Sony Xperia neo L

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sony Xperia neo L
Sony Xperia neo L
Xperia neo L
Fabrikant Sony
Introductie 2012
Besturingssysteem Android 4.0
Scherm 10,1 cm (4 inch), tft-scherm,
854 x 480 px
Camera 5 MP
Camera 2 Ja
Geheugen 512 MB (RAM)
Netwerk(en) GSM GPRS/EDGE 850/900/1800/1900MHz
UMTS HSPA 900/2100Mhz
Connectiviteit micro-USB, HDMI 2.0, 3,5mm-audio-aansluiting, bluetooth 2.1, wifi b/g/n, aGPS, GLONASS, NFC, DLNA
SAR-waarde Hoofd: 1,01 W/kg[1]
Afmetingen 121,0 x 61,1 x 12,2 mm
Gewicht 132 gram
Processor 1 GHz
Opslag 1 GB (uitbreidbaar via SD)
Serie Xperia
Voorganger Sony Xperia sola
Portaal  Portaalicoon   Wetenschap & Technologie

De Sony Xperia neo L is een smartphone van het Japanse conglomeraat Sony. Het toestel is uitgekomen in 2012 in een zwarte en in een witte uitvoering.

Software[bewerken | brontekst bewerken]

De Sony Xperia neo L heeft standaard Android 4.0 als besturingssysteem. Net zoals vele andere Android-fabrikanten, gooit Sony ook een eigen grafische schil over het toestel, de Timescape UI. Hierin zijn Twitter en Facebook standaard geïntegreerd. Ook kan men er omgebouwde PlayStation-spellen op spelen. Men is verbonden met het Sony Entertainment Network, dat gebruikers toegang geeft tot de streamingapp Music & Video Unlimited, vergelijkbaar met Spotify of Deezer.[2] De telefoon maakt ook gebruik van de audiotechnologie 3D surround sound met xLOUD, waardoor het geluid sterker en helderder klinkt, aldus Sony.

Scherm[bewerken | brontekst bewerken]

Het beeldscherm heeft een schermdiagonaal van 10,1 cm (4 inch) met een resolutie van 854 bij 480 pixels. Het aanraakscherm is krasbestendig en ondersteunt multitouch-gebaren. De Xperia neo L maakt gebruik van High Defenition Reality Display-technologie en de 'BRAVIA-engine' van Sony. Door deze twee technieken zou het scherm mooier worden weergegeven.

NFC[bewerken | brontekst bewerken]

Daarnaast beschikt het toestel over NFC, dat in combinatie met 'Xperia Smart Tags' (NFC-chips) gebruikt kan worden.[3] De NFC-chips kunnen vervolgens worden gebruikt voor laagwaardige financiële transacties, om bijvoorbeeld applicaties uit de Google Play-appwinkel te kopen.[4]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]