Mangaia-ijsvogel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Hwdenie (overleg | bijdragen) op 11 sep 2018 om 09:29. (update iucn-status en uitbreiding)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Mangaia-ijsvogel
IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2016)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Coraciiformes (Scharrelaarvogels)
Familie:Alcedinidae (IJsvogels)
Geslacht:Todiramphus
Soort
Todiramphus ruficollaris
(Holyoak, 1974)[2]
Mangaia-ijsvogel op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De mangaia-ijsvogel (Todiramphus ruficollaris) is een vogel uit de familie Alcedinidae (ijsvogels). De vogel werd in augustus en september 1973 verzameld op het eiland Mangaia en in 1974 geldig beschreven als Halcyon ruficollaris. Het is een kwetsbare, endemische vogelsoort op de Cookeilanden, een archipel van 15 eilanden in het zuidelijke deel van de Grote Oceaan.

Kenmerken

De vogel is 19 cm lang. Het is een gedrongen ijsvogel met een relatief grote snavel. De kruin, "wangen", rug en vleugels zijn groenblauw, de vleugel- en staartveren neigen het meest naar blauw. Kenmerkend is een brede, lichtoranje wenkbrauwstreep die doorloopt tot de hals en onder een donkere oogstreep doorloopt in een oranje kraag en vervolgens op de keel geleidelijk overgaat in een verder bleekwitte borst en buik. [3]

Verspreiding en leefgebied

Deze soort komt alleen voor op het eiland Mangaia (Cookeilanden). Het leefgebied is natuurlijk bos met een gesloten bladerkroon dat voorkomt op de wat hoger uit het water stekende delen van door oud koraalrif gevormd kalkgesteente. De vogel wordt ook wel in aangetast bos aangetroffen. De vogel foerageert op insecten en hagedissen.[1]

Status

De mangaia-ijsvogel heeft een zeer beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2016 op grond van onderzoek uit de jaren 1990 door BirdLife International geschat op 270 tot 470 individuen. De stand ging in de jaren 1980 achteruit en bleek daarna zich te stabiliseren. Invasieve diersoorten zoals de treurmaina (Acridotheres tristis) zijn mogelijk een voedselconcurrent. Verder zijn er ratten en verwilderde katten op het eiland die mogelijk predatoren zijn op eieren en jonge vogels en verder vormt beweiding door geiten een gevaar voor de kwaliteit van de begroeiing. Om deze potentiële bedreigingen staat deze ijsvogel als kwetsbaar op de Rode Lijst van de IUCN.[1]