Emil Mazuw

Emil Mazuw
SS-Gruppenführer Emil Mazuw, waarschijnlijk voor 1938
Geboren	21 september 1900 Essen, Noordrijn-Westfalen, Duitse Keizerrijk
Overleden	11 december 1987 Karlsruhe, Baden-Württemberg, West-Duitsland
Religie	Gottgläubig
Land/zijde	Duitse Keizerrijk Weimarrepubliek  Nazi-Duitsland Flensburgregering  Duitsland  West-Duitsland
Onderdeel	Kaiserliche Marine Sturmabteilung Schutzstaffel
Dienstjaren	1918 - 1921 1927 - 1945
Rang	SS-Obergruppenführer en generaal bij de politie en de Waffen-SS
Eenheid	Kruiser "Dresden " 25e Infanterieregiment Leibstandarte Adolf Hitler
Bevel	SS-Sturm 63 „Coburg“ (november 1930 - februari 1932) I./41. SS-Standarte (september 1932) 41. SS-Standarte (10 september 1932 - 20 november 1933) SS-Abschnitt XXVIII (20 november 1933 - 1 september 1934 ) SS-Abschnitt XIII (1 september 1934 - 1 april 1936) HSSPF Ostsee (28 augustus 1939 - mei 1945) SS-Oberabschnitt "Nord" (april 1936 - 1 april 1940) (in april 1940 hernoemd in "Ostsee") SS-Oberabschnitt "Ostsee" (1 april 1940 - mei 1945)
Slagen/oorlogen	Eerste Wereldoorlog Tweede Wereldoorlog
Onderscheidingen	zie onderscheidingen
Portaal    Tweede Wereldoorlog

Emil Mazuw (Essen, 21 september 1900 - Karlsruhe, 11 december 1987) was een Duitse officier en Landeshauptmann van de provincie Pommeren van 1940 tot 1945. Hij was ook een SS-Obergruppenführer en generaal bij de politie en de Waffen-SS. Mazuw was ook de HSSPF Ostsee van 1938 tot 1945 en parlementslid voor de NSDAP in de Rijksdag.

Leven

Emil Mazuw werd op 21 september 1900 in Essen geboren. Hij was de zoon van een fabrieksarbeider. Mazuw ging naar de basisschool, en volgde daarna van 1915 tot 1918 een opleiding tot slotenmaker.

Eerste Wereldoorlog

In april 1918 nam Mazuw als oorlogsvrijwilliger (Kriegsfreiwilliger) dienst in de Kaiserliche Marine. Hij nam in de Kaiserliche Marine deel aan de Eerste Wereldoorlog. De Hochseeflotte werd tot zinken gebracht bij Scapa Flow. Hierdoor werd hij aan het einde van de oorlog, in Groot-Brittannië geïnterneerd. Hij was van 21 juni 1919 tot maart 1920 krijgsgevangene. Tot juni 1921 was hij een manschap van de Reichsmarine, en werkte tot 1925 als slotenmaker en machinebouwer. Daarna was hij werkeloos, en werkte aansluitend als vrachtwagenchauffeur in Coburg. Waar zins 1931 Franz Schwede (de latere gouwleider van Pommeren) de 1e burgemeester was. Mazuw trouwde in 1932, en uit dit huwelijk kwamen drie kinderen voort.

Carrière NSDAP en Schutzstaffel

Op 1 maart 1928 werd Mazuw lid van de NSDAP en de SA, en stapte op 7 juni 1930 naar de Schutzstaffel over. Van november 1930 tot februari 1932 voerde hij de SS-Sturm 63 „Coburg“ aan, en van september 1932 tot november 1933 de SS-Standarte 41 „Oberfranken“. In de eindfase van de Weimarrepubliek, werd hij twee keer veroordeeld tot het betalen van een geldboete. In april 1931 werd hij door het kantongerecht Coburg wegens voorkomende schadelijke veroordeeld tot het betalen van 20 RM, en in oktober 1932 tot het betalen van 100 RM, wegens onopzettelijk veroorzaken van kleinere lichamelijke letsels. In 1930 zou Mazuw naar verluidt in een conflict met een politiek tegenstanders een botbreuk opgelopen hebben tijdens de verkiezingsstrijd.

Na de overname van de macht door de nationaalsocialisten, werd Mazuw eind januari 1933 volledig SS-Führer. In maart 1933 droeg de stad van Coburg Emil Mazuw de stedelijk noodpolitie over die uit 55 SS-leden bestond. Als onderdeel van de vervolging van politieke tegenstanders en Joden voerde hij de verhoren uit in het regimentskantoor van het stadhuis, waar de gevangenen werden mishandeld tot de ze bewusteloos waren.

Van november 1933 tot het begin van september 1934, was Mazuw leider van de SS-Abschnitt XXVIII in Regensburg. In november 1933 stelde de koning Ferdinand van Bulgarije, wonende in Coburg zins zijn troonsafstand in 1918, Mazuw "een Mercedes-wagen ter beschikking […], om hem het bereizen van zijn omvangrijk werkgebied te verlichten."

Nadat Franz Schwede in juli 1934 door Adolf Hitler tot gouwleider van Pommeren benoemd was, ging Mazuw naar Pommeren. In september 1934 werd Mazuw in Stettin leider van de SS-Abschnitts XIII. In april 1936 nam hij de SS-Oberabschnitt Nord over en van augustus 1938 tot begin mei 1945 was hij HSSPF „Ostsee“ met zijn hoofdkwartier in Stettin. Hierbij werkte Emil Mazuw als SS-Obergruppenführer en generaal in de politie (SS-Obergruppenführer und General der Polizei), ook als rechter in het SS- en politiegerecht XXIV Stettin. Vanaf 29 maart 1936 was Mazuw voor kieskring 6 Pommern, parlementslid in de Rijksdag.

Na de invasie van Polen door nazi-Duitsland, was Mazuw op voordracht van Himmler, Himmlers vertegenwoordiger voor het "ontruimen" van gezondheids- en zorginstellingen in Pommeren. Op initiatief van de Pommerse gouwleider Franz Schwede moesten de patiënten naar de aangrenzende Poolse gebieden gebracht worden. In de herfst van 1939, werden er 1400 patiënten door de SS doodgeschoten, verdere 1000 patiënten werden in het voorjaar van 1940 in de gaswagen vermoord. Vanaf het begin van 1939 tot september 1941 daalde het aantal het aantal bedden in de provinciale gezondheids- en zorginstellingen van 7600 naar 2800. Een deel van de "ontruimde" instellingen werd door de SS gebruikt. In april 1940 werd Mazuw tot minister-president (Landeshauptmann) van een deelstaat (Pommeren) benoemd.

In zijn functie als SS-Obergruppenführer nam hij deel aan de Gruppenführer-congres op 4 oktober 1943 in Poznań, waar Heinrich Himmler de eerste toespraak in Poznań hield.

Kritiek van Himmler

"Mazuw werd als HSSPF Ostsee verweten door Himmler dat op hij in december 1944 een gebrek aan activiteiten: 'Als ik de Höhere SS- und Polizeiführer "Ostsee" als doorgiftebureau voor klachten of als schrijfinstellingen had gezien, had ik me wel in die zin uitgelaten en had ik in plaats van een SS-Obergruppenführer en generaal een secretaris en klerk aangenomen. U doet er goed aan in de toekomst uw plicht beter te vervullen. Bovendien bent u de vertegenwoordiger van de SS en niet de vertegenwoordiger van de lokale burgemeesters en partij-instanties tegenover de SS. Vergeet dat alstublieft niet.'"

Einde van de oorlog

Op 9 mei 1945 werd hij wegens zijn lidmaatschap van de SS geïnterneerd. En op 6 april 1948 werd hij voor de Spruchkammerverfahren van het Spruchgerichts Benefeld-Bomlitz, die in de Britse bezettingszone in Duitsland lag, in kader van de denazificering tot 8 jaar veroordeeld. Op 29 januari 1951 begon zijn proces in het Landgericht van Coburg. Tezamen met Franz Schwede en tien andere voormalige leden van de SS werd hij beschuldigd van de gebeurtenissen van maart 1933. Op 7 april 1951 werd Emil Mazuw, die veroordeeld was voor "substantieel schuldig" en veroordeeld tot acht jaar en zes maanden gevangenisstraf voor 62 maal mishandeling tijdens zijn ambt, tweemaal gearresteerd in poging tot dwang. Op 19 december 1951 volgde verschillende gratieverzoeken na decreet van kwijtschelding van de Beierse minister van Justitie op 4 december 1951, waarna een voortijdige vrijlating uit bewaring volgde. De gevangenisstraf zou tot 25 november 1953 hebben geduurd.

Later werkte Mazuw als werknemer in Eßlingen. Hij overleed in december 1987 in Karlsruhe.

Citaat

• „Sonderbehandlung war mit ‚liquidieren‘ gleichzusetzen. Ich habe auch keine Aufklärung über diesen Begriff in Neu-Sandez meinen Untergebenen geben brauchen. Er war allgemein bekannt […].“
• „Speciale behandeling was gelijk aan ‚liquideren'. Ik hoefde ook geen enkele uitleg over deze term in Neu-Sandez aan mijn ondergeschikten te geven. Het was algemeen bekend […].“

Militaire carrière

• General in de Waffen-SS: 1 juli 1944
• SS-Obergruppenführer en Generaal in de politie: 20 april 1942
• SS-Gruppenführer en Generalleutnant der Polizei: 15 april 1941
• SS-Hauptsturmführer der Reserve (Waffen-SS): juni 1940
• Leutnant der Reserve: 12 april 1937
• SS-Gruppenführer: 13 september 1936
• SS-Brigadeführer: 30 januari 1936
• SS-Oberführer: 20 maart 1934
• SS-Standartenführer: 30 januari 1933
• SS-Sturmbannführer: 11 april 1932
• SS-Sturmhauptführer: 4 februari 1932
• SS-Sturmführer: 18 november 1930
• Truppführer: juni 1930
• Oorlogsvrijwilliger (Kriegsfreiwilliger): april 1918

Lidmaatschapsnummers

• NSDAP-nr.: 85 231 (lid geworden 1 maart 1928)
• SS-nr.: 2556 (lid geworden 7 juni 1930)

Onderscheidingen

• IJzeren Kruis 1939, 2e Klasse (1940)
• Ehrendegen des Reichsführers-SS
• SS-Ehrenring
• Kruis voor Oorlogsverdienste, 1e Klasse en 2e Klasse met Zwaarden
• Dienstonderscheiding van de SS
• Gouden Ereteken van de NSDAP
• Erekruis voor Frontstrijders in de Wereldoorlog
• Duits Ruiterinsigne in brons
• Sportinsigne van de SA in goud

Zie ook

• Lijst van SS-leiding in de generaalsrang

Bronnen, noten en/of referenties

• Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Emil Mazuw op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
• (de) Klee, Ernst (2003). Das Personenlexikon zum Dritten Reich; Wer war was vor und nach 1945. Wissenschaftliche Buchsesellschaft, Frankfurt am Main, pp. 398. ISBN 978-3-596-16048-8. Geraadpleegd op 4 mei 2019.
• (de) Birn, Ruth Bettina (1952). Die Höheren SS- und Polizeiführer; Himmlers Vertreter im Reich und in den besetzten Gebieten. Droste Verlag GmbH, Düsseldorf, pp. 340. ISBN 3-7700-0710-7. Geraadpleegd op 12 mei 2019.
• (en) Yerger, Mark C. (1997). Allgemeine-SS; The Commands, Unites and Leaders of the General SS. Schiffer Military History, 26, 37. ISBN 0-7643-0145-4. Geraadpleegd op 12 mei 2019.
• Longerich, Peter (2009). Heinrich Himmler; Hitlers belangrijkste handlanger. De Bezige Bij, Amsterdam, 339, 340. ISBN 978-9023428695. Geraadpleegd op 13 mei 2019.

---