Marit Bjørgen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Marit Bjørgen
Marit Bjørgen
Persoonlijke informatie
Volledige naam Marit Bjørgen
Geboortedatum 21 maart 1980
Geboorteplaats Trondheim
Nationaliteit Vlag van Noorwegen Noorwegen
Lengte 1,68 m
Gewicht 64 kg
Sportieve informatie
Discipline Langlaufen
Club Rognes IL
Olympische Spelen 2002, 2006, 2010, 2014, 2018
Debuut 1999
Carrière-einde 2018
Medailleoverzicht
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Winterspelen 8 4 3
Wereldkampioenschappen 18 5 3
Totaal (40 medailles) 25 9 6
Portaal  Portaalicoon   Sport
Marit Bjørgen in 2006 in Otepää.
Marit Bjørgen tijdens de Olympische Winterspelen 2010 in Vancouver.
Marit Bjørgen en Therese Johaug tijdens de wereldkampioenschappen langlaufen 2011 in Oslo.
Marit Bjørgen na het behalen van de wereldtitel op de sprint in Falun.
Marit Bjørgen in 2017 in Quebec.

Marit Bjørgen (Trondheim, 21 maart 1980) is een voormalige Noorse langlaufster. Bjørgen vertegenwoordigde haar vaderland op de Olympische spelen in Salt Lake City, Turijn, Vancouver, Sotsji en Pyeongchang. Met vijftien medailles, waarvan acht gouden, is Bjørgen de meest succesvolle sporter op de winterspelen.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Bjørgen maakte haar wereldbekerdebuut op 27 december 1999 in het Zwitserse Engelberg, een jaar later behaalde ze in hetzelfde Engelberg voor het eerst wereldbekerpunten. Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2001 in Lahti eindigde de Noorse als negentiende op de 10 kilometer achtervolging en als 24e op de 10 kilometer klassieke stijl. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2002 in Salt Lake City eindigde Bjørgen als veertiende op de 30 kilometer klassieke stijl en als vijftigste op de vijftien kilometer vrije stijl. Samen met Bente Skari, Hilde Gjermundshaug Pedersen en Anita Moen veroverde ze de zilveren medaille op de estafette.

Op 26 oktober 2002 boekte de Noorse in het Duitse Düsseldorf haar eerste wereldbekerzege, het was tevens de eerste keer in haar carrière dat ze een toptien klassering behaalde. Aan het eind van het seizoen 2002/2003 eindigde ze als zesde in het eindklassement. In het Italiaanse Val di Fiemme nam Bjørgen deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen 2003. Op dit toernooi veroverde ze de wereldtitel op de sprint en eindigde ze als 24e op de 15 kilometer klassieke stijl. Op de estafette sleepte ze samen met Anita Moen, Hilde Pedersen en Vibeke Skofterud de zilveren medaille in de wacht. In het daaropvolgende seizoen 2003/2004 boekte de Noorse zeven wereldbekerzeges en eindigde ze als tweede in het eindklassement. In het seizoen 2004/2005 boekte ze tien wereldbekerzeges en won ze de algemene wereldbeker. Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2005 in Oberstdorf veroverde Bjørgen de gouden medaille op de 30 kilometer klassieke stijl, de zilveren medaille op de 15 kilometer achtervolging en de bronzen medaille op de 10 kilometer vrije stijl. Samen met Hilde Pedersen sleepte ze de wereldtitel in de wacht op het onderdeel teamsprint, op de estafette legde ze samen met Vibeke Skofterud, Hilde Pedersen en Kristin Størmer Steira beslag op de wereldtitel. Het seizoen 2005/2006 leverde de Noorse opnieuw de eindzege in de wereldbeker op, ze bereikte dit onder meer door zes wereldbekerzeges te boeken. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2006 in Turijn, Italië veroverde Bjørgen de zilveren medaille op de 10 kilometer klassieke stijl, op de sprint eindigde ze op de achttiende plaats. Op het onderdeel teamsprint eindigde ze samen met Ella Gjømle op de vierde plaats, samen met Kristin Størmer Steira, Hilde Pedersen en Kristin Murer Stemland eindigde ze als vijfde op de 4x5 kilometer estafette.

In het naolympisch seizoen, 2006/2007, boekte Bjørgen twee wereldbekerzeges en eindigde de ze als tweede in de Tour de Ski, in het eindklassement eindigde ze eveneens op de tweede plaats. Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2007 in Sapporo eindigde de Noorse als negende op de 30 kilometer klassieke stijl, als tiende op de sprint, op de achtervolging eindigde ze als twaalfde en op de 10 kilometer vrije stijl als 22e. Samen met Astrid Jacobsen sleepte ze de bronzen medaille in de wacht op het onderdeel teamsprint, op de estafette legde ze samen met Jacobsen, Vibeke Skofterud en Kristin Størmer Steira beslag op de bronzen medaille. In het daaropvolgende seizoen, wereldbeker langlaufen 2007/2008 boekte Bjørgen wederom twee wereldbekerzeges maar eindigde ze slechts als elfde in het eindklassement. In het seizoen wereldbeker langlaufen 2008/2009 wist de Noorse geen wereldbekerwedstrijd te winnen maar eindigde ze mede dankzij vier podiumplaatsen als tiende in het eindklassement. In Liberec nam Bjørgen deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen 2009. Op dit toernooi eindigde ze als tiende op de sprint, als zestiende op de 10 kilometer klassieke stijl en als negentiende op de 15 kilometer achtervolging. Op de estafette eindigde ze samen met Therese Johaug, Kristin Størmer Steira en Marthe Kristoffersen op de vierde plaats. Na bijna twee jaar zonder wereldbekerzege schreef de Noorse de openingswedstrijd van het seizoen 2009/2010, in Beitostølen, op haar naam. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2010 in Vancouver won Bjørgen zowel goud op de sprint klassieke stijl als de 15 kilometer achtervolging, daarnaast veroverde ze het zilver op de 30 kilometer klassieke stijl en het brons op de 10 kilometer vrije stijl. Op de estafette sleepte ze samen met Vibeke Skofterud, Therese Johaug en Kristin Størmer Steira de gouden medaille in de wacht.

Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2011 in Oslo werd ze wereldkampioene op de sprint, de 10 kilometer klassieke stijl en de 15 kilometer achtervolging. Op de 30 kilometer vrije stijl behaalde ze de zilveren medaille. Samen met Vibeke Skofterud, Therese Johaug en Kristin Størmer Steira veroverde ze de wereldtitel op de estafette. In het seizoen 2011/2012 won de Noorse voor de derde maal in haar carrière de algemene wereldbeker. In Val di Fiemme nam Bjørgen deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen 2013. Op dit toernooi prolongeerde ze de wereldtitels op de sprint en de 15 kilometer skiatlon. Daarnaast werd ze wereldkampioene op de 30 kilometer klassieke stijl, op de 10 kilometer vrije stijl legde ze beslag op de zilveren medaille. Op de estafette prolongeerde ze samen met Heidi Weng, Therese Johaug en Kristin Størmer Steira de wereldtitel. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2014 in Sotsji veroverde ze de gouden medaille op zowel de 15 kilometer skiatlon en de 30 kilometer vrije stijl, daarnaast eindigde ze als vijfde op de 10 kilometer klassieke stijl en als elfde op de sprint. Samen met Ingvild Flugstad Østberg werd ze olympisch kampioene op de teamsprint, op de estafette eindigde ze samen met Heidi Weng, Therese Johaug en Astrid Jacobsen op de vijfde plaats.

Op de wereldkampioenschappen langlaufen 2015 in Falun prolongeerde Bjørgen de wereldtitel op de sprint. Daarnaast behaalde ze de zilveren medaille op de 30 kilometer klassieke stijl en eindigde ze als zesde op de 15 kilometer skiatlon en als 31e op de 10 kilometer vrije stijl. Samen met Heidi Weng, Therese Johaug en Astrid Jacobsen werd ze opnieuw wereldkampioene op de estafette. In het seizoen 2014/2015 greep de Noorse de eindzege in alle wereldbekerklassementen en schreef ze voor de eerste maal in haar carrière de Tour de Ski op haar naam. Het seizoen 2015/2016 miste ze vanwege de zwangerschap en de geboorte van haar zoon. In Lahti nam ze deel aan de wereldkampioenschappen langlaufen 2017. Op dit toernooi veroverde ze de wereldtitels op de 10 kilometer klassieke stijl, de 15 kilometer skiatlon en de 30 kilometer vrije stijl. Op de sprint eindigde ze op de zestiende plaats. Op de estafette behaalde ze samen met Maiken Caspersen Falla, Heidi Weng en Astrid Jacobsen voor de vierde maal op rij de wereldtitel. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2018 in Pyeongchang veroverde Bjørgen de gouden medaille op de 30 kilometer klassieke stijl, de zilveren medaille op de 15 kilometer skiatlon en de bronzen medaille op de 10 kilometer vrije stijl. Samen met Ingvild Flugstad Østberg, Astrid Jacobsen en Ragnhild Haga werd ze olympisch kampioene op de estafette, op de teamsprint sleepte ze samen met Maiken Caspersen Falla de bronzen medaille in de wacht. Door deze prestaties werd ze met acht gouden, vier zilveren en drie bronzen medailles de succesvolste winterolympiër ooit is.[1] Op 6 april 2018 maakte de Noorse bekend te stoppen met langlaufen.[2]

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Bjørgen woont samen met Fred Børre Lundberg die zijn Olympische titels haalde op de Noordse combinatie. Samen hebben ze een zoon.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Spelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten
2002 Vlag van Verenigde Staten Salt Lake City 50e 15 km vrije stijl
14e 30 km klassieke stijl
Zilver 4x5 km estafette
2006 Vlag van Italië Turijn 18e Sprint (vrije stijl)
Zilver 10 km klassieke stijl
DNF 15 km achtervolging
4e Teamsprint (klassieke stijl)
5e 4x5 km estafette
2010 Vlag van Canada Vancouver Goud Sprint (klassieke stijl)
Brons 10 km vrije stijl
Goud 15 km achtervolging
Zilver 30 km klassieke stijl
Goud 4x5 km estafette
2014 Vlag van Rusland Sotsji 11e Sprint (vrije stijl)
5e 10 km klassieke stijl
Goud 15 km skiatlon
Goud 30 km vrije stijl
Goud Teamsprint (klassieke stijl)
5e 4x5 km estafette
2018 Vlag van Zuid-Korea Pyeongchang Brons 10 km (vrije stijl)
Zilver 15 km skiatlon
Goud 30 km klassieke stijl
Brons Teamsprint (vrije stijl)
Goud 4x5 km estafette

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten
2001 Vlag van Finland Lahti 19e 10 km achtervolging
24e 10 km klassieke stijl
2003 Vlag van Italië Val di Fiemme Goud Sprint (vrije stijl)
24e 15 km klassieke stijl
Zilver 4x5 km estafette
2005 Vlag van Duitsland Oberstdorf Brons 10 km vrije stijl
Zilver 15 km achtervolging
Goud 30 km klassieke stijl
Goud teamsprint (vrije stijl)
Goud 4x5 km estafette
2007 Vlag van Japan Sapporo 10e Sprint (klassieke stijl)
22e 10 km vrije stijl
12e 15 km achtervolging
9e 30 km klassieke stijl
Brons Teamsprint (vrije stijl)
Brons 4x5 km estafette
2009 Vlag van Tsjechië Liberec 10e Sprint (vrije stijl)
16e 10 km klassieke stijl
19e 15 km achtervolging
4e 4x5 km estafette
2011 Vlag van Noorwegen Oslo Goud Sprint (vrije stijl)
Goud 10 km klassieke stijl
Goud 15 km achtervolging
Zilver 30 km vrije stijl
Goud 4x5 km estafette
2013 Vlag van Italië Val di Fiemme Goud Sprint (klassieke stijl)
Zilver 10 km vrije stijl
Goud 15 km skiatlon
Goud 30 km klassieke stijl
Goud 4x5 km estafette
2015 Vlag van Zweden Falun Goud Sprint (klassieke stijl)
31e 10 km vrije stijl
6e 15 km skiatlon
Zilver 30 km klassieke stijl
Goud 4x5 km estafette
2017 Vlag van Finland Lahti 16e Sprint (vrije stijl)
Goud 10 km klassieke stijl
Goud 15 km skiatlon
Goud 30 km vrije stijl
Goud 4x5 km estafette

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen
Seizoen Algm DI SP TdS
2000/2001 53e – 48e
2001/2002 32e – 36e
2002/2003 6e – Goud
2003/2004 Zilver 11e Goud
2004/2005 Goud Goud Goud
2005/2006 Goud 4e Goud
2006/2007 Zilver 4e 6e Zilver
2007/2008 11e 6e 16e DNF
2008/2009 10e 9e 14e 10e
2009/2010 Zilver Zilver Zilver –
2010/2011 Zilver Zilver 4e –
2011/2012 Goud Goud Brons Zilver
2012/2013 4e 6e 7e –
2013/2014 Zilver Zilver Brons DNF
2014/2015 Goud Goud Goud Goud
2016/2017 5e Zilver 15e –
2017/2018 5e 5e 26e –
Wereldbekerzeges
Nr. Datum Plaats Onderdeel
1. 26 oktober 2002 Vlag van Duitsland Düsseldorf Sprint (vrije stijl)
2. 11 december 2002 Vlag van Italië Clusone Sprint (vrije stijl)
3. 12 februari 2003 Vlag van Duitsland Reit im Winkl Sprint (vrije stijl)
4. 16 december 2003 Vlag van Italië Val di Fiemme Sprint (klassieke stijl)
5. 18 januari 2004 Vlag van Tsjechië Nové Město Sprint (vrije stijl)
6. 18 februari 2004 Vlag van Zweden Stockholm Sprint (klassieke stijl)
7. 24 februari 2004 Vlag van Noorwegen Trondheim Sprint (vrije stijl)
8. 26 februari 2004 Vlag van Noorwegen Drammen Sprint (klassieke stijl)
9. 5 maart 2004 Vlag van Finland Lahti Sprint (vrije stijl)
10. 12 maart 2004 Vlag van Italië Pragelato Sprint (vrije stijl)
11. 23 oktober 2004 Vlag van Duitsland Düsseldorf Sprint (vrije stijl)
12. 20 november 2004 Vlag van Zweden Gällivare 10 km (klassieke stijl)
13. 4 december 2004 Vlag van Zwitserland Bern Sprint (vrije stijl)
14. 11 december 2004 Vlag van Italië Lago di Tesero 15 km achtervolging
15. 14 december 2004 Vlag van Italië Asiago Sprint (klassieke stijl)
16. 8 januari 2005 Vlag van Estland Otepää 10 km (klassieke stijl)
17. 16 januari 2005 Vlag van Tsjechië Nové Město Sprint (vrije stijl)
18. 12 maart 2005 Vlag van Noorwegen Oslo 30 km (klassieke stijl)
19. 16 maart 2005 Vlag van Zweden Göteborg Sprint (vrije stijl)
20. 19 maart 2005 Vlag van Zweden Falun 15 km achtervolging
21. 22 oktober 2005 Vlag van Duitsland Düsseldorf Sprint (vrije stijl)
22. 19 november 2005 Vlag van Noorwegen Beitostølen 10 km (klassieke stijl)
23. 26 november 2005 Vlag van Finland Kuusamo 10 km (klassieke stijl)
24. 10 december 2005 Vlag van Canada Vernon 15 km achtervolging
25. 4 maart 2006 Vlag van Zweden Mora 45 km (klassieke stijl)
26. 15 maart 2006 Vlag van China Changchun Sprint (vrije stijl)
27. 28 oktober 2006 Vlag van Duitsland Düsseldorf Sprint (vrije stijl)
28. 31 december 2006 Vlag van Duitsland München Sprint (vrije stijl) TdS
29. 24 maart 2007 Vlag van Zweden Falun 15 km achtervolging
30. 24 november 2007 Vlag van Noorwegen Beitostølen 10 km (vrije stijl)
31. 2 december 2007 Vlag van Finland Kuusamo 10 km (klassieke stijl)
32. 21 november 2009 Vlag van Noorwegen Beitostølen 10 km (vrije stijl)
33. 19 december 2009 Vlag van Slovenië Rogla Sprint (klassieke stijl)
34. 6 maart 2010 Vlag van Finland Lahti 15 km achtervolging
35. 11 maart 2010 Vlag van Noorwegen Drammen Sprint (klassieke stijl)
36. 13 maart 2010 Vlag van Noorwegen Oslo 30 km (vrije stijl)
37. 14 maart 2010 Vlag van Noorwegen Oslo Sprint (vrije stijl)
38. 20 november 2010 Vlag van Zweden Gällivare 10 km (vrije stijl)
39. 26 november 2010 Vlag van Finland Kuusamo Sprint (klassieke stijl)
40. 27 november 2010 Vlag van Finland Kuusamo 5 km klassieke stijl
41. 28 november 2010 Nordic Opening
42. 11 december 2010 Vlag van Zwitserland Davos 10 km klassieke stijl
43. 12 december 2010 Vlag van Zwitserland Davos Sprint (vrije stijl)
44. 18 december 2010 Vlag van Frankrijk La Clusaz 15 km vrije stijl (massastart)
45. 22 januari 2011 Vlag van Estland Otepää 10 km klassieke stijl
46. 19 februari 2011 Vlag van Noorwegen Drammen 10 km klassieke stijl
47. 13 maart 2011 Vlag van Finland Lahti Sprint (klassieke stijl)
48. 18 maart 2011 Vlag van Zweden Falun 2,5 km klassieke stijl
49. 19 maart 2011 Vlag van Zweden Falun 10 km achtervolging
50. 20 maart 2011 Wereldbekerfinale
51. 19 november 2011 Vlag van Noorwegen Sjusjøen 10 km vrije stijl
52. 25 november 2011 Vlag van Finland Kuusamo Sprint (klassieke stijl)
53. 26 november 2011 Vlag van Finland Kuusamo 5 km vrije stijl
54. 27 november 2011 Nordic Opening
55. 10 december 2011 Vlag van Zwitserland Davos 15 km vrije stijl
56. 1 januari 2012 Vlag van Duitsland Oberstdorf 10 km skiatlon TdS
57. 3 januari 2012 Vlag van Italië Toblach 3 km klassieke stijl
58. 4 januari 2012 Vlag van Italië Toblach Sprint (vrije stijl)
59. 5 januari 2012 Vlag van Italië Toblach 15 km vrije stijl (handicapstart)
60. 4 februari 2012 Vlag van Rusland Rybinsk 10 km vrije stijl (massastart)
61. 11 februari 2012 Vlag van Tsjechië Nové Město 15 km klassieke stijl (massastart)
62. 4 maart 2012 Vlag van Finland Lahti Sprint (klassieke stijl)
63. 7 maart 2012 Vlag van Noorwegen Drammen Sprint (klassieke stijl)
64. 11 maart 2012 Vlag van Noorwegen Oslo 30 km klassieke stijl (massastart)
65. 14 maart 2012 Vlag van Zweden Stockholm Sprint (klassieke stijl)
66. 16 maart 2012 Vlag van Zweden Falun 2,5 km vrije stijl
67. 18 maart 2012 Wereldbekerfinale
68. 24 november 2012 Vlag van Zweden Gällivare 10 km (vrije stijl)
69. 30 november 2012 Vlag van Finland Kuusamo Sprint (klassieke stijl)
70. 1 december 2012 Vlag van Finland Kuusamo 5 km vrije stijl
71. 2 december 2012 Vlag van Finland Kuusamo 10 km klassieke stijl (handicapstart)
72. 2 december 2012 Nordic Opening
73. 19 januari 2013 Vlag van Frankrijk La Clusaz 10 km klassieke stijl (massastart)
74. 22 maart 2013 Vlag van Zweden Falun 2,5 km vrije stijl
75. 23 maart 2013 Vlag van Zweden Falun 10 km klassieke stijl (massastart)
76. 24 maart 2013 Wereldbekerfinale
77. 1 december 2013 Nordic Opening
78. 14 december 2013 Vlag van Zwitserland Davos 15 km vrije stijl
79. 15 december 2013 Vlag van Zwitserland Davos Sprint (vrije stijl)
80. 28 december 2013 Vlag van Duitsland Oberhof 3 km vrije stijl
81. 1 februari 2014 Vlag van Italië Toblach 10 km klassieke stijl
82. 2 februari 2014 Vlag van Italië Toblach Sprint (vrije stijl)
83. 2 maart 2014 Vlag van Finland Lahti 10 km vrije stijl
84. 9 maart 2014 Vlag van Noorwegen Oslo 30 km klassieke stijl (massastart)
85. 14 maart 2014 Vlag van Zweden Falun Sprint (klassieke stijl)
86. 29 november 2014 Vlag van Finland Kuusamo Sprint (klassieke stijl)
87. 5 december 2014 Vlag van Noorwegen Lillehammer Sprint (vrije stijl)
88. 5-7 december 2014 Vlag van Noorwegen Lillehammer Nordic Opening
89. 20 december 2014 Vlag van Zwitserland Davos 10 km vrije stijl
90. 21 december 2014 Vlag van Zwitserland Davos Sprint (vrije stijl)
91. 3 januari 2015 Vlag van Duitsland Oberstdorf 3 km vrije stijl
92. 4 januari 2015 Vlag van Duitsland Oberstdorf 10 km klassieke stijl (handicapstart)
93. 6 januari 2015 Vlag van Zwitserland Val Müstair Sprint (vrije stijl)
94. 7 januari 2015 Vlag van Italië Toblach 5 km klassieke stijl
95. 8 januari 2015 Vlag van Italië Toblach 15 km vrije stijl (handicapstart)
96. 11 januari 2015 Tour de Ski 2014/2015
97. 14 februari 2015 Vlag van Zweden Östersund Sprint (klassieke stijl)
98. 7 maart 2015 Vlag van Finland Lahti Sprint (vrije stijl)
99. 8 maart 2015 Vlag van Finland Lahti 10 km klassieke stijl
100. 15 maart 2015 Vlag van Noorwegen Oslo 30 km vrije stijl (massastart)
101. 27 november 2016 Vlag van Finland Kuusamo 10 km klassieke stijl
102. 21 januari 2017 Vlag van Zweden Ulricehamn 10 km vrije stijl
103. 29 januari 2017 Vlag van Zweden Falun 15 km klassieke stijl (massastart)
104. 19 februari 2017 Vlag van Estland Otepää 10 km klassieke stijl
105. 12 maart 2017 Vlag van Noorwegen Oslo 30 km klassieke stijl (massastart)
106. 18 maart 2017 Vlag van Canada Quebec 10 km klassieke stijl (massastart)
107. 19 maart 2017 Vlag van Canada Quebec 10 km vrije stijl (handicapstart)
108. 19 maart 2017 Wereldbekerfinale
109. 25 november 2017 Vlag van Finland Kuusamo 10 km klassieke stijl
110. 17 december 2017 Vlag van Italië Toblach 10 km klassieke stijl (achtervolging)
111. 11 maart 2018 Vlag van Noorwegen Oslo 30 km vrije stijl (massastart)
112. 18 maart 2018 Wereldbekerfinale

*TdS = Etappezege in de Tour de Ski.

Marathons[bewerken | brontekst bewerken]

Ski Classics podiumplaatsen
Nr. Datum Plaats Marathon Onderdeel
2e plaatsen
1. 27 maart 2021 Vlag van Zweden Sälen–Mora Wasaloop 90 km klassieke stijl (massastart)
2. 2 april 2022 Vlag van Noorwegen Setermoen–Bardufoss Reistadløpet 50 km klassieke stijl (massastart)
Overige marathonzeges
Nr. Datum Plaats Marathon Onderdeel
1. 20 april 2013 Vlag van Noorwegen Finse–Ustaoset Skarverennet 37 km vrije stijl (massastart)

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Marit Bjørgen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marit_Bjørgen&oldid=65834918"