Johannes Hinderikus Egenberger: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Ronn (overleg | bijdragen)
Galoubet (overleg | bijdragen)
k Linkfixing
Regel 2: Regel 2:
|[[Afbeelding:Dapperheidgrotepier.jpg|right|thumb|220px|''De dapperheid van [[Grote Pier]]'']]
|[[Afbeelding:Dapperheidgrotepier.jpg|right|thumb|220px|''De dapperheid van [[Grote Pier]]'']]
|-
|-
|[[Afbeelding:Monument Battle of Heiligerlee.jpeg|right|thumb|220px|Monument Heiligerlee (1872) <br>(ontwerp J.H. Egenberger)]]
|[[Afbeelding:Monument Battle of Heiligerlee.jpeg|right|thumb|220px|Monument [[Slag bij Heiligerlee (1568)|Heiligerlee]] (1872) <br>(ontwerp J.H. Egenberger)]]
|}
|}
'''Johannes Hinderikus Egenberger''', eigenlijk Joannes Henricus, ([[Arnhem]], [[22 april]] [[1822]] - [[Utrecht (stad)|Utrecht]], [[14 mei]] [[1897]]) was een [[Nederland]]se [[kunstenaar]].
'''Johannes Hinderikus Egenberger''', eigenlijk Joannes Henricus, ([[Arnhem]], [[22 april]] [[1822]] - [[Utrecht (stad)|Utrecht]], [[14 mei]] [[1897]]) was een [[Nederland]]se [[kunstenaar]].

Versie van 5 jul 2009 15:48

De dapperheid van Grote Pier
Monument Heiligerlee (1872)
(ontwerp J.H. Egenberger)

Johannes Hinderikus Egenberger, eigenlijk Joannes Henricus, (Arnhem, 22 april 1822 - Utrecht, 14 mei 1897) was een Nederlandse kunstenaar.

Egenberger kreeg zijn eerste schilderlessen van zijn oom, de Amsterdamse kunstschilder Louis Henri de Fonteney. Later volgde hij lessen aan de Rijksacademie in Amsterdam (1840-1848). Vanaf 1852 was hij hulponderwijzer aan de Rijksacademie.

Minerva

In 1857 werd Egenberger aangesteld als hoofdonderwijzer-directeur van Academie Minerva in Groningen. Naast zijn werk aan de academie ontwikkelde Egenberger zich als fotograaf[1]. Hij was in 1864 de eerste met een eigen fotoatelier in Groningen. Hij vroeg ontslag als hoofdonderwijzer om zich volledig op het fotograferen te kunnen richten. In datzelfde jaar opende hij een filiaal in Leeuwarden[2], waar Jan Hoen -die getrouwd was met Egenbergers nicht Louise de Fontenay- filiaalhouder was. Egenberger kon niet rondkomen van de fotografie en sloot zijn ateliers rond 1865. Hij vroeg en kreeg toestemming om terug te keren als hoofdonderwijzer aan Academie Minerva. Dertig jaar later, in 1895, ging hij met pensioen. Leerlingen van Egenberger waren onder andere Otto Eerelman, Albert Hahn, H.W. Mesdag en F.H. Bach.

Werken

Egenberger was aanvankelijk actief als historieschilder. Samen met Jacob de Vos werkte hij 1850-1854 aan diens Historische Galerij, met onderwerpen uit de vaderlandse geschiedenis. In 1854 maakte hij, samen met vriend Barend Wijnveld, een groot schilderij van Kenau Hasselaer. Later ging Egenberger ook meer alledaagse voorstellingen, landschappen en portretten schilderen. Voor de universiteit van Groningen schilderde Egenberger een aantal hoogleraarportretten.[3] Hij exposeerde een aantal keren bij Pictura in Groningen.

Zijn schilderstijl ontwikkelde zich in de loop der jaren. Onderwerpkeuze, de manier van schilderen en het kleurgebruik leken meer op de stijl van de Haagse School. Egenberger heeft een grote invloed gehad op de schilderkunst in Groningen. Hij wordt wel de grootvader van de Ploeg genoemd.[4] Werken van hem zijn onder andere in het bezit van het Groninger Museum en het Rijksmuseum[5]

In 1868 werd een prijsvraag uitgeschreven[6] voor een nieuw monument ter nagedachtenis aan Adolf van Nassau, die was gesneuveld bij Heiligerlee. Het ontwerp van Egenberger won. Omdat hij meer schilder dan beeldhouwer was, werd het werk uitbesteed aan de Belgische beeldhouwer Jozef Geefs. Het beeld werd 23 mei 1873 in het bijzijn van koning Willem III onthuld.

[bron?]

Zie de categorie Johannes Hinderikus Egenberger van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
  1. Fotografen in het 19e eeuwse Groningen - JH Egenberger
  2. Photographen in en om Friesland
  3. Portrettengalerij
  4. Van Dijk (1998)
  5. Collectie Rijksmuseum Amsterdam - JH Egenberger
  6. Het verdwenen graf van Graaf Adolf van Nassau