David Brooks

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
David Brooks
Brooks in 2018 als speler van Bournemouth
Persoonlijke informatie
Volledige naam David Robert Brooks
Geboortedatum 8 juli 1997
Geboorteplaats Warrington, Vlag van Engeland Engeland
Lengte 173 cm
Been links
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Engeland Southampton
(gehuurd van Vlag van Engeland Bournemouth)
Rugnummer 36
Contract tot 30 juni 2026 (bij Bournemouth)
Verhuurd tot 30 juni 2024
Jeugd
2004–2014
2014–2015
Vlag van Engeland Manchester City
Vlag van Engeland Sheffield United
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2015–2018
2015
2018–
2024–
Vlag van Engeland Sheffield United
Vlag van Engeland Halifax Town
Vlag van Engeland Bournemouth
Vlag van Engeland Southampton
30(3)
5(1)
99(15)
1(0)
Interlands **
2017– Vlag van Wales Wales 27(3)

* Bijgewerkt op 6 februari 2024
** Bijgewerkt op 6 februari 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

David Robert Brooks (Warrington, 8 juli 1997) is een Welsh-Engels voetballer die doorgaans speelt als middenvelder. In juli 2018 verruilde hij Sheffield United voor Bournemouth. Brooks maakte in 2017 zijn debuut in het Welsh voetbalelftal.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Brooks speelde in de jeugd van Manchester City. In de zomer van 2014 verkaste hij naar Sheffield United. Deze club verhuurde de middenvelder een jaar later aan Halifax Town. Na zijn terugkeer speelde hij slechts een paar bekerduels. Zijn debuut in de competitie maakte Brooks op 12 augustus 2017, toen met 1–0 verloren werd van Middlesbrough door een doelpunt van Rudy Gestede. Brooks begon als wisselspeler aan de wedstrijd en hij mocht van coach Chris Wilder elf minuten voor tijd invallen voor Kieron Freeman.[1] Twee maanden later zette de speler zijn handtekening onder een verbintenis tot medio 2021.[2] In de zomer van 2018 maakte Brooks de overstap naar Bournemouth, dat circa elf miljoen euro voor hem betaalde. Bij zijn nieuwe club zette hij zijn handtekening onder een verbintenis voor de duur van vier seizoenen.[3]

Brooks maakte in oktober 2021 na het verlaten van een trainingskamp met de nationale ploeg van Wales bekend de ziekte van Hodgkin te hebben.[4] In mei 2022 verklaarde hij na een succesvolle behandeling van de ziekte kankervrij te zijn.[5] Na zijn terugkeer tekende hij een nieuw contract bij Bournemouth, tot medio 2026.[6] In januari 2024 nam Southampton Brooks op huurbasis over tot het einde van het seizoen.[7]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2014/15 Vlag van Engeland Sheffield United League One 0 0 0 0 0 0
2015/16 Vlag van Engeland Halifax Town Conference National 5 1 0 0 5 1
2016/17 Vlag van Engeland Sheffield United League One 0 0 4 0 4 0
2017/18 Championship 30 3 3 0 33 3
2018/19 Vlag van Engeland Bournemouth Premier League 30 7 3 0 33 7
2019/20 9 1 0 0 9 1
2020/21 Championship 34 5 5 1 39 6
2021/22 7 1 2 2 9 3
2022/23 Premier League 6 0 0 0 6 0
2023/24 13 1 5 2 18 3
Vlag van Engeland Southampton Championship 1 0 0 0 1 0
Totaal 135 19 22 5 0 0 157 24

Bijgewerkt op 6 februari 2024.[8]

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Brooks maakte zijn debuut in het Welsh voetbalelftal op 10 november 2017, toen met 2–0 verloren werd van Frankrijk door doelpunten van Antoine Griezmann en Olivier Giroud. Brooks moest van bondscoach Chris Coleman op de reservebank starten en hij viel na vierenzestig minuten spelen in voor Andy King. De andere debutant dit duel was Ethan Ampadu (Chelsea).[9] Zijn eerste interlanddoelpunt maakte hij op 8 juni 2019, tegen Kroatië. Dat land stond op voorsprong door een eigen doelpunt van James Lawrence en een treffer van Ivan Perišić, voor de middenvelder dertien minuten voor tijd de uitslag bepaalde op 2–1. Hij had op de bank moeten beginnen en mocht dat duel twintig minuten na rust invallen voor Matthew Smith.[10] Brooks werd in mei 2021 door bondscoach Rob Page opgenomen in de selectie van Wales voor het uitgestelde EK 2020.[11] Op het toernooi werd Wales in de achtste finales uitgeschakeld door Denemarken (0–4), nadat het in de groepsfase had gelijkgespeeld tegen Wales (1–1), gewonnen van Turkije (0–2) en verloren van Italië (1–0). Brooks speelde mee tegen Zwitserland, Italië en Denemarken. Zijn toenmalige teamgenoot Chris Mepham (eveneens Wales) was ook actief op het EK.

Interlands van David Brooks voor Vlag van Wales Wales
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij Vlag van Engeland Sheffield United
1 10 november 2017 Vlag van Frankrijk FrankrijkWales Vlag van Wales 2 – 0 Vriendschappelijk
2 14 november 2017 Vlag van Wales WalesPanama Vlag van Panama 1 – 1 Vriendschappelijk
3 28 mei 2018 Vlag van Mexico MexicoWales Vlag van Wales 0 – 0 Vriendschappelijk
Als speler bij Vlag van Engeland Bournemouth
4 6 september 2018 Vlag van Wales WalesIerland Vlag van Ierland 4 – 1 Nations League 2018/19
5 9 september 2018 Vlag van Denemarken DenemarkenWales Vlag van Wales 2 – 0 Nations League 2018/19
6 11 oktober 2018 Vlag van Wales WalesSpanje Vlag van Spanje 1 – 4 Vriendschappelijk
7 16 oktober 2018 Vlag van Ierland IerlandWales Vlag van Wales 0 – 1 Nations League 2018/19
8 16 november 2018 Vlag van Wales WalesDenemarken Vlag van Denemarken 1 – 2 Nations League 2018/19
9 20 november 2018 Vlag van Albanië AlbaniëWales Vlag van Wales 1 – 0 Vriendschappelijk
10 24 maart 2019 Vlag van Wales WalesSlowakije Vlag van Slowakije 1 – 0 EK 2020 kwalificatie
11 8 juni 2019 Vlag van Kroatië KroatiëWales Vlag van Wales 2 – 1 EK 2020 kwalificatie Goal 77'
12 11 juni 2019 Vlag van Hongarije HongarijeWales Vlag van Wales 1 – 0 EK 2020 kwalificatie
13 6 september 2020 Vlag van Wales WalesBulgarije Vlag van Bulgarije 1 – 0 Nations League 2020/21
14 11 oktober 2020 Vlag van Ierland IerlandWales Vlag van Wales 0 – 0 Nations League 2020/21
15 15 november 2020 Vlag van Wales WalesIerland Vlag van Ierland 1 – 0 Nations League 2020/21 Goal 67'
16 18 november 2020 Vlag van Wales WalesFinland Vlag van Finland 3 – 1 Nations League 2020/21
17 2 juni 2021 Vlag van Frankrijk FrankrijkWales Vlag van Wales 3 – 0 Vriendschappelijk
18 5 juni 2021 Vlag van Wales WalesAlbanië Vlag van Albanië 0 – 0 Vriendschappelijk
19 12 juni 2021 Vlag van Wales WalesZwitserland Vlag van Zwitserland 1 – 1 EK 2020
20 20 juni 2021 Vlag van Italië ItaliëWales Vlag van Wales 1 – 0 EK 2020
21 26 juni 2021 Vlag van Wales WalesDenemarken Vlag van Denemarken 0 – 4 EK 2020
22 16 juni 2023 Vlag van Wales WalesArmenië Vlag van Armenië 2 – 4 EK 2024 kwalificatie
23 7 september 2023 Vlag van Wales WalesZuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 0 – 0 Vriendschappelijk
24 11 september 2023 Vlag van Letland LetlandWales Vlag van Wales 0 – 2 EK 2024 kwalificatie Goal 90+6'
25 15 oktober 2023 Vlag van Wales WalesKroatië Vlag van Kroatië 2 – 1 EK 2024 kwalificatie
26 18 november 2023 Vlag van Armenië ArmeniëWales Vlag van Wales 1 – 1 EK 2024 kwalificatie
27 21 november 2023 Vlag van Wales WalesTurkije Vlag van Turkije 1 – 1 EK 2024 kwalificatie

Bijgewerkt op 6 februari 2024.[12]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Wedstrijdgegevens Middlesbrough – Sheffield United bij Soccerway
  2. (en) Brooks signs long-term Blades deal Sheffield United, 17 oktober 2017. Gearchiveerd op 19 mei 2023.
  3. (en) Bournemouth sign David Brooks from Sheffield United Sky Sports, 1 juli 2018
  4. Wales en Bournemouth leven mee met door kanker getroffen Brooks (24) Voetbal International, 13 oktober 2021
  5. (en) David Brooks: Bournemouth and Wales winger cancer free after Hodgkin lymphoma treatment BBC, 3 mei 2022. Gearchiveerd op 21 maart 2023.
  6. (en) David Brooks targets Bournemouth return after new deal Dai Sport, 23 augustus 2022. Gearchiveerd op 6 september 2022.
  7. (en) David Brooks: Bournemouth winger joins Southampton on loan BBC, 30 januari 2024
  8. Profiel Brooks bij Soccerway
  9. Wedstrijdgegevens Frankrijk – Wales bij European Football. Gearchiveerd op 17 januari 2023.
  10. Wedstrijdgegevens Kroatië – Wales bij European Football. Gearchiveerd op 20 november 2022.
  11. (en) Uncapped Rubin Colwill in Wales' European Championship squad BBC, 30 mei 2021. Gearchiveerd op 7 maart 2023.
  12. Gespeelde interlands Brooks bij European Football. Gearchiveerd op 16 mei 2023.