Liliane Saint-Pierre

Liliane Saint-Pierre
	Liliane Saint-Pierre in 2007
Algemene informatie
Volledige naam	Liliane Louise Keuninckx
Bijnaam	Liliane Saint-Pierre
Geboren	18 december 1948
Geboorteplaats	Diest
Land	België
Werk
Jaren actief	1964-heden
Genre(s)	Levenslied
Beroep	Zangeres
Label(s)	Polydor
	Officiële website; (en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Liliane Saint-Pierre, artiestennaam van Liliane Louise Keuninckx (Molenstede, 18 december 1948), is een Belgische zangeres. Ze brak in 1964 door met de single We gotta stop. Haar grootste en bekendste hit is Soldiers of love, waarmee ze België in 1987 vertegenwoordigde op het Eurovisiesongfestival.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jonge jaren[bewerken | brontekst bewerken]

Liliane Keuninckx begon al jong met zingen. Op twaalfjarige leeftijd deed ze mee aan haar eerste zangwedstrijden. Ze trad een tijdje op met de Diestse groep The Starlets en nam in 1964 deel aan de Grote Variétéprijs van Radio Luxemburg. Met het liedje We gotta stop (ondanks de titel een Nederlandstalig lied) behaalde ze hier een tweede plaats, waarmee ze een platencontract verdiende bij Philips. We gotta stop werd haar allereerste single en in juni 1964 een hit in de Belgische Top Dertig. De B-kant van de single was Ik wil vrij zijn, een vertaling van You don't own me van Lesley Gore. Vervolgens scoorde Liliane ook hits met Waarom en Verboden wensen.

In 1965 nam ze samen met Tonia, Maurice Dean en Cecily Forde deel aan het Songfestival van Knokke. Hier werd Liliane opgemerkt door medewerkers van de Duitse televisie en uitgenodigd om naar Duitsland te komen. Daar trad ze op met artiesten als Roy Orbison, Gigliola Cinquetti en Rita Pavone en ontmoette ze tijdens televisieopnames onder meer Jimi Hendrix en de Bee Gees. Ze kreeg een Duits platencontract en bracht singles uit als Leider, leider, leider en Du bist wie ein Fremde.

In 1968 werd Liliane winnares van de populaire Vlaamse televisieshow Canzonissima. Met het nummer Wat moet ik doen versloeg ze de favoriet Marc Dex, over wie ze nadien (als troost) een single opnam met de titel Oh oh Marc Dex. Ondertussen werd Liliane door haar manager Milo De Coster in contact gebracht met de beroemde Franse zanger en producer Claude François, met wie ze werkte aan een doorbraak in Frankrijk. Onder de artiestennaam Liliane Saint-Pierre, die François voor haar bedacht, nam zij een twintigtal Franstalige nummers op, waaronder de singles J'entends une symphonie en Je suis une fille toute seule. Er volgde een optreden in de Olympia te Parijs, maar een reeks andere shows moest zij annuleren wegens een ooginfectie. Een daaropvolgende ruzie tussen De Coster en François maakte een einde aan het Franse avontuur.

Van 1970 tot 1973 speelde Saint-Pierre mee in de Bijbelmusical Glory Hallelujah van Group Miloscope, waarmee ze optrad in kerken in Vlaanderen, Nederland, Duitsland en Noord-Frankrijk. Vervolgens kwam zij in de loop van de jaren zeventig terecht in een muzikale impasse. Aan de jarenlange samenwerking met haar manager Milo De Coster kwam een einde nadat ze scheidde van zijn zoon Denis, met wie zij vanaf 1971 enkele jaren getrouwd was. Saint-Pierre overwoog om zich aan te melden bij het leger, maar kreeg op de dag van de keuring een telefoontje van Bobbejaan Schoepen, die haar vroeg een aantal shows te verzorgen in Bobbejaanland. Hier leerde zij de Bulgaarse orkestleider Serge Popovski kennen, waarna ze veel optrad met diens orkest.

Eurovisiesongfestival[bewerken | brontekst bewerken]

In 1978 deed Liliane Saint-Pierre mee aan de Luxemburgse voorronde voor het Eurovisiesongfestival met het nummer Mélodie. Ze werd echter verslagen door de groep Baccara. In 1981 waagde ze haar kans in de Vlaamse voorronde Eurosong met het liedje Brussel, maar ook nu werd ze niet uitverkoren. In 1987 deed Saint-Pierre een derde poging, toen ze op Eurosong aantrad met het nummer Soldiers of love. Dit keer wist ze de voorselectie te winnen en mocht zodoende België vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival 1987. De show werd, dankzij de Belgische overwinning van 1986, gehouden in Brussel. Saint-Pierre eindigde er met 56 punten op de elfde plaats. Soldiers of love werd in Vlaanderen onderscheiden met een gouden plaat.

Latere jaren[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf eind jaren tachtig groeide Saint-Pierre in Vlaanderen uit tot een icoon van de homobeweging. Vooral het nummer Sacha, dat gaat over een homoseksuele jeugdvriend, droeg hieraan bij. Na enkele jaren mindere successen te hebben geboekt, maakte Saint-Pierre in 1996 de overstap naar het dance-genre. Ze scoorde een grote hit met Ik wil alles met je doen (een cover van In private van Dusty Springfield) en haalde eveneens de hitlijsten met Ik kom zacht naar je toe en Geef me tijd (een duet met Get Ready!). Ook nam ze het nummer Lucifer op, een cover van Crucified van de groep Army of Lovers. In 1999 was ze juryvoorzitter bij Eurosong.

Na de millenniumwisseling nam het succes van Saint-Pierre weer af. Ze bracht de Engelstalige single There will still be love uit, maar deze werd geen hit en de samenwerking met haar platenfirma Sony werd stopgezet. In 2004 vierde Saint-Pierre desondanks haar veertigjarige carrière. Ze werd gehuldigd in haar thuisstad Diest, gaf een aantal jubileumconcerten en werd opgenomen in de eregalerij van Radio 2 voor "een leven vol muziek".^[1] Eind 2005 zetelde ze in de jury van X Factor, waarbij ze het opnam tegen Jean Blaute en Kris Wauters.

Tijdens de zomermaanden van 2006 trad Saint-Pierre veelvuldig op in de revue "Crazy Circus" van regisseur Jan Van Dyke. In hetzelfde jaar bracht ze in eigen beheer de single Mijn leven uit, een cover van This is my life van Shirley Bassey. In 2007 trad ze op tijdens de Schlagerpride in Stockholm.

Sinds 2010 staat Saint-Pierre op het podium met haar liveband Major Five. In 2014 kwam het album Daglicht uit, waarvoor zij samenwerkte met tekstschrijvers als Bart Herman, Wim Claes, Gene Thomas en Miguel Wiels. Van het album werden diverse singles uitgebracht, zoals Bang voor de zomer, Geef me adem, Een pakkend lied en Valerie. In september 2014 vierde Saint-Pierre op 65-jarige leeftijd haar vijftigjarige carrière met een jubileumconcert in de Arenbergschouwburg te Antwerpen. Voor haar gouden artiestenjubileum kreeg ze tevens een Golden Lifetime Award van de stad Aarschot.

Begin oktober 2020 bracht Saint-Pierre na zes jaar weer een nieuw album uit: Karma. Onder anderen Gert Bettens, Wannes Cappelle, Guy Swinnen en Guido Belcanto werkten eraan mee. In 2023 nam ze deel aan het televisieprogramma De Verraders.

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

In 1971 trouwde Liliane Saint-Pierre met Denis De Coster, de zoon van haar toenmalige manager Milo De Coster. Zij kregen samen een zoon en scheidden enkele jaren later. In 1985 trouwde ze met Marc Hoyois, de weduwnaar van zangeres Ann Christy. Hoyois overleed in 2010.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Mijn grootste successen	1968	-
Zingt voor jou	1969	-
Hier is	1969	-
Glory Hallelujah 2000	1970	-
De duizend talen van het hart	1971	-
Les milles langues de l'amour	1971	-
Liliane Saint-Pierre	1975	-
Jezus people 2000	1978	-
Liliane Saint-Pierre	1987	-
In kontrast	1990	-
31 Jaar	1995	-	-	-
Het beste van	1997	-	-	-	Verzamelalbum
Ik ben wie ik ben	1997	12-04-1997	23	7
Gewoon een vrouw	1998	13-06-1998	39	2
Soldiers of love	28-06-2002	-	-	-
Flèche back '68	2002	-	-	-
Goud van hier	09-07-2010	-	-	-
Daglicht	26-09-2014	25-10-2014	69	5
Karma	25-09-2020	10-10-2020	80	3

Singles (hitnoteringen)[bewerken | brontekst bewerken]

Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
We gotta stop!	1964	01-06-1964	5	8
Waarom...	1964	01-10-1964	18	8
Verboden wensen	1965	01-09-1965	13	4
Liefde alleen	1985	21-12-1985	39	2	Nr. 1 in de Vlaamse Top 10
Soldiers of love	1987	02-05-1987	4	10	Nr. 8 in de Radio 2 Top 30 Nr. 1 in de Vlaamse Top 10
Ik wil alles met je doen	1996	01-06-1996	5	18	Nr. 5 in de Radio 2 Top 30
Ik kom zacht naar je toe	1996	26-10-1996	18	13	Nr. 18 in de Radio 2 Top 30
Ik ben niet van jou	24-02-1997	15-03-1997	28	8	Nr. 28 in de Radio 2 Top 30
Rio	1997	07-06-1997	26	5	Nr. 26 in de Radio 2 Top 30
Geef me tijd	1997	27-09-1997	7	12	met Get Ready! / Nr. 7 in de Radio 2 Top 30 Nr. 1 in de Vlaamse Top 10
Verleiden	1998	31-01-1998	42	2	Nr. 5 in de Vlaamse Top 10
Boven de wolken	1998	18-04-1998	tip11	-	Nr. 7 in de Vlaamse Top 10
Bang voor de zomer	23-05-2011	04-06-2011	tip22	-	Nr. 7 in de Vlaamse Top 10
Soldiers of love 2012	07-05-2012	12-05-2012	tip37	-	Nr. 9 in de Vlaamse Top 10
Met je ogen dicht	2012	20-10-2012	tip83	-
Geef me adem	2013	27-04-2013	tip43	-	Nr. 10 in de Radio 2 Vlaamse Top 10
Jij blijft altijd naast me staan	2013	06-12-2013	tip25	-
Een pakkend lied	2014	05-04-2014	tip29	-
Valerie	2014	05-07-2014	tip42	-	Nr. 18 in de Vlaamse Top 50
Die ene wals	2014	03-01-2015	tip33	-	Nr. 15 in de Vlaamse Top 50
Ik praat weer in m'n slaap	2015	18-04-2015	tip57	-	Nr. 31 in de Vlaamse Top 50
Duizend mijlen	2015	19-09-2015	tip47	-	Nr. 22 in de Vlaamse Top 50
Hou me nu maar vast	2015	05-12-2015	tip66	-	Nr. 32 in de Vlaamse Top 50
Leen	2016	21-05-2016	tip35	-	Nr. 17 in de Vlaamse Top 50
Ik leef	2017	27-05-2017	tip36	-	Nr. 15 in de Vlaamse Top 50
Soldiers of love 2017	2017	02-12-2017	tip	-	met MANdolinMAN / Nr. 37 in de Vlaamse Top 50
Sprong in het duister	2018	19-05-2018	tip35	-	Nr. 14 in de Vlaamse Top 50
Laatste kans	2020	19-09-2020	tip10	-	Nr. 7 in de Vlaamse Top 50
Karma	2021	20-02-2021	tip	-
Het beste wat ik had	2021	13-03-2021	tip32	-	Nr. 16 in de Vlaamse Top 50

Overige singles[bewerken | brontekst bewerken]

Middernacht (1964)
Vivre comme dans les livres (1966)
Schuld bist du daran (1967)
Leider, leider, leider (1967)
Das Spiel ist vorbei (1967)
Oh oh Marc Dex (1968)
J'entends une symphonie (1968)
Plus jamais (1968)
Je suis une fille toute seule (1968)
Au revoir et a demain (1968)
Si loin des yeux, si loin du cœur (1969)
Chanson sentimentale pour une fille sentimentale (1970)
Quand c'est fini, c'est fini (1970)
Nous resterons unis (1970)
Only you / Vrij (1970)
Tadaptatata / Timtirlalu (1970, Nr. 8 in de Vlaamse Top 10)
Das ist nun mal meine Persönlichkeit (1971)
Si tu pars / La nuit est sombre (1973)
Is het onmogelijk? / Ik kan het niet geloven (1974)
Heb je nooit vaarwel gezegd / Geen zorgen (1974, Nr. 10 in de Vlaamse Top 10)
Als je gaat / Liefste als je bij me bent (1974, Nr. 7 in de Vlaamse Top 10)
Joue ma fille (1975)
Santa Domingo (1975)
Mélodie (1978)
Brussel (1981, Nr. 6 in de Vlaamse Top 10)
C'est la vie (1984)
Mijn grote liefde heet muziek (1985)
Geloven (1987, Nr. 4 in de Vlaamse Top 10)
Met jou wil ik de hemel zien (1988, Nr. 10 in de Vlaamse Top 10)
Ik hou van jou (1989)
Sacha (1989)
Nu jij moet gaan (1990)
Hemel of hel (1990, met Ignace)
Stille nacht (1990)
Eeuwig van je houden (1991)
Ik stop niet (1991)
Kom dichterbij (1992)
Ik vecht voor jou (1993, met Ignace)
Nog altijd (1994, met De Bende)
Een schreeuw in de nacht (1994)
Jojo (1994)
Droomdans (1998)
Een moment met jou (1998)
There will still be love (2000)
Het verschil (2001)
Gevangen in jou (2004)
Mijn leven (2006)
Naar het sterrenlicht (2010, met Mieke)
Nooit meer alleen (2021, met Guido Belcanto)
Lief en ondeugend (2022)
Dansen in het licht (2023)
Mij krijg je niet klein (2023)

Noot

↑ Eregalerij editie 2004. Gearchiveerd op 28 juni 2016.

Externe link

Officiële website

[1] Eregalerij editie 2004. Gearchiveerd op 28 juni 2016.

[1]