Gilbert O'Sullivan
Gilbert O'Sullivan (Waterford, 1 december 1946) is een Iers zanger en songwriter.
Inhoud
Levensloop[bewerken]
O'Sullivan werd geboren in Ierland als Raymond Edward O'Sullivan (Ray). Hij verhuisde in 1960 naar Swindon, waar hij geïnteresseerd raakte in muziek en o.a. met Rick Davies (later Supertramp) de band Rick's Blues vormde. In 1967 tekende hij een vijfjarig platencontract bij CBS Records. Eind jaren 60 maakte hij zijn eerste plaatopnamen, maar met weinig succes. Wel namen The Tremeloes enkele nummers van hem op (You, What can I do? en Come on home). Nederland was een van de eerste landen die de artiest omarmde. Hij woonde zelfs tijdelijk in Blaricum. In de jaren 70 had hij wereldwijd succes met nummers als:
- Nothing Rhymed
- Underneath the blanket go
- Alone Again (Naturally)
- No matter how I try
- Clair (opgedragen aan het driejarige dochtertje van zijn manager, die hem natuurlijk uncle Ray noemde)
- Get Down
- Ooh-Wakka-Doo-Wakka-Day
- I wish I could cry (geschreven n.a.v. de moord op Robert Kennedy)
- I'll believe it when I see it
- We Will
- Matrimony
- I don't love you but I think I like you
- Christmas Song
- What's in a kiss
Zijn debuutalbum Himself stond wekenlang aan de top. Zijn muziek wordt gekenmerkt door soepele melodieën (vaak met een tweede melodie daarin verweven) die gekoppeld worden aan een zeer kunstig samengestelde tekst. Gilbert is beroemd om zijn bijzondere akkoorden.
Ray gaf zichzelf de artiestennaam Gilbert (zonder achternaam) en wilde het aan het publiek overlaten om de link met Sullivan te leggen (de vermaarde operettecomponisten Gilbert & Sullivan) maar zijn manager vond de complete naam Gilbert O'Sullivan beter. Door zijn bescheidenheid en teruggetrokken leven (wars van 'showbusiness') is hij niet in de schijnwerpers gebleven. Zijn populariteit in Japan heeft er in de jaren 90 voor gezorgd dat hij in de muziek kon doorgaan. O'Sullivan woont anno 2017 nog steeds op Jersey in de gemeente Saint Mary samen met zijn Noorse vrouw Aase Synnove (trouwdatum 23 januari 1980) en schrijft nog steeds muziek, maakt nog steeds cd's en treedt nog steeds op. Zijn familie (vrouw Aase, dochters Helen-Marie en Tara, zus Marie en broer Kevin) werken actief mee in het 'bedrijf Gilbert O'Sullivan': ze organiseren zijn optredens, gaan altijd mee op tournee en geven leiding aan zijn eigen platenlabel ByGum Records.
Eind 1997 gaf hij 14 concerten in Nederland en in 2003 verscheen zijn jazzy cd Piano Foreplay. In juni 2005 gaf hij 13 uitverkochte concerten in Japan en in oktober 2006 verscheen A scruff at heart. Na elf jaar keerde O'Sullivan op 29 mei 2008 terug naar Nederland voor een concert in Carré. Op 26 oktober 2009 stond hij weer in de Royal Albert Hall. Op 31 januari 2011 verscheen zijn album Gilbertville (met 14 nieuwe composities en een door Harry Hill voorgedragen gedicht). Het werd alom gewaardeerd. Zijn tot nu toe laatste optreden in Nederland was op 20 juni 2013 in 's-Hertogenbosch. Op 8 juni 2015 verscheen Gilberts nieuwste cd Latin ala G!. Sindsdien zijn er ook weer concerten geweest in Ierland en Engeland, ditmaal onder de titel Celebrating five Decades of Music.
Op 26 augustus 2010 verbond O'Sullivan zich aan platenmaatschappij Hypertension (waar onder anderen ook Chris DeBurgh, Joan Armatrading, Leo Sayer en Fleetwoord Mac onder contract staan). In juli 2011 tekende hij een contract met Salvo/Union Square Music die - onder de titel A Singer And His Songs - zijn albums uit het verleden opnieuw uitbrengen, aangevuld met bijzondere opnamen, zoals: B-kanten van singles en uitgebreide toelichtingen van O'Sullivan zelf. In juni 2016 verscheen Gilbert's Essential Collection; 43 door hemzelf geselecteerde songs (zowel singles als albumtracks).
O'Sullivan werd bekend met zijn 'crisisimago' (met bloempotkapsel, streepjesdas en 3/4-broek). Zijn manager vond dat niet zo'n goed idee maar hij wilde er gewoon anders uitzien dan alle anderen. Ook de uitspraak in zijn proces tegen de manager die hem beroemd maakte, Gordon Mills, is vermaard en was een precedent voor andere artiesten; hij won zijn proces om de rechten van zijn miljoenenverkopende nummers.
Discografie[bewerken]
Albums[bewerken]
- 1971 Himself
- 1972 Back To Front
- 1973 I'm A Writer Not A Fighter
- 1974 A Stranger In My Own Backyard
- 1977 Southpaw
- 1980 Off Centre
- 1982 Life & Rhymes
- 1989 In The Key Of G
- 1993 Sounds Of The Loop
- 1994 By Larry
- 1995 Every Song Has It's Play
- 1997 Singer Sowing Machine
- 2001 Irlish
- 2003 Piano Foreplay
- 2006 A Scruff At Heart
- 2011 Gilbertville
- 2015 Latin ala G!
Singles[bewerken]
| Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 | Datum van verschijnen |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| Disappear | 1967 | - | - | - | |
| What Can I Do | 1968 | - | - | - | |
| Mr. Moody's Garden | 1969 | - | - | - | |
| Nothing rhymed | 1970 | 9-1-1971 | 1(5wk) | 13 | Nr. 1 in Nationale Hitparade |
| Underneath the blanket go | 1971 | 17-4-1971 | 1(2wk) | 10 | Nr. 2 in Nationale Hitparade |
| Susan van Heusen | 1971 | - | - | - | |
| I wish I could cry | 1971 | 5-6-1971 | 20 | 5 | Nr. 18 in Nationale Hitparade |
| We will | 1971 | 7-8-1971 | 23 | 4 | Nr. 21 in Nationale Hitparade |
| I didn't know what to do | 1971 | 4-9-1971 | tip | ||
| No matter how I try | 1971 | 18-12-1971 | 13 | 7 | Nr. 17 in Nationale Hitparade |
| Alone again (naturally) | 1972 | 25-3-1972 | 21 | 5 | Nr. 18 in Nationale Hitparade |
| Matrimony | 1972 | 27-5-1972 | 4 | 11 | Nr. 3 in Nationale Hitparade |
| Ooh-wakka-doo-wakka-day | 1972 | 15-7-1972 | 12 | 7 | Nr. 9 in Nationale Hitparade |
| Clair | 1972 | 28-10-1972 | 4 | 11 | Nr. 4 in Nationale Hitparade |
| Get down | 1973 | 31-3-1973 | 3 | 11 | Nr. 3 in Nationale Hitparade |
| Ooh baby | 1973 | 6-10-1973 | 18 | 4 | Nr. 18 in Nationale Hitparade |
| Why, oh, why, oh, why | 1973 | - | - | - | |
| Happiness is me and you | 1974 | - | - | - | |
| A woman's place | 1974 | 31-8-1974 | tip | ||
| Christmas Song | 1974 | - | - | - | |
| You are you | 1975 | 8-2-1975 | tip | ||
| I don't love you but I think I like you | 1975 | 5-7-1975 | tip | ||
| I'll believe it when I see it | 1975 | 11-10-1975 | 11 | 6 | Nr. 16 in Nationale Hitparade |
| You never listen to reason | 1976 | - | - | - | |
| To each his own | 1976 | - | - | - | |
| Doing what I know | 1976 | - | - | - | |
| My love and I | 1977 | - | - | - | |
| You got me going | 1977 | - | - | - | |
| No telling why | 1977 | - | - | - | |
| What's in a kiss | 1980 | - | - | - | |
| I love it but | 1980 | - | - | - | |
| Hello it's goodbye | 1981 | - | - | - | |
| Can't get enough of you | 1981 | - | - | - | |
| A minute of your time | 1982 | - | - | - | |
| At the very mention of your name | 1988 | - | - | - | |
| I wish I could cry | 1997 | - | - | - |
Radio 2 Top 2000[bewerken]
| Nummer(s) met noteringen in de Radio 2 Top 2000 | '99 | '00 | '01 | '02 | '03 | '04 | '05 | '06 | '07 | '08 | '09 | '10 | '11 | '12 | '13 | '14 | '15 | '16 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Alone again (Naturally) | 1303 | 1415 | 686 | 1661 | - | - | 1918 | 1790 | 1985 | 1911 | - | - | - | - | - | - | - | - |
| Clair | 1439 | 1485 | 601 | 1746 | 1846 | 1675 | 1415 | 1583 | - | 1808 | - | - | - | - | - | - | - | - |
| Get down | 1531 | - | 970 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| Matrimony | 1217 | 1278 | 493 | 1174 | 1537 | 1395 | 1433 | 1501 | 1807 | 1473 | 1902 | 1993 | 1890 | - | - | - | - | - |
| Nothing rhymed | 357 | 319 | 220 | 278 | 353 | 396 | 402 | 372 | 570 | 400 | 379 | 359 | 463 | 652 | 597 | 515 | 592 | 795 |
Trivia[bewerken]
- In Nederland (Amsterdam) ontving Gilbert zijn eerste Gouden Plaat ooit. Dat was in april 1971 voor Nothing rhymed.
- Nothing rhymed werd in 2008 ook van een Nederlandse tekst voorzien door René Froger, dit nummer heet Jij moet verder (met een totaal andere inhoud dan het origineel). Een andere 'hertaling' kwam - als reactie daarop - van Jan Rot, getiteld: Ongerijmd.
- Alone again (naturally) werd in 1972 van een Nederlandse tekst voorzien door Kees van Kooten en Wim de Bie, wat leidde tot het nummer 1948.
- Alone again (naturally) werd ook internationaal door velen gecoverd, o.a. door Andy Williams (1972), Shirley Bassey (1976), Vonda Shepard (2001), Donny Osmond (2009), Neil Diamond (2010), en Michael Bublé & Diana Krall (2014).
- Alone again (naturally) werd o.a. gebruikt in de film Ice Age: Dawn of the Dinosaurs.
- Voor I'm A Writer Not A Fighter ontving O'Sullivan in 1973 een Edison Edisons 1973.
Externe link[bewerken]
 |
Zie de categorie Gilbert O'Sullivan van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
