Wereldkampioenschap rally in 1997: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
MexicanoBot (overleg | bijdragen)
→‎Kenmerken: Link naar doorverwijspagina gerepareerd. Help mee!, replaced: ŠkodaŠkoda met AWB
ZéroBot (overleg | bijdragen)
Regel 301: Regel 301:
[[de:Rallye-Weltmeisterschaft 1997]]
[[de:Rallye-Weltmeisterschaft 1997]]
[[en:1997 World Rally Championship season]]
[[en:1997 World Rally Championship season]]
[[es:Temporada 1997 del Campeonato Mundial de Rally]]
[[fr:Championnat du monde des rallyes 1997]]
[[fr:Championnat du monde des rallyes 1997]]
[[hr:Svjetsko prvenstvo u reliju 1997.]]
[[hr:Svjetsko prvenstvo u reliju 1997.]]

Versie van 30 mei 2011 13:47

Het Wereldkampioenschap Rally in 1997 was het vijfentwintigste jaar van het FIA World Rally Championship (WRC). Het seizoen bestond weer uit één vaste kalender, in plaats van een aparte kalender voor het 2-liter (Formule 2) kampioenschap. Dat kampioenschap werd gewoon voortgezet, waar in elke ronde behalve de Safari Rally punten konden worden gescoord voor de constructeursskampioenschap. Het seizoen telde net als in 1992 14 evenementen. Ten opzichte van voorgaande jaren kenden dit seizoen een aantal grote veranderingen. De puntentelling werd afgesteld op die van de Formule 1, rally's werden in afstand compacter gemaakt en evenementen met een wisselende ondergrond werden niet meer toegestaan. Tevens maakte dat jaar een nieuwe klasse de entree in het kampioenschap, in de vorm van de World Rally Car's als opvolger van de Groep A. Hiermee kende het oude plan van de FIA, de Groep S, in een nieuwe vorm toch zijn doorgang.

 WK-Rally per seizoen
Vorige: 1996
Huidige: 1997
Volgende: 1998

Kenmerken

Voorafgaand aan het seizoen stonden vooral de nieuwe auto's centraal. Subaru en Ford debuteerden in de openingsronde in Monte Carlo hun WRC-modellen. Subaru ging nu verder met de Impreza WRC97, terwijl ook Ford doorging met het Escort-model, nu echter in WRC-vorm. Toyota kwam pas halverwege het seizoen aan de start met hun geheel nieuwe Corolla WRC en streed nog niet voor het constructeurskampioenschap. Mitsubishi ging echter met trots verder met hun Groep A Lancer model, nu inmiddels in de vierde evolutie. Het team reed nu met twee vaste rijders: Tommi Mäkinen en Richard Burns. Subaru-kopman Colin McRae kende een moeilijke eerste helft van het seizoen met de nieuwe WRC, waar Mäkinen optimaal van profiteerde. Ondanks drie achtereenvolgende overwinningen van McRae aan het eind van het seizoen werd Mäkinen voor de tweede maal wereldkampioen met een schamele voorsprong van één punt op de Schot. Op plaats drie eindigde wederom Carlos Sainz, die zeker geen slecht seizoen kende, maar zich toch niet geheel op zijn gemak voelde in de Escort WRC. Wel won hij in Griekenland de eerste WK-Rally voor Ford onder leiding van M-Sport, die tot op heden nog steeds het merk vertegenwoordigen in het WK. Sainz keerde voor 1998 terug naar Toyota, dat halverwege het seizoen de nieuwe wagen inzette. Terwijl Juha Kankkunen halverwege het seizoen de teleurstellende Armin Schwarz verving bij Ford, keerde Didier Auriol weer terug bij Toyota. Samen met teamgenoot Marcus Grönholm debuteerden ze met de Corolla WRC in Finland. De auto was snel, maar kende nog de nodige problemen gedurende het jaar. Sterke resultaten waren er van de Fransman Gilles Panizzi, die zijn Formule 2 Peugeot 306 Maxi tweemaal naar het podium reed, en daarmee de top 10-eindklassering van het seizoen bereikte.

Door overwinningen van McRae, Kenneth Eriksson en Piero Liatti gedurende het seizoen kon Subaru een derde wereldtitel op rij bij de constructeurs op hun palmares toevoegen. Mede dankzij Kankkunens consistente optreden werd Ford ditmaal tweede in de eindstrijd, met Mitsubishi als op plaats drie. Het Formule 2-kampioenschap werd dominant gewonnen door Seat, met de Ibiza GTI 16V (Kit Car), maar kende in de rally´s toch felle tegenstand van Škoda en Peugeot. Seat zou in 1998 ook met een WRC-model komen.

Het kampioenschap voor rijders in de productieklasse ging vrij dominant voor de derde maal naar de Uruguayaan Gustavo Trelles, in een Groep N Mitsubishi Lancer.

Overzicht

Kalender

  Datum Rally Winnaar Wagen
1 19-22/1 Vlag van Monaco Monte Carlo Vlag van Italië Piero Liatti
Subaru Impreza WRC
2 7-10/2 Vlag van Zweden Zweden Vlag van Zweden Kenneth Eriksson
Subaru Impreza WRC
3 1-3/3 Vlag van Kenia Kenia Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin McRae
Subaru Impreza WRC
4 23-26/3 Vlag van Portugal Portugal Vlag van Finland Tommi Mäkinen
Mitsubishi Lancer Evolution 4
5 14-16/4 Vlag van Spanje Spanje Vlag van Finland Tommi Mäkinen
Mitsubishi Lancer Evolution 4
6 5-7/5 Vlag van Frankrijk Frankrijk Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin McRae
Subaru Impreza WRC
7 22-24/5 Vlag van Argentinië Argentinië Vlag van Finland Tommi Mäkinen
Mitsubishi Lancer Evolution 4
8 8-10/6 Vlag van Griekenland Griekenland Vlag van Spanje Carlos Sainz
Ford Escort WRC
9 2-5/8 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland Vlag van Zweden Kenneth Eriksson
Subaru Impreza WRC
10 29-31/8 Vlag van Finland Finland Vlag van Finland Tommi Mäkinen
Mitsubishi Lancer Evolution 4
11 19-21/9 Vlag van Indonesië Indonesië Vlag van Spanje Carlos Sainz
Ford Escort WRC
12 12-15/10 Vlag van Italië Italië Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin McRae
Subaru Impreza WRC
13 30-2/10-11 Vlag van Australië Australië Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin McRae
Subaru Impreza WRC
14 23-25/11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Groot-Brittannië Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin McRae
Subaru Impreza WRC

Rijders

Plaats Rijder Team Punten

1

Vlag van Finland Tommi Mäkinen

Vlag van Japan Mitsubishi

63

2

Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin McRae

Vlag van Japan Subaru

62

3

Vlag van Spanje Carlos Sainz

Vlag van Verenigde Staten Ford

51

4

Vlag van Finland Juha Kankkunen

Vlag van Verenigde Staten Ford

29

5

Vlag van Zweden Kenneth Eriksson

Vlag van Japan Subaru

28

6

Vlag van Italië Piero Liatti

Vlag van Japan Subaru

24

7

Vlag van Verenigd Koninkrijk Richard Burns

Vlag van Japan Mitsubishi

21

8

Vlag van Duitsland Armin Schwarz

Vlag van Verenigde Staten Ford

11

9

Vlag van België Freddy Loix

Vlag van Japan Toyota

8

10

Vlag van Frankrijk Gilles Panizzi

Vlag van Frankrijk Peugeot

8

Rijders (Groep N)

Plaats Rijder Team Punten

1

Vlag van Uruguay Gustavo Trelles

Vlag van Japan Mitsubishi

84

2

Vlag van Spanje Luís Climent

Vlag van Japan Mitsubishi

26

3

Vlag van Oostenrijk Manfred Stohl

Vlag van Japan Mitsubishi

26

4

Vlag van Japan Shigeyuki Konishi

Vlag van Japan Subaru

21

5

Vlag van Maleisië Karamjit Singh

Vlag van Maleisië Proton

21

Constructeurs

Plaats Team Punten

1

Vlag van Japan Subaru

114

2

Vlag van Verenigde Staten Ford

90

3

Vlag van Japan Mitsubishi

86

Constructeurs (F2)

Plaats Team Punten

1

Vlag van Spanje Seat

114

2

Vlag van Tsjechië Škoda

44

3

Vlag van Frankrijk Peugeot

39

4

Vlag van Frankrijk Renault

33

NG

Vlag van Duitsland Volkswagen

30


Sjabloon:Navigatie Wereldkampioenschap Rally