Richard Carapaz
Richard Carapaz
| ||||
| ||||
Carapaz in 2017
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Volledige naam | Richard António Carapaz Montenegro | |||
| Bijnaam | Richie, De locomotief van Carchi, De Jaguar van Tulcan | |||
| Geboortedatum | 29 mei 1993 | |||
| Geboorteplaats | El Carmelo, Ecuador | |||
| Lengte | 170 cm | |||
| Gewicht | 62 kg | |||
| Sportieve informatie | ||||
| Huidige ploeg | INEOS Grenadiers | |||
| Discipline(s) | Weg | |||
| Ploegen | ||||
| 2016 2017–2019 2020- |
Strongman (tot 31-3) →Movistar Team (stagiair) Movistar Team INEOS Grenadiers | |||
| Beste prestaties | ||||
| Ronde van Lombardije | 13e (2020) | |||
| Ronde van Italië | 1e (2019) 3 etappezeges | |||
| Ronde van Frankrijk | 3e (2021) | |||
| Ronde van Spanje | 2e (2020) | |||
| Overige | ||||
| Zeges: | ||||
| Ronde van Zwitserland | 2021 | |||
| Medailles | ||||
| ||||
Richard António Carapaz Montenegro (El Carmelo, 29 mei 1993) is een Ecuadoraans wielrenner die sinds 2020 rijdt voor INEOS Grenadiers.
Carrière[bewerken | brontekst bewerken]
2013[bewerken | brontekst bewerken]
In 2013 won Carapaz het Pan-Amerikaanse kampioenschap op de weg bij de beloften door met een voorsprong van bijna twee minuten op Isaac Bolívar solo als eerste over de finish te komen. Bolívar was de enige die binnen tien minuten na Carapaz wist te finishen en van het totale aantal deelnemers reden slechts tien renners de wedstrijd uit.
2016[bewerken | brontekst bewerken]
In 2016 wist Carapaz als stagiair bij Movistar Team derde te worden in het jongerenklassement van de Ronde van Toscane. Mede hierdoor kreeg hij een profcontract aangeboden.
2017[bewerken | brontekst bewerken]
Zijn debuut voor het enige Spaanse team op het hoogste niveau maakte Carapaz in de Ronde van de Algarve van 2017, waar hij in de vijfde etappe opgaf. In maart deed hij mee om de winst in de GP Industria & Artigianato: hij werd, achter Adam Yates, tweede in een sprint met zes renners.[1] In mei van dat jaar werd hij zesde in het eindklassement van de Ronde van Madrid en vierde in dat van de Ronde van Castilië en León. Later in 2017 debuteerde Carapaz in de Ronde van Spanje, zijn eerste grote ronde. Hier eindigde hij als 36ste in het eindklassement.
2018[bewerken | brontekst bewerken]
In 2018 won Carapaz de Ronde van Asturië en reed hij ook de Ronde van Italië. Met zijn overwinning in de achtste etappe werd hij de eerste Ecuadoriaan in de geschiedenis die een etappe wist te winnen in een grote ronde. In het eindklassement van de Giro behaalde hij de vierde plaats.
2019[bewerken | brontekst bewerken]
In 2019 won hij in Verona voor het eerst in zijn carrière een grote ronde door het eindklassement te winnen van de Ronde van Italië en is daarmee de eerste Ecuadoriaan die een grote ronde gewonnen heeft. Carapaz is overigens de eerste Ecuadoriaan die überhaupt deelnam aan achtereenvolgens de Ronde van Spanje, Ronde van Italië en Ronde van Frankrijk.
2020[bewerken | brontekst bewerken]
In 2020 maakte Carapaz een transfer naar het Britse Team INEOS, hetgeen hem tot de tien best betaalde renners van het peloton maakte. In de Ronde van Frankrijk van dat jaar speelde de aanvalslustige Carapaz geen rol van betekenis in het eindklassement. Als vluchter werd hij tweemaal tweede, waarvan één keer achter een eigen ploegmaat. In de Ronde van Spanje zagen we een betere Carapaz die dicht bij de eindwinst kwam. Hij strandde op 24 seconden van Roglič.
Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]
- 2010
Ecuadoraans kampioen op de weg, Junioren- 2013
- Jongerenklassement Ronde van Guatemala
Pan-Amerikaans kampioen op de weg, Beloften- 2017
- Jongerenklassement Route du Sud
- 2018
- 2e etappe Ronde van Asturië
- Eindklassement Ronde van Asturië
- 8e etappe Ronde van Italië
- 2019
- 2e etappe Ronde van Asturië
- Eind- en puntenklassement Ronde van Asturië
- 4e en 14e etappe Ronde van Italië
Eindklassement Ronde van Italië- 2020
- 3e etappe Ronde van Polen
- 2021
- 5e etappe Ronde van Zwitserland
- Eindklassement Ronde van Zwitserland
Olympisch kampioenschap op de weg in Tokio
Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]
- 2016 –
Strongman Campagnolo Wilier (tot 31-3) - 2016 –
Movistar Team (stagiair vanaf 28-7) - 2017 – Movistar Team
- 2018 – Movistar Team
- 2019 – Movistar Team
- 2020 –
Team INEOS - 2021 – INEOS Grenadiers
- 2022 – INEOS Grenadiers
Bronnen, noten en/of referenties
|
Amador · Anacona · Arcas · Betancur · Castroviejo · Dowsett · Erviti · Fernández · Jesús Herrada · José Herrada · G. Izagirre · J. Izagirre · Lobato · Malori · D. Moreno · J. Moreno · Oliveira · Pedrero · D. Quintana · N. Quintana · Rojas · Soler · Sutherland · Sütterlin · Valverde · Ventoso · Visconti · Carapaz (stagiair)
Amador · Anacona · Arcas · Barbero · Bennati · Betancur · Bico · Carapaz · Carretero · Castroviejo · de la Parte · Dowsett · Erviti · Fernández · Jesús Herrada · José Herrada · Izagirre · Malori · Moreno · Oliveira · Pedrero · D. Quintana · N. Quintana · Rojas · Soler · Sutherland · Sütterlin · Valverde
Amador · Anacona · Arcas · Barbero · Bennati · Betancur · Bico · Carapaz · Carretero · Castrillo · de la Parte · Erviti · Fernández · Landa · Oliveira · Pedrero · D. Quintana · N. Quintana · Rojas · Rosón · Sepúlveda · Soler · Sütterlin · Valls · Valverde 
Amador · Anacona · Arcas · Barbero · Bennati · Betancur · Carapaz · Carretero · Castrillo · Erviti · Fernández · Landa · Mas · Oliveira · Pedrero · Prades · Quintana · Roelandts · Rojas · Rosón · Sepúlveda · Soler · Sütterlin · Valls · Valverde · Verona
Amador · Basso · Bernal · Carapaz
· Castroviejo · Dennis 
· Doull · Dunbar · Froome · Ganna · Geoghegan Hart · Gołaś · Hayter · Henao · Kiryjenka (t/m 31 januari) · Knees · Kwiatkowski · Lawless · Moscon · Narváez · Puccio · Rivera · Rodriguez · Rowe · Sivakov · Sosa · Stannard · Swift · Thomas · Van Baarle · Wurf (vanaf 1 februari)
Amador · Van Baarle · Basso · Bernal · Carapaz· Castroviejo · De Plus · Dennis · Doull · Dunbar · Ganna · Geoghegan Hart · Gołaś · Hayter · Henao · Kwiatkowski · Martínez · Moscon · Narváez · Pidcock (vanaf 1 februari) · Porte · Puccio · Rivera · Rodriguez · Rowe · Sivakov · Sosa · Swift · Thomas · Wurf · Yates
|
Zie de categorie Richard Carapaz van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
 | Olympisch kampioen | |
|---|---|---|
_pictogram.svg){kind=small} 1896: Aristidis Konstantinidis · 1912: Rudolph Lewis · 1920: Harry Stenqvist · 1924: Armand Blanchonnet · 1928: Henry Hansen · 1932: Attilio Pavesi · 1936: Robert Charpentier · 1948: José Beyaert · 1952: André Noyelle · 1956: Ercole Baldini · 1960: Viktor Kapitonov · 1964: Mario Zanin · 1968: Pierfranco Vianelli · 1972: Hennie Kuiper · 1976: Bernt Johansson · 1980: Sergej Soechoroetsjenkov · 1984: Alexi Grewal · 1988: Olaf Ludwig · 1992: Fabio Casartelli · 1996: Pascal Richard · 2000: Jan Ullrich · 2004: Paolo Bettini · 2008: Samuel Sánchez · 2012: Aleksandr Vinokoerov · 2016: Greg Van Avermaet · 2020: Richard Carapaz | ||
Voorganger: Chris Froome 2018 |
 Winnaar van de Ronde van Italië  Richard Carapaz 2019 |
Opvolger: Tao Geoghegan Hart 2020 |