Pentaceen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pentaceen
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van pentaceen
Pentacene op Ni(111)
Algemeen
Molecuulformule C22H14
IUPAC-naam pentaceen
Andere namen lin-dibenzantraceen,
benzo[b]naftaceen,
2,3:6,7-bibenzantraceen
Molmassa 278,35 g/mol
SMILES
C1=CC=C2C=C3C=C4C=C5C =CC=CC5=CC4=CC3=CC2=C1
InChI
1/C22H14/c1-2-6-16-10-
20-14-22-12-18-
8-4-3-7-17(18)11-21
(22)13-19(20)9-15
(16)5-1/h1-14H
CAS-nummer 135-48-8
EG-nummer 205-193-7
PubChem 8671
Wikidata Q424450
Beschrijving Donkerblauwe kristallen
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur donkerblauw
Dichtheid 1,33 g/cm³
Smeltpunt 257 °C
Dampdruk 3,73 × 10−9 Pa
Oplosbaarheid in water 1,08 × 10−6 g/L
Slecht oplosbaar in organische oplosmiddelen
Onoplosbaar in water
log(Pow) 7,11
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Pentaceen is een polycyclische aromatische koolwaterstof. De molecule bestaat uit vijf met elkaar verbonden benzeenringen in één lijn. In zuivere toestand is pentaceen een donkerblauw tot purper kristallijn poeder. De stof wordt makkelijk geoxideerd bij blootstelling aan lucht en licht en kleurt daarbij langzaam groen. Pentaceen is onoplosbaar in water en zeer slecht oplosbaar in de courante organische oplosmiddelen.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Pentaceen, zowel in de vorm van een dunne laag als in kristalvorm, gedraagt zich als een organische halfgeleider van het p-type. Het is ook niet duur, en dat maakt het een veelbelovend materiaal voor organische veldeffecttransistoren (OFET), organische lichtemitterende dioden (oled) en organische thin-film transistors (tft), die bijvoorbeeld in flexibele tft-schermen of oprolbaar elektronisch papier kunnen gebruikt worden.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]