Gebruiker:Belsen/WIP
| Thijs Libregts | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
Thijs Libregts als bondscoach van het Nederlands voetbalelftal in 1989
| ||||||||
| Persoonlijke informatie | ||||||||
| Geboortedatum | 4 januari 1941 | |||||||
| Geboorteplaats | Rotterdam,  Nederland
| |||||||
| Been | links | |||||||
| Positie | linkshalf | |||||||
| Clubinformatie | ||||||||
| Huidige club | gestopt | |||||||
| Jeugd | ||||||||
| ||||||||
| Senioren | ||||||||
| ||||||||
| Interlands | ||||||||
| ||||||||
| ||||||||
Thijs Libregts (Rotterdam, 4 januari 1941) is een Nederlands ex-voetballer en trainer.
Jeugd en opleiding[bewerken | brontekst bewerken]
Libregts werd geboren in 1941 in de Rotterdamse wijk Kralingen. Hij groeide op in de Hommelstraat.[2] Al op jonge leeftijd begon hij met voetballen. Hij ging spelen bij SBV Excelsior, waar zijn vader, Aad Libregts, jarenlang bestuurslid was. Libregts werd regelmatig geselecteerd voor diverse nationale jeugdelftallen.[3]
Libregts slaagde voor de HBS.[2]
Tijdens zijn actieve carrière studeerde hij voor gymleraar en hij kwam te werken op de Erasmus Universiteit Rotterdam op een steenworp afstand van Stadion Woudestein.[4]
Carrière als speler[bewerken | brontekst bewerken]
Excelsior (eerste periode)[bewerken | brontekst bewerken]
Op 17-jarige leeftijd maakte Libregts als amateur zijn debuut voor het eerste elftal van SBV Excelsior in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Feyenoord.[5] Hierna speelde hij op amateurbasis voor de club in de eerste divisie. Hij was een technisch begaafde middenvelder, die ook uit de voeten kon in de spits.[2] Hij kreeg in het seizoen 1959-1960 een basisplaats en groeide uit tot smaakmaker van het elftal.[6][7]
Libregts speelde meermalen voor het Nederlands amateurvoetbalelftal.[8][9] In 1960 liep hij met het elftal ondanks een goede reeks de Olympische Zomerspelen in Rome mis.[10]
In 1961 werd hij door Excelsior beloond voor zijn inzet met een profcontract.[11] Hierna mocht hij niet meer uitkomen voor het Nederlands amateurelftal, maar ging hij zijn nationale wedstrijden spelen voor Jong Oranje.[12]
Feyenoord[bewerken | brontekst bewerken]
In juli 1962 werd Libregts, op 21-jarige leeftijd, aangetrokken door stadgenoot Feyenoord.[13] Op dat moment had ook Sparta Rotterdam interesse in de middenvelder. SC Heracles wilde zelfs ver gaan voor de komst van Libregts, die zelf echter het Rotterdamse Feyenoord verkoos boven Almelo.[5] Bij Feyenoord kwam Libregts terecht in een bijzonder sterk elftal met onder andere Eddy Pieters Graafland, Hans Kraay, Coen Moulijn en Cor van der Gijp. Libregts werd gehaald als aankomend talent en moest veelal Reinier Kreijermaat en Jan Klaassens op het middenveld voor zich duchten.[2][14] Hoewel Libregts regelmatig zijn wedstrijden pakte, raakte hij wel zijn positie in het Jong Oranje kwijt. In 1964 ronde hij zijn opleiding tot sportleraar af en werd hij opgeroepen voor militaire dienst, die hij vervulde bij de Koninklijke Luchtmacht in Breda. Uiteindelijk zou hij tot 1967 in dienst blijven van defensie.[15] Tijdens zijn tijd in militaire dienst en bij defensie, speelde Libregts voor het Nederlands militair voetbalelftal.[16]
In 1967 rondde hij zijn opleiding tot gymleraar af en kon hij als leraar aan de slag bij een scholengemeenschap in Hoogvliet. Hierop keerde hij terug naar SBV Excelsior om daar semi-prof te worden.
Libregts speelde uiteindelijk zes jaar voor Feyenoord, waarin hij slechts tot 76 wedstrijden kwam.
Excelsior (tweede periode)[bewerken | brontekst bewerken]
Libergts voetbalde nog drie jaar bij Excelsior als semi-prof. In 1970 accepteerde hij een voltijd betrekking als leraar aan de Erasmus Universiteit Rotterdam en sloot hij zijn actieve carrière af.[2]
Carrière als trainer[bewerken | brontekst bewerken]
In 1975 behaalde Libregts, samen met Hans Dorjee en Theo Laseroms zijn trainersdiploma bij de KNVB.[2]
Rest[bewerken | brontekst bewerken]
Als speler was Libregts actief voor Excelsior (1958 - 1962 en 1968 - 1972) en Feyenoord (1962 - 1968). Voor Feyenoord scoorde hij 9 keer in 76 wedstrijden.
Als trainer begon Libregts ook bij Excelsior (1975 - 1980), waarmee hij in seizoen 1978/1979 promoveerde. Na drie seizoenen PSV coachte hij in 1983/1984 Feyenoord, waarmee hij met Johan Cruijf in de gelederen landskampioen en bekerwinnaar werd. Hierna ging hij voor vijf seizoenen naar Griekenland. Vanaf 14 september 1988 was hij bondscoach van het Nederlands elftal, maar na een revolte van onder andere Ruud Gullit, Marco van Basten en Frank Rijkaard (de drie van Milaan), werd hij na het behalen van het ticket voor het Wereldkampioenschap voetbal 1990 vervangen voor Leo Beenhakker. Van 2001 tot 2002 zat hij twee seizoenen bij het Oostenrijkse Grazer AK, waarmee hij de beker en de supercup won.
Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]
In 1964 trouwde Libregts met zijn jeugdliefde Nellie.[15] Libregts is de vader van voetbalcoach Raymond Libregts en waterpolospeler Patricia Libregts.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Voorganger: Rinus Michels |
Bondscoaches van het Nederlands elftal sep. 1988-dec. 1989 |
Opvolger: Nol de Ruiter |
| Voorganger: Bob Janse |
Coach van Excelsior 1976-1980 |
Opvolger: Hans Dorjee |
| Voorganger: Jan Reker |
Coach van PSV 1980-1983 |
Opvolger: Jan Reker |
| Voorganger: Ab Fafie a.i. |
Coach van Feyenoord 1983-1985 |
Opvolger: Ab Fafie |
Categorie:Nederlands voetbalcoach
Categorie:Nederlands voetballer