Naar inhoud springen

Fokker C.XIVw

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Fokker C.XIVw
Fokker C.XIVw
Fokker C.XIVw
Algemeen
Rol Lichte zeeverkenner/ opleidingsvliegtuig
Bemanning 2
Status
Gebruik 1939-1942
Afmetingen
Lengte 9,53 m
Hoogte 4,25 m
Spanwijdte 12,05 m
Vleugeloppervlak 31,70 m²
Gewicht
Leeggewicht 1315 kg
Max. gewicht 1945 kg
Krachtbron
Motor(en) Wright Whirlwind R-975-E3
Vermogen 388kW kW
Prestaties
Kruissnelheid 205 km/u
Topsnelheid 230 km/u
Actieradius 950 km
Dienstplafond 4800 m
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart

De Fokker C.XIVw was een tweedekker Nederlands watervliegtuig voor verkenning en voortgezette training van vliegtuigfabrikant Fokker.

De Fokker C.XIVw was gebouwd op de traditionele wijze: romp uit staalbuis bekleed met linnen, vleugels hout met gedeeltelijk houten, gedeeltelijk linnen bekleding.

Opleidingsvliegtuig

[bewerken | brontekst bewerken]

Het vliegtuig was bedoeld om de C.VIIw af te lossen, die het einde van zijn werkzame leven naderde. Een piloot bij de Marine Luchtvaartdienst leerde elementair vliegen op de Fokker S.IX en vervolgens op de overgangstrainer F.K. 51. De C.XIVw en eerder de Fokker C.VIIw waren bestemd voor de oefening van de piloot in het vliegen met een watervliegtuig, hierna ging de piloot over naar de grote zeeverkenners (Dornier) en torpedovliegtuigen (T.IV(a)w en T.VIIIw).

In 1939 zijn er 24 exemplaren van de C.XIVw geleverd aan de Marine Luchtvaartdienst. Na de meidagen in 1940 zijn er elf ontkomen naar Engeland, vandaar zijn zij doorgestuurd naar Nederlands-Indië waar zij bij de Marine Luchtvaartdienst weer dienstdeden in hun rol als opleidingsvliegtuig.

Zie de categorie Fokker C.XIV van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.