Reninge

**Reninge**
Deelgemeente in België
	;
Situering
Gewest	Vlaanderen
Provincie	West-Vlaanderen
Gemeente	Lo-Reninge
Fusie	1977
Coördinaten	50° 57′ NB, 02° 47′ OL
Algemeen
Oppervlakte	22,90 km²
Inwoners ; (01/01/2006)	1.083 ; (47 inw./km²)
Overig
Postcode	8647
NIS-code	32030(C)
Oude NIS-code	32021
Detailkaart
	Locatie in de gemeente
Portaal	België

Reninge is een plaats in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van Lo-Reninge. Reninge nam in 1971 de gemeente Noordschote op en fusioneerde in 1977 met het kleine stadje Lo tot fusiegemeente Lo-Reninge, die sinds 1985 de stadstitel draagt.

Door het noorden van de deelgemeente loopt de rivier de IJzer. De Kemmelbeek vormt de oostgrens van Reninge.

Geschiedenis

Reninge werd voor het eerst vermeld in 887, in een keure van Karel de Kale, waarin bevestigd werd dat het tiendrecht aan de Abdij van Marchiennes toekwam. Ook de wijding van de kerk aan Sint-Rictrudis is een aanwijzing voor de band tussen betrokken abdij en de plaats Reninge. Het Marchiennegoed was een tiendschuur van deze abdij, welke teruggaat tot 1140. In dit jaar zouden de relieken van Rectrudis naar Reninge zijn overgebracht.

De plaatselijke heren droegen aanvankelijk de naam van Reninge, terwijl omstreeks 1200 door huwelijken ook de families van Ieper en van Saint-Omer aantraden. In 1469 werd de heerlijkheid verkocht aan Eleonora van Poitiers, die weduwe was van Willem IV van Stavele. In 1555 werd het leengoed verkocht aan Maximiliaan Vilain. In het kader van de godsdiensttwisten werd, na de herovering door Alexander Farnese, een verdedigingslinie aangelegd om het land te beschermen tegen invallen vanuit het toen Calvinistische Oostende. Het Fort Knokke aan de IJzer maakte daar deel van uit. In 1597 nog werd de kerk van Reninge door de geuzen geplunderd.

Bij de Vrede van Aken (1668) kwam Reninge aan Frankrijk, maar met de Vrede van Utrecht (1713) werd het Oostenrijks.

In 1816 werd een zustersklooster gesticht, van waaruit onderwijs werd verzorgd. In 1833 werd dit klooster onderdeel van de orde der Annunciaten. In de jaren '70 van de 19e eeuw werd de steenweg op Noordschote aangelegd en in 1902 kwam er een trabverbinding met Diksmuide en Poperinge.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog kwam Reninge dicht bij het front te liggen. Dit leidde tot Duitse beschietingen en in 1916 tot evacuatie van de bevolking. Veel gebouwen werden verwoest of ernstig beschadigd. In de jaren '20 van de 20e eeuw vond wederopbouw plaats.

Bezienswaardigheden

De dorpskom van Reninge is geklasseerd als beschermd dorpsgezicht.
De parochie en de kerk zijn gewijd aan Sint-Rictrudis. De oorspronkelijke Sint-Rictrudiskerk werd tijdens de Eerste Wereldoorlog vernield. De kerk werd in neogotische stijl heropgebouwd in 1921 en later als monument geklasseerd.
Kasteel Vilain
In het noorden van het grondgebied, op de samenvloeiing van de Ieperlee en de IJzer, op de grens met Merkem lag het Fort Knokke, waarvan restanten nog te vinden zijn.
Het Oldtimermuseum Reninge
Het monument voor Matthijs De Visch

Natuur en landschap

Reninge ligt in het poldergebied op de rand van Zandlemig Vlaanderen, op een hoogte van ongeveer 5 meter. In het noorden loopt de IJzer met de Reningebrug. In het oosten vindt men de Kemmelbeek die ten noorden van de kom uitmondt in de IJzer. Verdere waterlopen zijn Meersbeek en Boezingegracht.