Doornburgh (Maarssen)

Priorij Emmaus
Coördinaten	52° 9′ NB, 5° 2′ OL
Religie	Rooms-katholiek
Kloosterorde	Kanunnikessen van het Heilig Graf
Gebouwd in	1966
Monumentale status	rijksmonument sinds 2016
Monumentnummer	532226
Architectuur
Architect(en)	Jan de Jong
Portaal	Religie

Doornburgh
	Hoofdgebouw
Locatie
Locatie	Maarssen, Diependaalsedijk 15-17
Coördinaten	52° 9′ NB, 5° 2′ OL
Status en tijdlijn
Oorspr. functie	buitenplaats
Huidig gebruik	Buitenplaats voor kunst en wetenschap
Bouw gereed	17e eeuw, nadien meermaals aangepast
Bouwinfo
Architect	Park: begin 19e eeuw: J.D. Zocher
Eigenaar	MeyerBergman Erfgoed Groep
Projectontwikkelaar	MeyerBergman Erfgoed Ontwikkeling
Erkenning
Monumentstatus	rijksmonument
Monumentnummer	527407, 527408, 527409, 527410, 527411, 527412, 527413, 527414, 527415, 527416
	Voormalig koetshuis en tuinmuur
	Officiële website;
Lijst van rijksmonumenten in Maarssen
Portaal	Civiele techniek en bouwkunde

Doornburgh is een aan de rivier de Vecht gelegen 17e-eeuwse buitenplaats in het dorp Maarssen. Het huis is tezamen met onder meer het eromheen gelegen park, de toegangshekken, een timmermanswoning, een koetshuis en een ijskelder erkend als rijksmonument. Sinds 2017 wordt Doornburgh door de getransformeerd tot buitenplaats voor kunst en wetenschap.^[1]

Geschiedenis

Hoofdhuis en aanleg park

De Amsterdamse koopman Jan Claesz. Vlooswijck kocht in 1623 het stuk grond waarop Doornburgh gebouwd zou worden, waarna Hendrick de Beijer de nieuwe eigenaar werd die het in 1653 weer doorverkocht aan Pieter Brugman inclusief een erop aanwezige hofstede. Toen Johan van Eegeren het twee jaar later overnam was er inmiddels sprake van een buitenplaats.

De Utrechtse domheer Willem van Zon kreeg het in 1684 in zijn bezit. Vermoedelijk liet hij het huis grootschalig verbouwen. Na het overlijden van Van Zon nam Abraham van Romswinckel het in 1718 over. Deze verkocht het weer aan twee Portugees-Joodse families. Het zeer bijzondere smeedijzeren hekwerk aan de Vechtzijde dateert uit deze periode en werd vermoedelijk in 1725 door Jacobus de Chaves aangebracht. Jan Elias Huydecoper kocht het landhuis in 1772 waarna het tot 1912 binnen de familie Huydecoper van Maarseveen zou blijven. De aangrenzende buitenplaats Goudestein was in deze periode ook hun bezit. De gronden van Doornburgh werden uitgebreid en begin 19e eeuw voorzag de landschapsarchitect J.D. Zocher het van een bos en park. De volgende eigenaar, Jan Pieter van Voorst van Beest die gehuwd was met Emilie Sophie Baronesse van Heeckeren, besloot tot een grootschalige restauratie. Daarbij werd onder meer de entree gewijzigd en voorzien van een begin-18e-eeuwse Groningse ingangspartij. De plafondschildering op doek, aangebracht na 1920, is van de hand van Jan Abel Wassenbergh. Van Voorst van Beest gaf het huis een bestemming als museum. In 1957 verkocht hij het aan de Reguliere Kanunnikessen van het Heilig Graf. Oorspronkelijk stond op Doornburgh een theekoepel. In de tweede helft van de 20e eeuw is die verplaatst naar het nabijgelegen Bolenstein.

Priorij Emmaus

In opdracht van de Reguliere Kanunnikessen van het Heilig Graf is in 1966 een priorij gebouwd op de buitenplaats, Priorij Emmaus, naar een ontwerp van de architect Jan de Jong. Het gebouw heeft de kenmerkende stijl van de Bossche School. Dit nieuwe klooster werd in 1966 ingewijd door kardinaal Alfrink. Het 17e-eeuwse buitenhuis Doornburgh werd sindsdien gebruikt als gastenhuis. Het klooster, dat al op de gemeentelijke monumentenlijst van de voormalige gemeente Maarssen stond, is in 2013 geplaatst op de top-90 van het Beschermingsprogramma Wederopbouw 1959-1965. Het werd vervolgens in 2016 opgenomen in het register van rijksmonumenten waarin de oudere gebouwen van de buitenplaats al eerder een plek vonden.

Buitenplaats voor kunst en wetenschap

Sinds 2017 is de gehele buitenplaats eigendom van de organisatie MeyerBergman Erfgoed Groep, dat het transformeert tot buitenplaats voor kunst en wetenschap.^[2] In de priorij worden tentoonstellingen, voorstellingen en lezingen georganiseerd rondom de thema's kunst en wetenschap. Een aantal van de zusterverblijven wordt getransformeerd tot artist-in-residence en scientist-in residence faciliteiten. Het park is sinds 2018 openbaar toegankelijk voor publiek. Vanaf 2018 is er ook een restaurant gevestigd in de priorij.

Galerij

Detail hekwerk aan de Vecht
Detail ingangspartij
Achterzijde van het landhuis met rechts de timmersmanswoning
Het kloostergebouw uit 1966

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen

M. Bous, A. Estourgie, T. Fafianie et al. (2007), Maarssen. Geschiedenis en architectuur, Kerkebosch, Zeist/SPOU, Utrecht, blz. 137-143, ISBN 9789067204354
Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed

Referenties

↑ Buitenplaats Doornburgh - kunst en wetenschap in een unieke omgeving. Buitenplaats Doornburgh. Geraadpleegd op 25 oktober 2018.
↑ Buitenplaats Doornburgh - kunst en wetenschap in een unieke omgeving. Buitenplaats Doornburgh. Geraadpleegd op 25 oktober 2018.

Zie de categorie Doornburgh (Maarssen) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] Buitenplaats Doornburgh - kunst en wetenschap in een unieke omgeving. Buitenplaats Doornburgh. Geraadpleegd op 25 oktober 2018.

[2] Buitenplaats Doornburgh - kunst en wetenschap in een unieke omgeving. Buitenplaats Doornburgh. Geraadpleegd op 25 oktober 2018.

[1]

[2]