NSB El 12

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
NSB El. 12
NSB El 12 als 3-delige locomotief op 15 augustus 1970 te Narvik
Aantal 6 + 2 = 8 eenheden
Nummering 2113 … 2120
zie tekst
Fabrikant Motala Verksta AB (MV)
Nydqvist & Holm AB (NOHAB) (2e serie)
ASEA
Bouwjaar 1954-1957
Uit dienst 1989-1990
zie tekst
Asindeling 2 delig: 1'D + D1'
3 delig: 1'D + D1’ + D1'
Spoorwijdte (normaalspoor) 1.435 mm
Massa 2 delig: 190,0 ton
3 delig: 285,0 ton
Aslast 20 ton
Lengte over buffers 2 delig: 23,43 m
2e serie: 25,10 m
3 delig: 39,73 m
Maximumsnelheid 75 km/h
Dienstsnelheid 75 km/h
Stroomsysteem ~ 15.000 volt 16 2/3 Hz
Aandrijving elektrisch, mechanisch
Vermogen 2 delig:
4 x 1200 kW = 4800 kW
3 delig:
6 x 1200 kW = 7200 kW
Trekkracht 940 kN
Tractiemotoren 4/6, type KJD 137
Motorfabrikant ASEA
Treinbeïnvloeding EBICAB
Treinradio Zugbahnfunk
Portaal  Portaalicoon   Verkeer & Vervoer

De El. 12 is een elektrische locomotief bestemd voor het vervoer van ijzererts (Engels: iron ore) van de Norges Statsbaner (NSB).

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De locomotieven werden ontwikkeld en gebouwd door Nydqvist & Holm AB (NOHAB) en gebouwd door Motala Verksta AB (MV) en de elektrische installatie gebouwd door Allmänna Svenska Elektriska Aktiebolaget (ASEA)

Constructie en techniek[bewerken | brontekst bewerken]

De locomotief is opgebouwd uit een stalen frame. De aandrijving vindt plaats met stangen tussen de elektrische motor en de wielen. De locomotief heeft een stuurstand. Deze locomotief kan alleen functioneren met een andere locomotief met stuurstand in de andere richting.

Nummers[bewerken | brontekst bewerken]

De locomotieven werden door de Norges Statsbaner (NSB) als volgt genummerd: De twee- of driedelige locomotief had geen vaste samenstelling.

  • eerste serie:
2113 – 2118: Een deel van de locomotieven werden in 1990 gesloopt.
De locomotieven 2113 en 2115 zijn onder gebracht in het Malmbanans Vänner te Luleå.
  • tweede serie:
2119 – 2120: Deze locomotieven zijn onder gebracht in het Ofotens museum te Narvik.

Treindiensten[bewerken | brontekst bewerken]

De locomotieven werden door de Norges Statsbaner (NSB) ingezet voor het vervoer van ijzererts (Engels: iron ore) van Kiruna en Gällivare/Malmberget over de spoorlijn naar de haven in Narvik in Noorwegen.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Knut Nordby, Tore Strangstad & Tore Svendsen. Norske lok og motorvogner 1.1.1982. Uitgeverij Frank Stenvalls Förlag, Malmö. ISBN 91-7266-068-6
  • Spoorwegen; diverse jaargangen. Gerrit Nieuwenhuis, Richard Latten. Uitgeverij de Alk BV, Alkmaar.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie NSB El 12 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.