Naar inhoud springen

Tiewrap: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
wf
Regel 1: Regel 1:
[[Bestand:Cable ties.jpg|right|260px|thumb|Tie-wraps]]
[[Bestand:Cable ties.jpg|right|260px|thumb|Tie-wraps]]
[[File:Gekleurde en beschrijfbare tiewraps.jpg|thumb|Gekleurde en beschrijfbare tiewraps kunnen worden gebruikt om kabels te merken. ]]
[[File:Gekleurde en beschrijfbare tiewraps.jpg|thumb|Gekleurde en beschrijfbare tiewraps kunnen worden gebruikt om kabels te merken. ]]
Een '''tiewrap''', '''kabelbinder''' of in de volksmond '''tairep''' is een plastic riempje voor het samenbundelen of vastmaken van objecten, zoals kabelbundels.
Een '''tiewrap''' (uitspraak: '''tairep''') is een plastic riempje voor het samenbundelen of vastmaken van objecten, zoals kabelbundels. Een Nederlandse term is '''kabelbinder'''. Alternatieve aanduidingen zijn ''ladderstrip'', ''bundelbandje'', ''bindbandje'', ''trekbandje'', ''snelbinder'', ''colsonbandje'' of ''sjorbandje''. Het bandje is bedoeld voor eenmalig gebruik. Na het aantrekken kan het niet meer losser gemaakt of geopend worden.
Alternatieve aanduidingen in het Nederlands zijn ''ladderstrip'', ''bundelbandje'', ''bindbandje'', ''trekbandje'', ''snelbinder'', ''colsonbandje'' of ''sjorbandje''.
Het bandje is bedoeld voor eenmalig gebruik. Na het aantrekken kunnen er geen kabels meer bijgevoegd worden.


== Schrijfwijzen en synoniemen ==
== Schrijfwijzen en synoniemen ==
''TY-rap'' is de naam van het fabricaat Thomas & Betts. Die naam staat op de bandjes. Omdat T&B als eerste met dit product op de markt kwam, is de [[Merkverwatering|merknaam als soortnaam]] gaan fungeren. Maar ook Colsonbandje verwijst naar de fabrikant.
''TY-rap'' is de naam van het fabricaat Thomas & Betts. Die naam staat op de bandjes. Omdat T&B als eerste met dit product op de markt kwam, is de [[Merkverwatering|merknaam als soortnaam]] gaan fungeren. Maar ook Colsonbandje verwijst naar de fabrikant.


De Nederlandse schrijfwijze ''tiewrap'' is wellicht ontstaan doordat de merknaam niet goed verstaan werd.
De Nederlandse schrijfwijze ''tiewrap'' is wellicht ontstaan doordat de merknaam niet goed verstaan werd. Volgens [[Onze Taal]] is ''tiewrap'' de officiële Nederlandse schrijfwijze.<ref>[https://onzetaal.nl/resultaten/?q=tiewrap onzetaal.nl]</ref> Het woord wordt ook geschreven als ''tie-wrap'', ''tyrap'', ''tie-rap'' of ''tie-rib''.
Volgens [[Onze Taal]] is ''tiewrap'' de officiële Nederlandse schrijfwijze.<ref>[https://onzetaal.nl/resultaten/?q=tiewrap onzetaal.nl]</ref> Het woord wordt ook geschreven als ''tie-wrap'', ''tyrap'', ''tie-rap'' of ''tie-rib''.


[[File:Self-Locking-Nylon-Cable-Tie 27863-480x360 (4817475598).jpg|thumb|De opening en het spitse uiteinde uitvergroot]]
[[File:Self-Locking-Nylon-Cable-Tie 27863-480x360 (4817475598).jpg|thumb|De opening en het spitse uiteinde uitvergroot]]
Regel 15: Regel 12:
De populairste variant van de tiewrap is een langwerpige strip [[nylon]] met aan een kant een geribbeld oppervlak en aan een uiteinde een opening met weerhaken waarin het andere, spitse uiteinde kan worden gestoken. De oorspronkelijke versie heeft een roestvrijstalen lipje in de kop. Deze tiewrap is veel duurder dan een tiewrap die van zuiver plastic is.
De populairste variant van de tiewrap is een langwerpige strip [[nylon]] met aan een kant een geribbeld oppervlak en aan een uiteinde een opening met weerhaken waarin het andere, spitse uiteinde kan worden gestoken. De oorspronkelijke versie heeft een roestvrijstalen lipje in de kop. Deze tiewrap is veel duurder dan een tiewrap die van zuiver plastic is.


Tiewraps zijn vaak wit of zwart, maar alle kleuren van de [[elektronische kleurcode]] zijn leverbaar. Zo kunnen ze worden gebruikt om kabels met een kleurcode te merken. Er zijn ook tiewraps waaraan een rechthoekig vlakje zit dat beschreven kan worden.
Tiewraps zijn vaak wit of zwart, maar alle kleuren van de [[elektronische kleurcode]] zijn leverbaar. Zo kunnen ze worden gebruikt om kabels met een kleurcode te merken. Er zijn ook tiewraps met aan het eind een rechthoekig vlakje dat beschreven kan worden.


De witte tiewraps zijn gevoeliger voor inwerking van [[ultraviolet]]te straling en daardoor vooral geschikt voor gebruik binnenshuis. Buiten worden ze na verloop van tijd bros. Aan zwarte varianten wordt vaak roet toegevoegd, waardoor ze minder gevoelig voor ultraviolette straling worden en in buitentoepassing niet bros worden.
De witte tiewraps zijn gevoeliger voor inwerking van [[ultraviolet]]te straling en daardoor vooral geschikt voor gebruik binnenshuis. Buiten worden ze na verloop van tijd bros. Aan zwarte varianten wordt vaak roet toegevoegd, waardoor ze minder gevoelig voor ultraviolette straling worden en in buitentoepassing niet bros worden.

Versie van 20 nov 2017 21:06

Tie-wraps
Gekleurde en beschrijfbare tiewraps kunnen worden gebruikt om kabels te merken.

Een tiewrap (uitspraak: tairep) is een plastic riempje voor het samenbundelen of vastmaken van objecten, zoals kabelbundels. Een Nederlandse term is kabelbinder. Alternatieve aanduidingen zijn ladderstrip, bundelbandje, bindbandje, trekbandje, snelbinder, colsonbandje of sjorbandje. Het bandje is bedoeld voor eenmalig gebruik. Na het aantrekken kan het niet meer losser gemaakt of geopend worden.

Schrijfwijzen en synoniemen

TY-rap is de naam van het fabricaat Thomas & Betts. Die naam staat op de bandjes. Omdat T&B als eerste met dit product op de markt kwam, is de merknaam als soortnaam gaan fungeren. Maar ook Colsonbandje verwijst naar de fabrikant.

De Nederlandse schrijfwijze tiewrap is wellicht ontstaan doordat de merknaam niet goed verstaan werd. Volgens Onze Taal is tiewrap de officiële Nederlandse schrijfwijze.[1] Het woord wordt ook geschreven als tie-wrap, tyrap, tie-rap of tie-rib.

De opening en het spitse uiteinde uitvergroot

Varianten

De populairste variant van de tiewrap is een langwerpige strip nylon met aan een kant een geribbeld oppervlak en aan een uiteinde een opening met weerhaken waarin het andere, spitse uiteinde kan worden gestoken. De oorspronkelijke versie heeft een roestvrijstalen lipje in de kop. Deze tiewrap is veel duurder dan een tiewrap die van zuiver plastic is.

Tiewraps zijn vaak wit of zwart, maar alle kleuren van de elektronische kleurcode zijn leverbaar. Zo kunnen ze worden gebruikt om kabels met een kleurcode te merken. Er zijn ook tiewraps met aan het eind een rechthoekig vlakje dat beschreven kan worden.

De witte tiewraps zijn gevoeliger voor inwerking van ultraviolette straling en daardoor vooral geschikt voor gebruik binnenshuis. Buiten worden ze na verloop van tijd bros. Aan zwarte varianten wordt vaak roet toegevoegd, waardoor ze minder gevoelig voor ultraviolette straling worden en in buitentoepassing niet bros worden.

Werking en toepassingen

Een doorgesneden tiewrap. Het weerhaakje (blauw kunststof) voorkomt dat het bandje (groen kunststof) weer teruggetrokken kan worden. Op deze afbeelding is het wel mogelijk het groene bandje omhoog te trekken, maar niet naar beneden, vanwege de ribbels op het bandje.

Zodra het spitse uiteinde eenmaal in de opening aan de andere zijde is gestoken en de eerste ribbel is gepasseerd, kan de strip niet meer worden teruggetrokken. Zo ontstaat een lus die alleen nog strakker kan worden getrokken. Om de tiewrap te verwijderen, moet hij worden doorgeknipt. Het is daarna niet meer opnieuw bruikbaar, tenzij voor gebruik met een fors kleinere diameter.

Tiewraps worden ook ingezet als (reserve-)handboeien. Er bestaat zelfs een speciaal type handboei dat op tiewraps is gebaseerd. Dit type staat bekend als PlastiCuffs en wordt onder meer gebruikt door het leger of door bijvoorbeeld de Mobiele Eenheid of arrestatieteams. Het gebruik van gewone tiewraps als handboeien, wat soms door overvallers wordt gedaan, is gevaarlijk doordat deze de bloedsomloop kunnen afknijpen als ze slechts een klein beetje te strak aangetrokken worden.

Er bestaat speciaal gereedschap om tiewraps zo strak mogelijk aan te trekken en het uitstekende deel af te snijden.

Paviljoen van het tijdelijke Geluk

Zie Paviljoen van het tijdelijke Geluk voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 2008 werd, ter gelegenheid van het tiende lustrum van Expo 58 en de bouw van het Atomium, het Paviljoen van het tijdelijke Geluk opgebouwd uit 33 000 Jupiler-bierbakken van een oud type die daarvoor uitstel van recycling kregen. De bakken werden verbonden met 70 000 tiewraps.

Het voltooide bouwwerk, met een grondoppervlak van 2×312 (inclusief binnenterras), had geen stutten nodig. Van buiten oogde het min of meer rechthoekig, maar vanbinnen gaf het hoog opgetrokken dak met kruisribgewelf, gesteund door pilaren en kapitelen van kratten, de ruimtewerking van een kerk, paleis of moskee. De festiviteiten duurden een half jaar, daarna is het gebouw gesloten.

Zie de categorie Cable ties van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.