Naar inhoud springen

Labiodentale approximant

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Addbot (overleg | bijdragen) op 15 mrt 2013 om 06:42. (Robot: Verplaatsing van 17 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q1054266)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Labiodentale approximant (tussen a's)

De labiodentale approximant is een medeklinker die in het Internationaal Fonetisch Alfabet aangeduid wordt met ʋ, en in X-SAMPA met P.

Een voorbeeld van de klank is de w in het woord wang.

Kenmerken

  • De manier van articulatie is approximant, wat inhoudt dat de klank wordt gevormd door een articulator dicht bij een andere te brengen, maar zonder dat het spraakkanaal zodanig wordt vernauwd dat er een turbulente luchtstroom ontstaat.
  • Het articulatiepunt is labiodentaal, wat wil zeggen dat de klank uitgesproken door de onderste lippen contact te laten maken met de boventanden.
  • Het type articulatie is stemhebbend, wat betekent dat de stembanden meetrillen bij het vormen van de klank.
  • Het is een orale medeklinker, wat wil zeggen dat de lucht door de mond naar buiten stroomt.
  • Het is een centrale medeklinker, wat wil zeggen dat de lucht over het midden van de tong stroomt, in plaats van langs de zijkanten.
  • Het luchtstroommechanisme is pulmonisch-egressief, wat wil zeggen dat lucht uit de longen gestuwd wordt, in plaats van uit de glottis of de mond.