Pyrenese akelei
| Aquilegia pyrenaica | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Aquilegia pyrenaica D.C. (1805) | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Aquilegia pyrenaica, habitus | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Aquilegia pyrenaica op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
De Pyreneese akelei (Aquilegia pyrenaica) is een overblijvende plant uit de ranonkelfamilie (Ranunculaceae). Het is een endemische soort voor de Franse en Spaanse Pyreneeën en het Cantabrisch gebergte.
Naamgeving
- Synoniem: Aquilegia alpina subsp. pyrenaica
- Frans: Ancolie des Pyrénées
- Engels: Pyrenean Columbine
De soortaanduiding pyrenaica is eveneens Latijn en betekent 'van de Pyreneeën'.
Kenmerken
De Pyreneese akelei is een overblijvende, kruidachtige plant, met een meestal vertakte, tot 30 cm lange, onderaan gladde en naar boven toe behaarde bloemstengel. De grondbladeren zijn gesteeld, dubbel drietallig, onbehaard, met lijnvormige tot eivormige bladslipjes. De bloemen staan in een ijle tros met tot drie bloemen per stengel.
De bloemen zijn knikkend tot hangend, tot 5 cm doorsnede, en vijfdelig. Zowel de uitgespreide kelkblaadjes als de in het midden gebundelde kroonblaadjes zijn helblauw of lila gekleurd. De kroonblaadjes dragen aan de top een lang, dun, haakvormig gebogen spoor. De talrijke meeldraden zijn felgeel gekleurd en zijn korter dan de kroonblaadjes.
De plant bloeit van juli tot augustus.
Habitat en verspreiding
De Pyreneese akelei groeit voornamelijk op vochtige plaatsen op kalksteenbodem, zoals graslanden en puinhellingen, in de subalpiene zone van het hooggebergte tot op 2.500 m hoogte.
De plant is endemisch voor de Franse en Spaanse Pyreneeën en het Cantabrisch gebergte in het noorden van Spanje.
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 
