Gerard van Maasakkers

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Sylhouet (overleg | bijdragen) op 6 mrt 2019 om 23:28. (→‎Onderscheidingen: consequent ovt)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Gerard van Maasakkers
2016
Algemene informatie
Geboren 26 maart 1949
Geboorteplaats NuenenBewerken op Wikidata
Land Nuenen, Noord-Brabant, Nederland
Werk
Jaren actief 1978 - heden
Genre(s) Dialectmuziek Folk
Beroep Zanger
Label(s) -I-C-U-B4-
Officiële website
(en) Discogs-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Gerard van Maasakkers (Nuenen, 26 maart 1949) is een Nederlands zanger uit Noord-Brabant die in zijn eigen Brabantse dialect zingt.

Biografie

Van Maasakkers weet vanaf eind jaren zeventig als een van de eersten met dialectzang een breed publiek aan te spreken. Zingen leert hij op de kostschool in The Spruce Valley Boys. Op zijn zeventiende krijgt hij zijn eerste gitaar en klinken House of the rising sun, de baslijn van Spics & specs en Streets of London in zijn studentenkamer in Nijmegen, waar hij de Middelbare Tuinbouwschool volgt. In die jaren dirigeert hij een jongerenkoor en schrijft hij de rockmusical "Plint". Later studeert hij aan de Hogere Opleiding voor Tuin- en Landschapsarchitekten (Boskoop) en daarna nog de Hogere Bosbouw- en Cultuurtechnische School (Velp).

In 1978 verschijnt de eerste elpee "Komt er mer in", een plaat met eigen liedjes in het Brabants dialect. In korte tijd worden er meer dan 15.000 exemplaren van verkocht. Vanaf 1980 is Van Maasakkers professioneel in de muziek bezig. Hij neemt diverse elpees op, waaronder een plaat met kerst- en nieuwjaarsliederen met de Brabantse volksmuziekgroep Ut Muziek. Van 1984 tot 1987 treedt hij op met het theaterprogramma "Zand" met pianist Dick van de Stoep. In diezelfde tijd begint hij ook met het samenstellen en presenteren van het kunst- en cultuurprogramma "Tussen Amsterdam en Brussel" en het programma Muziek beneden de Moerdijk voor Omroep Brabant.

Tussen 1991 tot 2000 Van Maasakkers slaat een nieuwe weg in; samen met zijn "Vaste Mannen" - Hein Mandos (piano) en Rinus Raaijmakers (contrabas) - presenteert hij theaterprogramma’s met eigen werk, waarbij behalve de folkinvloeden ook chansons, latin en jazzy liedjes aan bod komen. Later neemt Bart de Win de plaats in van Hein Mandos, en versterkt gitarist Cor Mutsers (ex Ilse DeLange, ex Mathilde Santing en Harry Sacksioni) de gelederen. In november 2003 ontvangt Van Maasakkers de "Ad de Laat Prijs".

In juni 2008 viert Van Maasakkers zijn 30-jarig zangersjubileum met vier uitverkochte concerten in Muziekcentrum Frits Philips in Eindhoven. Een registratie van deze concerten is begin 2009 verschenen op de cd/dvd Jubileum.

In het jubileumjaar 2008 verscheen een tribute-album, Anders, waarop collega's als Bennie Jolink, Paul de Leeuw, Guus Meeuwis, Gert Vlok Nel en Mich Walschaerts werk van Van Maasakkers zingen.

Onderscheidingen

Discografie

Albums

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Vol dagen 2003 met de Vaste Mannen
Achterland 2004 22-01-2005 78 3 met de Vaste Mannen
Zicht 09-01-2007 20-01-2007 22 10 met de Vaste Mannen
Anders 09-2008 06-09-2008 19 10
Jubileum 2009 28-02-2009 55 4 met de Vaste Mannen
Deze jongen 05-02-2010 20-02-2010 47 4 met de Vaste Mannen
Lijflied 2012 21-01-2012 55 7

Singles

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Zomaar onverwacht 2012 - Nr. 72 in de Single Top 100

Trivia

Gerard van Maasakkers (Nationaal Comité 4 en 5 mei, 2012)

Zie ook

Externe links

Voorganger:
Brigitte Kaandorp
Theo Nijland
voor Lente
Annie M.G. Schmidt-prijs
2011
voor Zomaar Onverwacht
Opvolger:
Jan Beuving
Nico Brandsen
en Angela Groothuizen
voor Vinkeveen
Voorganger:
Jan Beuving
Nico Brandsen
en Angela Groothuizen
voor Vinkeveen
Annie M.G. Schmidt-prijs
2013
voor Mijn Kind
Opvolger:
Yentl en de Boer
(Christine de Boer
en Yentl Schieman)
voor Ik heb een man gekend