij gearresteerd werd wegens mogelijke betrokkenheid bij een dopingzaak.[3]

Bekende (oud-)renners

[bewerken | brontekst bewerken]
Vlag van Verenigde Staten Frankie Andreu (1997)
Vlag van België Sander Armee (2022-heden)
Vlag van Verenigde Staten Lance Armstrong (1997)
Vlag van Spanje Igor Astarloa (2004)
Vlag van Colombia Darwin Atapuma (2019)
Vlag van Eritrea Natnael Berhane (2019-2021)
Vlag van Italië Alessandro Bertolini (1998)
Vlag van Frankrijk Nacer Bouhanni (2015-2019)
Vlag van Italië Francesco Casagrande (1998)
Vlag van Frankrijk Jimmy Casper (2004-2006)
Vlag van Frankrijk Sylvain Chavanel (2005-2008)
Vlag van Italië Davide Cimolai (2022-heden)
Vlag van Frankrijk Bryan Coquard (2022-heden)
Vlag van Luxemburg Jempy Drucker (2021)
Vlag van Frankrijk Samuel Dumoulin (2008-2012)
Vlag van Frankrijk Nicolas Edet (2011-2021)
Vlag van Nederland Michiel Elijzen (2006-2007)
Vlag van Frankrijk Jimmy Engoulvent (2004)
Vlag van België Peter Farazijn (1995-2011)
Vlag van Verenigde Staten Tyler Farrar (2006-2007)
Vlag van Kazachstan Dmitri Fofonov (2001-2005)
Vlag van Italië Maurizio Fondriest (1997-1998)
Vlag van Duitsland Simon Geschke (2021-heden)
Vlag van Australië Stuart O'Grady (2004-2005)
Vlag van Australië Nathan Haas (2020-2021)
Vlag van Denemarken Jesper Hansen (2019-2020)
Vlag van Spanje Jesús Herrada (2018-heden)
Vlag van Spanje José Herrada (2018-heden)
Vlag van Denemarken Frank Høj (2007-2008)
Vlag van Spanje Jon Izagirre (2022-heden)
Vlag van Frankrijk Nicolas Jalabert (1997-1999)
Vlag van Verenigde Staten Bobby Julich (1997-1999)
Vlag van Kazachstan Andrej Kivilev (2001-2003)
Vlag van Nederland Wesley Kreder (2022-heden)
Vlag van Frankrijk Christophe Laporte (2014-2021)
Vlag van Frankrijk Christophe Le Mével (2013-2014)
Vlag van Italië Massimiliano Lelli (1998-2004)
Vlag van Verenigde Staten Kevin Livingston (1997-1998)
Vlag van Frankrijk Guillaume Martin (2020-heden)
Vlag van België Nico Mattan (1999-2003)
Vlag van Verenigd Koninkrijk David Millar (1997-2004)
Vlag van Frankrijk David Moncoutié (1997-2012)
Vlag van Frankrijk Emmanuel Morin (2019-2021)
Vlag van Spanje Daniel Navarro (2013-2018)
Vlag van België Nick Nuyens (2007-2008)
Vlag van België Jo Planckaert (2000-2003)
Vlag van Ierland Nicolas Roche (2004-2006)
Vlag van Zwitserland Tony Rominger (1997)
Vlag van Nieuw-Zeeland Hayden Roulston (2003-2004)
Vlag van Letland Aleksejs Saramotins (2011-2012)
Vlag van Frankrijk Julien Simon (2014-2019)
Vlag van Estland Rein Taaramäe (2007-2014)
Vlag van Eritrea Daniel Teklehaimanot (2018)
Vlag van Frankrijk Benjamin Thomas (2022-heden)
Vlag van België Frank Vandenbroucke (1999-2000)
Vlag van België Jonas Van Genechten (2017)
Vlag van België Michael Van Staeyen (2015-2018)
Vlag van Frankrijk Cédric Vasseur (2002-2005)
Vlag van België Rik Verbrugghe (2006-2008)
Vlag van België Julien Vermote (2020)
Vlag van Italië Elia Viviani (2020-2021)
Vlag van Frankrijk Nicolas Vogondy (2011-2012)
Vlag van België Zico Waeytens (2019)
Vlag van België Jelle Wallays (2021-heden)
Vlag van Duitsland Maximilian Walscheid (2022-heden)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bradley Wiggins (2006-2007)

Grote ronden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje
hoogste klassering etappewinst hoogste klassering etappewinst hoogste klassering etappewinst
1997 geen deelname 17e Bobby Julich 11e Laurent Desbiens 30e Bruno Thibout
1998 geen deelname Brons Bobby Julich
4e + Christophe Rinero
7e Roland Meier
Ploegenklassement 		17e David Plaza
1999 geen deelname 15e Roland Meier 12e + Frank Vandenbroucke 17e en 20e Frank Vandenbroucke
2000 geen deelname 22e Nico Mattan 1e David Millar geen deelname
2001 geen deelname 4e Andrei Kivilev 13e Íñigo Cuesta 1e en 6e David Millar
2002 geen deelname 13e David Moncoutié 13e David Millar 15e Guido Trentin 5e Guido Trentin
2003 geen deelname 15e Massimiliano Lelli 19e David Millar 10e Luis Pérez Rodríguez 2e Luis Pérez Rodríguez
17e David Millar
2004 geen deelname 34e David Moncoutié 5e Stuart O'Grady
11e David Moncoutié 		9e Luis Pérez Rodríguez
2005 14e Daniel Atienza 44e Cédric Vasseur 12e David Moncoutié 16e Daniel Atienza 2e Leonardo Bertagnolli[4]
2006 16e Iván Parra 7e Rik Verbrugghe 43e Iván Parra 1e Jimmy Casper 10e Luis Pérez Rodríguez
2007 13e Iván Parra Voltallige ploeg teruggetrokken 11e Maxime Monfort 16e Leonardo Duque
2008 111e Damien Monier 15e Amaël Moinard
Sylvain Chavanel 		3e Samuel Dumoulin
19e Sylvain Chavanel 		8e + David Moncoutié 8e David Moncoutié
2009 geen deelname 38e Sébastien Minard 18e Amaël Moinard
David Moncoutié 		13e David Moncoutié
2010 63e Leonardo Duque 17e Damien Monier 27e Julien El Fares 14e David Moncoutié 8e David Moncoutié
15e Nico Sijmens
2011 geen deelname 12e Rein Taaramäe 37e David Moncoutié 11e David Moncoutié
14e Rein Taaramäe
2012 geen deelname 36e Rein Taaramäe 45e Mickaël Buffaz
2013 geen deelname 9e Daniel Navarro 21e Yoann Bagot
Nicolas Edet
2014 geen deelname 31e Luis Ángel Maté 10e Daniel Navarro 13e Daniel Navarro
2015 geen deelname 43e Luis Ángel Maté 30e Daniel Navarro
2016 geen deelname 55e Luis Ángel Maté 22e Luis Ángel Maté
2017 geen deelname 27e Daniel Navarro 24e Luis Ángel Maté
2018 geen deelname 43e Nicolas Edet 21e Jesús Herrada 6e Nacer Bouhanni
2019 geen deelname 20e Jesús Herrada 18e Nicolas Edet 6e Jesús Herrada
2020 44e Jesper Hansen 11e Guillaume Martin 14e Guillaume Martin
2021 110e Simone Consonni 8e Victor Lafay 8e Guillaume Martin 9e Guillaume Martin
2022 63e Davide Villella 40e Jon Izagirre 53e Davide Villella 7e Jesús Herrada
2023 35e Jonathan Lastra 10e Guillaume Martin 2e Victor Lafay
12e Jon Izagirre 		28e Rémy Rochas 11e Jesús Herrada
2024 14e Simon Geschke 5e Benjamin Thomas 13e Guillaume Martin 15e Guillaume Martin
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Cofidis_(wielerploeg)&oldid=68090921"