De Ronde van Emilia (Italiaans: Giro dell'Emilia) is een jaarlijkse wielerwedstrijd, die doorgaans in oktober wordt verreden in de Italiaanse regio Emilia-Romagna met de hoofdstad Bologna als start- en finishplaats.[1]
Het parcours bevat beklimmingen in Monzuno en Loiano halverwege de koers, en wordt afgesloten met een aantal lokale ronden met de lastige beklimming naar het heiligdom van het Santuario Madonna di San Luca in Bologna waar de aankomst heuvelop is.
In 1997 was Reggio Emilia de enige uitzondering als finishplaats. Negentien keer vond de start vanuit elf verschillende plaatsen dan Bologna plaats. In 1976 vond de start in Carpi plaats, evenals in 2000. Ravenna was startplaats van 1980-1983, in 1984 was de start bij de Basiliek van Sant'Apollinare in Classe (nabij Ravenna) en in 1985 in Reggio Emilia. In 1997 was Finale Emilia startplaats, in 1998 Modena evenals in 2012 en 2013. In 1999 was dit Ferrara en van 2001-2006 Cento. De plaatsen Formigine, Fiorano Modenese en Sassuolo waren startplaats in respectievelijk 2007, 2008 en 2009.
In 2020 vond de koers in augustus plaats vanwege de herschikking van de wielerkalender van dat jaar naar aanleiding van de coronapandemie.
Vanaf 2014 wordt er ook een wedstrijd voor vrouwen verreden, de Giro dell'Emilia Internazionale Donne Elite genaamd. De eerste vier edities werden gewonnen door Italiaanse rensters: Rossella Ratto, Elisa Longo Borghini (twee keer) en Tatiana Guderzo. Longo Borghini is recordhoudster met in totaal drie zeges. In 2019 won de Nederlandse Demi Vollering.
Alle edities finishten in Bologna op de beklimming naar het heiligdom van het Santuario Madonna di San Luca. De eerste acht edities gingen ook van start in Bologna.
Ronde van Emilia
Primož Roglič
Nederland.svg){kind=small}
België, 
Colombia, 
Rusland, 
Spanje, .svg){kind=small}
Zwitserland
Duitsland, 
Frankrijk, 
Luxemburg, 
Portugal, 
Zweden
Cecilie Uttrup Ludwig
Ashleigh Moolman
Amber Neben
Alena Amialiusik
Rasa Leleivytė
Arlenis Sierra
Nikola Nosková
Rachel Neylan
· 
· 