Nairo Quintana

Nairo Quintana
	Quintana op het podium als winnaar van de Ronde van Italië 2014.
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Nairo Alexander Quintana Rojas
Bijnaam	El Condor, Nairoman, Kingtana
Geboortedatum	4 februari 1990
Geboorteplaats	Tunja, Colombia
Nationaliteit	Colombia
Lengte	167 cm
Gewicht	59 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Movistar Team
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Klimmer, ronderenner
Ploegen
2009 ; 2010–2011 ; 2012–2019 ; 2020–2022; 2024-	Boyacá es Para Vivirla ; Colombia es Pasión ; Movistar ; Arkéa-Samsic; Movistar Team
Beste prestaties
Ronde van Lombardije	9e (2017)
Ronde van Italië	1e (2014) ; 3 etappezeges
Ronde van Frankrijk	2e (2013, 2015) ; 3 etappezeges
Ronde van Spanje	1e (2016) ; 2 etappezeges
Overige
Zeges:
Tirreno-Adriatico ; Ronde van Catalonië ; Ronde van het Baskenland ; Ronde van Romandië	2015, 2017 ; 2016 ; 2013 ; 2016
Portaal	Wielersport

Nairo Alexander Quintana Rojas (Tunja, 4 februari 1990) is een Colombiaans wielrenner.

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Quintana is geboren en opgegroeid in het Andesgebergte met zijn ouders, twee broers en twee zussen. Een van zijn broers, Dayer Quintana, is ook wielrenner. Als kind kampte Nairo Quintana met een mysterieuze ziekte waardoor zelfs voor zijn leven werd gevreesd. De arts behandelde Quintana met een elixer, gebrouwen op basis van inheemse plantenextracten. Zijn schooltijd bracht hij zestien kilometer verderop in Arcabuco door. Met een oude mountainbike legde hij deze afstand af met op de terugweg veertien kilometer bergop.

In 2006 werd hij aangereden door een taxi waardoor hij vijf dagen lang in coma in het ziekenhuis moest verblijven.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn kampioenstitel tijdrijden bij de beloften in Colombia in 2009, sloot hij in 2010 aan bij wielerploeg Café de Colombia-Colombia es Pasión en behaalde in dit jaar twee etappezeges en de eindzege in de Ronde van de Toekomst.

2012

In 2012 vertrok Quintana naar Movistar Team. Quintana verhuisde naar het Baskische Pamplona waar hij een appartement deelde met landgenoot Rigoberto Urán. In dat jaar brak hij door met een ritzege in het Critérium du Dauphiné en etappezeges en eindoverwinningen in de Ronde van Murcia en de Route du Sud.

2013

Het jaar 2013 was het jaar van de grote doorbraak bij de elite met een eindzege in de Ronde van het Baskenland en een tweede plaats in de eindklassering in de Ronde van Frankrijk. Als debutant won hij er de twintigste etappe met aankomst in Annecy: in de laatste kilometers reed hij op de Semnoz, een col van de buitencategorie, weg van zijn medevluchters Chris Froome en Joaquim Rodríguez en verdrong zo in het eindklassement Alberto Contador van de tweede plaats. Deze etappezege bracht hem bovenop zijn witte trui ook de bolletjestrui, waarmee hij beduidend beter presteerde dan zijn kopman Alejandro Valverde, die door pech in de dertiende etappe tien minuten had verloren en in het klassement uiteindelijk achtste eindigde. Bij terugkomst in zijn thuisland bracht hij een bezoek aan de Colombiaanse president Juan Manuel Santos.

2014

2014 stond voor Quintana grotendeels in het teken van de Ronde van Italië. Na twee weken Giro stond Quintana, onder andere gehinderd door valpartijen en ziekte, twee minuten en veertig seconden achter op de drager van de roze trui, zijn landgenoot Rigoberto Urán. Tijdens de loodzware zestiende etappe, die de renners over de besneeuwde Gavia en Stelvio voerde en eindigde op de Val Martello, greep Quintana de macht. Hij won de etappe met ruim vier minuten voorsprong op Urán en pakte daardoor stevig de leiding in het algemeen klassement. Enkele dagen later won hij ook de negentiende etappe, een klimtijdrit naar Cima Grappa. In de volgende ritten kwam zijn leidersplaats niet meer in gevaar waardoor hij het eindklassement op zijn naam zette.

2015

Voor Quintana stond 2015 in het teken van de Tour. In maart schreef hij de Tirreno-Adriatico op zijn naam door de vierde etappe te winnen voor Bauke Mollema en Joaquim Rodríguez. In de slottijdrit werd Quintana nog bestookt door Mollema, maar Quintana behield zijn voorsprong. Hij werd ook tweede in de Route du Sud, derde in de Ronde van San Luis en vierde in de Ronde van het Baskenland, allemaal koersen die hij al eens wist te winnen. De Tour begon voor Quintana teleurstellend. Voor de eerste bergrit keek hij al tegen een achterstand van twee minuten ten opzichte van concurrent Chris Froome. In de eerste bergrit werd Quintana, met één minuut achterstand, derde achter Froome en Porte. Quintana pakte in etappes negentien en twintig tijd terug op Froome, maar dit was niet genoeg om de eindwinst te pakken. Quintana werd tweede en won wederom het jongerenklassement.

2016

Na een goed voorjaar reed Quintana in de Ronde van Frankrijk van 2016 zeer matig. Hij wist niet weg te komen van zijn grootste concurrent Chris Froome. Uiteindelijk werd Quintana, omdat hij niet veel tijd verloor op de andere renners, toch nog derde in het algemeen klassement. Hij eindigde voor de derde keer op het podium in de Tour. Later in het seizoen wist Quintana wel de Ronde van Spanje op zijn naam te schrijven, door Chris Froome, Esteban Chaves en Alberto Contador achter zich te houden in het algemeen klassement.

2017

In 2017 stond Quintana voor de tweede keer in zijn carrière aan de start van de Ronde van Italië. Sinds zijn Giro-overwinning in 2014 had hij deze ronde niet meer gereden. In de negende etappe, met aankomst op Blockhaus, wist hij de macht te grijpen door weg te rijden bij zijn concurrenten Vincenzo Nibali en Thibaut Pinot. Quintana won de rit en bemachtigde de roze trui. Uiteindelijk werd hij 2e achter Tom Dumoulin. In de Ronde van Frankrijk van 2017 verloor Quintana al tijd in de twee eerste bergetappes. Hij was in het eindklassement slechts 12de op ruim 15 minuten achter winnaar Chris Froome.

2018

In de Ronde van Zwitserland won Quintana de 7e etappe, na een aanval op 30 kilometer van aankomstplaats Arosa. In de laatste etappe, een tijdrit van 34 kilometer, zakte hij van plaats twee naar plaats drie in het algemeen klassement. De Ronde van Frankrijk van 2018 was het grote doel, maar in de eerste etappe verloor Quintana al tijd door een lekke band op ruim 3 km van de finish. In de kasseienrit naar Roubaix reed hij goed vooraan, maar in de Alpen verloor hij weer tijd op de andere kanshebbers. In de Pyreneën won hij wel de etappe naar Col de Portet, een zware klim die voor het eerst in de Ronde van Frankrijk was opgenomen. Echter veroorzaakte een val in de achttiende etappe nog een inzinking in de laatste twee etappes. Uiteindelijk werd hij teleurstellend tiende in het eindklassement.

Quintana gaat na deze teleurstellende Tour naar de Vuelta. Tijdens de zestiende rit verliest hij veel tijd op de andere klassementsrenners, waardoor hij van het podium valt. Het slot van Vuelta rijdt hij in dienst van Alejandro Valverde. Quintana eindigde achtste in het eindklassement. Zo was dit het eerste jaar sinds 2012 waar Quintana geen enkele keer op het eindpodium stond van een grote ronde.

2019

In 2019 stond Quintana wederom aan de start van De Ronde van Frankrijk van 2019. Hoewel Quintana zich goed staande hield in de eerste week wierp een inzinking op de Tourmalet hem ver terug in het algemeen klassement. Wel won hij etappe 18, en wist hij mede daardoor de ronde toch nog als 8e af te sluiten.

Ook stond Quintana aan de start aan de Vuelta, hier won hij de 2e etappe en wist hij zelfs na de 9e etappe de rode trui te bemachten. Een slechte tijdrit en verkoudheid wierpen Quintana echter ver terug in het klassement, tot op bijna acht minuten van leider Primoz Roglic. In de 17e waaieretappe klom Quintana weer terug op het podium, maar in de allerlaatste bergetappe verloor hij zijn derde plek weer aan Tadej Pogacar. Hij eindigde als vierde.

2022

Nadat Quintana als zesde in het algemeen klassement was geëindigd in de Ronde van Frankrijk, werd zijn uitslag in augustus 2022 geschrapt vanwege sporen van de verboden pijnstiller Tramadol in bloedstalen uit de Tour. Inbreuken op het verbod van Tramadol vallen bij de UCI onder de koepel van het medische reglement, niet onder de antidopingregels. Aangezien het om een eerste vergrijp ging, mocht Quintana in competitie blijven.^[1]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

2009: Colombiaans kampioen tijdrijden, Beloften
2010: 6e en 7e etappe Ronde van de Toekomst; Eindklassement Ronde van de Toekomst
2011: Bergklassement Ronde van Catalonië
2012: 1e etappe Ronde van Murcia; Eindklassement Ronde van Murcia; 6e etappe Critérium du Dauphiné; 3e etappe Route du Sud; Eindklassement Route du Sud; 1e etappe Ronde van Spanje (ploegentijdrit); Ronde van Emilia; Jongerenklassement Ronde van Madrid
2013: 3e etappe Ronde van Catalonië; 4e etappe Ronde van het Baskenland; Eindklassement Ronde van het Baskenland; Puntenklassement Ronde van het Baskenland; 20e etappe Ronde van Frankrijk; Jongerenklassement Ronde van Frankrijk; Bergklassement Ronde van Frankrijk; 5e etappe Ronde van Burgos; Eindklassement Ronde van Burgos
2014: 4e etappe Ronde van San Luis; Eindklassement Ronde van San Luis; Bergklassement Ronde van San Luis; Jongerenklassement Tirreno-Adriatico; 16e etappe Ronde van Italië; 19e etappe Ronde van Italië (individuele klimtijdrit); Eindklassement Ronde van Italië; Jongerenklassement Ronde van Italië; 3e etappe Ronde van Burgos; Eindklassement Ronde van Burgos; Bergklassement Ronde van Burgos; 1e etappe Ronde van Spanje (ploegentijdrit)
2015: 3e in eindklassement Ronde van San Luis; 4e etappe Tirreno-Adriatico; Eindklassement Tirreno-Adriatico; Jongerenklassement Tirreno-Adriatico; 2e in eindklassement Route du Sud; Jongerenklassement Ronde van Frankrijk; 4e in eindklassement Ronde van Spanje
2016: 3e in eindklassement Ronde van San Luis; Eindklassement Ronde van Catalonië; 2e etappe Ronde van Romandië; Eindklassement Ronde van Romandië; 3e etappe Route du Sud; Eindklassement Route du Sud; 10e etappe Ronde van Spanje; Eindklassement Ronde van Spanje; Combinatieklassement Ronde van Spanje
2017: 4e etappe Ronde van Valencia; Eindklassement Ronde van Valencia; 4e etappe Tirreno-Adriatico; Eindklassement Tirreno-Adriatico; 2e etappe Ronde van Asturië; 9e etappe Ronde van Italië
2018: 7e etappe Ronde van Zwitserland; 17e etappe Ronde van Frankrijk
2019: 6e etappe Tour Colombia; 18e etappe Ronde van Frankrijk; 2e etappe Ronde van Spanje
2020: 3e etappe Ronde van de Provence; Eindklassement Ronde van Provence; 2e etappe Ronde van de Alpes-Maritimes en de Var; Eindklassement Ronde van de Alpes-Maritimes en de Var; 7e etappe Parijs-Nice
2021: 1e etappe Ronde van Asturië; Eindklassement Ronde van Asturië
2022: 3e etappe Ronde van de Provence; Eind- en bergklassement Ronde van de Provence; 3e etappe Ronde van de Alpes-Maritimes en de Var; Eind- en puntenklassement Ronde van de Alpes-Maritimes en de Var

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2012			36e
2013		2 ↑ (1)
2014	↑ (2)		opgave
2015		2 ↑	4e
2016		3 ↑	↑ (1)
2017	2 ↑ (1)	12e
2018		10e (1)	8e
2019		8e (1)	4e (1)
2020		17e
2021		28e
2022		6e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Waalse Pijl	Clásica San Sebastián	WK op de weg	Wereldranglijsten
2012			11e		83e	69e	176e (UWT)
2013	opgave	50e	16e	59e	36e	opgave	8e (UWT)
2014							6e (UWT)
2015		83e		76e			3 (UWT)
2016							2 (UWT)
2017			9e			opgave	13e (UWT)
2018						15e	22e (UWT)
2019						opgave	21e (UWR)
2020
2021			11e
2022						66e

Resultaten in kleinere rondes[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Ronde van Catalonië	Ronde van het Baskenland	Ronde van Romandië	Critérium du Dauphiné	Ronde van Zwitserland
2011			104e
2012			26e			38e (1)
2013	15e		4e (1)	↑ (1)
2014		2 ↑	5e
2015		↑ (1)		4e	8e
2016			↑	3 ↑	↑ (1)
2017		↑ (1)
2018			2 ↑	5e			3 ↑ (1)
2019	2 ↑		4e			9e
2020	6e (1)					opgave
2021		12e	14e			18e
2022	5e		4e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

2009 – Boyacá es Para Vivirla
2010 – Café de Colombia-Colombia es Pasión
2011 – Colombia es Pasión-Café de Colombia
2012 – Movistar Team
2013 – Movistar Team
2014 – Movistar Team
2015 – Movistar Team
2016 – Movistar Team
2017 – Movistar Team
2018 – Movistar Team
2019 – Movistar Team
2020 – Arkéa-Samsic
2021 – Arkéa-Samsic
2022 – Arkéa-Samsic
2024 – Movistar Team

Bronnen

(en) Profiel van Nairo Quintana op ProCyclingStats

↑ Nairo Quintana wordt uit de Tour-uitslag geschrapt na gebruik van Tramadol. sporza.be (17 augustus 2022). Geraadpleegd op 17 augustus 2022.

Voorganger: Vincenzo Nibali 2013	Winnaar van de Ronde van Italië Nairo Quintana 2014	Opvolger: Alberto Contador 2015
Voorganger: Fabio Aru 2015	Winnaar van de Ronde van Spanje Nairo Quintana 2016	Opvolger: Chris Froome 2017
Voorganger: Thomas Voeckler 2012	Winnaar bergklassement in de Ronde van Frankrijk Nairo Quintana 2013	Opvolger: Rafał Majka 2014
Voorganger: Carlos Betancur 2013	Winnaar jongerenklassement in de Ronde van Italië Nairo Quintana 2014	Opvolger: Fabio Aru 2015
Voorganger: Tejay van Garderen 2012	Winnaar jongerenklassement in de Ronde van Frankrijk Nairo Quintana 2013	Opvolger: Thibaut Pinot 2014
Voorganger: Thibaut Pinot 2014	Winnaar jongerenklassement in de Ronde van Frankrijk Nairo Quintana 2015	Opvolger: Adam Yates 2016

[1] Nairo Quintana wordt uit de Tour-uitslag geschrapt na gebruik van Tramadol. sporza.be (17 augustus 2022). Geraadpleegd op 17 augustus 2022.

[1]