Daniël Jansens (stripauteur)

Daniël Jansens
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Geboren	28 oktober 1942
Geboorteplaats	Leuven
Overleden	9 februari 1980
Land	België
Beroep	Stripscenarist
Werk
Bekende werken	Bessy; Kramikske; Bakelandt
Onderscheidingen	Stripgidsprijs (Bronzen Adhemar)
Portaal	Strip

Daniël Jansens (Leuven, 28 oktober 1942 – 9 februari 1980) was een Belgische stripscenarist.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Jansens schreef op zijn zeventiende de novelle Lof, die verscheen in het tijdschrift De Vlaamse Gids. Aanvankelijk had hij vast werk bij uitgeverij Manteau, maar Jansens wou liever strips schrijven.

Vanaf 1967 werkte hij voor Studio Vandersteen, waar Jansens de scenario's voor de strip Bessy schreef. Aanvankelijk was hij de enige scenarist van Bessy en werd de strip voornamelijk getekend door Frank Sels en Edgard Gastmans. Af en toe tekenden Karel Verschuere en Eugeen Goossens ook verhalen. Later tekenden Willy Vandersteen, Jeff Broeckx, Patrick van Lierde en Frans Anthonis de verhalen, die geïnkt werden door Jacky Pals, Ron Van Riet, Ann Van de Velde en Walter Laureysens. In 1972 kwam er een tweede scenarist, Jacques Bakker, bij, maar in 1973 verliet Jansens Studio Vandersteen. Hij schreef uiteindelijk 289 Bessy-verhalen.

Ondanks die hoge productie werkte Jansens intussen ook elders. Zo vertaalde hij enkele strips voor uitgeverij Rossel, waaronder De avonturen van Pythagoras en Co van Job en Derib. Jansens publiceerde ook in de tijdschriften Passe-Partout, Pats en Zonneland. In diezelfde periode schreef hij ook de strips Lombok met tekeningen van Berck en Simon de Danser met tekeningen van Sirius. Daarnaast creëerde Jansens samen met Jean-Pol de gagstrip Kramikske in 1970, waarvoor hij naast gags ook twee lange verhalen – Koekplankenkoorts en De Kolonelssirtaki – schreef. De samenwerking met Jean-Pol verliep echter almaar moeilijker, waarna Jansens Kramikske aan de tekenaar afstond.

Na zijn vertrek bij Studio Vandersteen schreef hij de strip Kronieken van de Zwarte Griffioen met tekeningen van Henri Desclez in het stripblad Tintin/Kuifje. Daarnaast verschenen in dezelfde periode in Tintin/Kuifje diverse kortverhalen van Jansens' hand met tekeningen van onder meer Hec Leemans en Daniel Hulet. Halverwege de jaren 70 kreeg hij een hartaanval en moest Jansens leren leven met hartproblemen. Rustig aandoen lag echter niet in zijn karakter.

Intussen probeerde hij tevergeefs mee een Nederlandstalige versie van het Franse stripblad Pilote op te starten. Hiervoor had Leemans op scenario van Jansens een strip van een twintigtal pagina's over een hippie getekend. Die strip is nooit gepubliceerd, maar hij schreef daarna een andere strip met tekeningen van Leemans: Bakelandt.^[1] Bakelandt verscheen vanaf 1975 in de krant Het Laatste Nieuws. Jansens schreef uiteindelijk vijftien volledige Bakelandt-verhalen en een deel van het zestiende verhaal. Voor het Nederlandse stripblad Eppo schreef hij het eerste lange verhaal van de strip Dabbo, In het spoor van Hannibal, met tekeningen van Hupet.

Op 9 februari 1980 overleed Jansens aan een hartaanval. Postuum verscheen er in 1981 nog een korte animatiefilm In de greep van Gambrinus, waarvan Jansens het scenario geschreven had.

Na zijn overlijden zette Hupet Dabbo verder met een vriendin van de kunstacademie, die schreef onder het pseudoniem Barry Extra.^[2] Willem Ritstier schreef later ook nog enkele verhalen.^[3] Leemans zette Bakelandt zelf verder.

Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]

Jansens was getrouwd en had twee zonen.

Werk[bewerken | brontekst bewerken]

Naast de novelle Lof en de kortfilm In de greep van Gambrinus schreef Jansens (mee aan) de volgende strips:

Bessy (1967-1973) met tekeningen door Studio Vandersteen
Lombok in Gazet van Antwerpen en Le Soir Jeunesse (1969-1971) met tekeningen van Berck
Kramikske in De Volksmacht (jaren 70) met tekeningen van Jean-Pol
Simon de Danser in Spirou/Robbedoes (1970-1972) met tekeningen van Sirius
Kronieken van de Zwarte Griffioen in Tintin/Kuifje (1974-1976) met tekeningen van Henri Desclez
Bakelandt in Het Laatste Nieuws (1975-1980) met tekeningen van Hec Leemans
De koe van Zebulon Pike in Tintin/Kuifje (1975) met tekeningen van Daniel Hulet
De laatste strijd van een wijs man in Tintin/Kuifje (1975) met tekeningen van Hec Leemans
Gaspard van Bazel in Tintin/Kuifje (1976) met tekeningen van Henri Desclez
De sage van China Polly in Tintin/Kuifje (1976) met tekeningen van Hec Leemans
Spionage voor de kust van Florida in Tintin/Kuifje (1976) met tekeningen van Hachedé
Dabbo in Eppo (1978) met tekeningen van Hupet
De hel zonder vuur in Tintin/Kuifje (1978) met tekeningen van Raymond Fernandez
In het gloeiend zand... in Tintin/Kuifje (1979) met tekeningen van Raymond Fernandez

Waardering[bewerken | brontekst bewerken]

Jansens en Leemans ontvingen in 1977 de eerste Stripgidsprijs, de latere Bronzen Adhemar.^[4]^[5]

Bronnen, noten en/of referenties

D'Herdt Peter (2020) "Daniël Jansens, een Vlaamse Bourgondiër", In: De Wispelaere, Ivo, D'Herdt, Peter; Gevaert, Bert; Jansens, Daniël; Leemans, Hec; Steenhuyse, David (2020), Bakelandt Integraal 3. Saga Uitgaven, Zedelgem, p. 3-12. ISBN 978-9-085-52652-0.
Grossey, Ronald (2007), Studio Vandersteen: Kroniek van een legende 1947-1990. Roularta Books, Roeselare, p. 135, 136, 169, 170, 244, 248, 249, 252. ISBN 978-9-054-66981-4.

↑ Steenhuyse, David, Porteman, Wouter (2020), Hec Leemans: 50 jaar kampioen. Standaard Uitgeverij, Antwerpen, p. 41. ISBN 978-9-002-27026-0.
↑ Apeldoorn, Ger (2018), De jaren Eppo. Uitgeverij L, Oosterhout, p. 45. ISBN 978-9-088-86438-4.
↑ (en) Hupet, Lambiek.net. Gearchiveerd op 4 april 2023.
↑ Steenhuyse, David, Porteman, Wouter (2020), Hec Leemans: 50 jaar kampioen. Standaard Uitgeverij, Antwerpen, p. 160. ISBN 978-9-002-27026-0.
↑ Bronzen Adhemar 1977: Hec Leemans & Daniël Jansens, Stripgids.org. Gearchiveerd op 30 maart 2023.

[1] Steenhuyse, David, Porteman, Wouter (2020), Hec Leemans: 50 jaar kampioen. Standaard Uitgeverij, Antwerpen, p. 41. ISBN 978-9-002-27026-0.

[2] Apeldoorn, Ger (2018), De jaren Eppo. Uitgeverij L, Oosterhout, p. 45. ISBN 978-9-088-86438-4.

[3] (en) Hupet, Lambiek.net. Gearchiveerd op 4 april 2023.

[4] Steenhuyse, David, Porteman, Wouter (2020), Hec Leemans: 50 jaar kampioen. Standaard Uitgeverij, Antwerpen, p. 160. ISBN 978-9-002-27026-0.

[5] Bronzen Adhemar 1977: Hec Leemans & Daniël Jansens, Stripgids.org. Gearchiveerd op 30 maart 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]