Overlevering (verhaal)
 Ten minste één Wikipediagebruiker vindt dat de inhoud van dit artikel ingevoegd zou moeten worden in Orale traditie, of dat er een duidelijkere afbakening tussen beide artikelen dient te worden gemaakt. Als de tekst wordt ingevoegd, dient dit artikel een redirect te worden (bekijk voorstel).
|
Overlevering is een doorgaans vertelde doorgave van geschiedkundige, maatschappelijke of religieuze verhalen over gebeurtenissen, situaties of personen, waarvan men veelal niet kan nagaan of het historisch gezien klopt.
Veel sagen, legenden, broodjeaapverhalen en andere vertelgenres zijn (schriftelijke of mondelinge) overleveringen. Het verschil is dat de verteller dikwijls (min of meer) overtuigd is van het waarheidsgehalte van het vertelde. In sommige gevallen worden overleveringen ook doorverteld als grappig vertelsel, zonder dat de verteller het verhaal daadwerkelijk gelooft.
Nederland[bewerken | brontekst bewerken]
K. ter Laan is een van de verzamelaars van Nederlandse mondelinge overleveringen (die al dan niet zijn beïnvloed door de schriftelijke literatuur). Hij heeft in zijn Nederlandse overleveringen (2 delen) veel verhalen verzameld. Hierbij zet hij vergelijkbare verhalen, c.q. verhaalmotieven, bij elkaar. Een uniek volksverhaal blijkt vaker voor te komen dan altijd is gedacht, aangezien de meeste volksverhalen internationaal circuleren, zonder zich iets aan te trekken van land- of taalgrenzen. Zo blijkt niet alleen Grote Pier enorm sterk te zijn geweest, maar ook Dubbele Arend van Meden uit Meeden, Freers van Wurst uit Wurst (Oost-Friesland), Wille Beekman (uit Emsland), Jan de Sterke uit Gorinchem en diverse andere personages uit binnen- en buitenland.
Andere verhalenverzamelaars van Nederlandse overleveringen zijn J.R.W. Sinninghe (1904-1988) en G.J. Boekenoogen (1868-1930).