Fabio Cannavaro: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
1 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar #IABot (v2.0beta14)
→‎Externe links: -officiële website (offline)
Regel 123: Regel 123:
==Zie ook==
==Zie ook==
*[[Lijst van spelers van het Italiaanse voetbalelftal]]
*[[Lijst van spelers van het Italiaanse voetbalelftal]]

== Externe links ==
*{{it}} [https://web.archive.org/web/20001110011600/http://www.fabiocannavaro.it/ Officiële website]


{{Commonscat|Fabio Cannavaro}}
{{Commonscat|Fabio Cannavaro}}

Versie van 3 mei 2019 16:51

Fabio Cannavaro
Cannavaro in november 2011.
Persoonlijke informatie
Volledige naam Fabio Cannavaro
Bijnaam Il Muro di Berlino
Geboortedatum 13 september 1973
Geboorteplaats Napels, Italië
Lengte 176 cm
Positie Verdediger
Clubinformatie
Huidige club Gestopt in 2011
Functie Trainer
Jeugd
1988–1992 Vlag van Italië Napoli
Senioren *
Seizoen Club W (G)
1992–1995
1995–2002
2002–2004
2004–2006
2006–2009
2009–2010
2010–2011
Vlag van Italië Napoli
Vlag van Italië Parma
Vlag van Italië Internazionale
Vlag van Italië Juventus
Vlag van Spanje Real Madrid
Vlag van Italië Juventus
Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Al-Ahli
58 (1)
212 (4)
50 (2)
74 (6)
96 (0)
27 (0)
16 (2)
Interlands
1993–1996
1997–2010
Vlag van Italië Italië -21
Vlag van Italië Italië
21 (0)
136 (2)
Getrainde teams
2013–2014
2014–2015
2015–2016
2016–2017
2017–
2019–
Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Al-Ahli (assistent)
Vlag van China Guangzhou Evergrande
Vlag van Saoedi-Arabië Al-Nassr
Vlag van China Tianjin Quanjian
Vlag van China Guangzhou Evergrande
Vlag van China China

* Bijgewerkt op 16 maart 2019
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Fabio Cannavaro (Napels, 13 september 1973) is een Italiaans voetbalcoach en voormalig speler. Cannavaro speelde tussen 1992 en 2011 als centrumverdediger voor Napoli, Parma, Inter, Juventus, Real Madrid en Al-Ahli. Hij was aanvoerder en recordinternational van de Italiaanse nationale ploeg. In 2006 werd hij met La Squadra Azzurra wereldkampioen en werd hij uitgeroepen tot Wereldvoetballer van het Jaar. Zijn debuut als hoofdtrainer maakte hij in november 2014 bij Guangzhou Evergrande.

Biografie

Cannavaro begon zijn carrière bij Napoli. In de tijd dat Diego Maradona er furore maakte was Cannavaro ballenjongen. Hij maakte zijn debuut in de Serie A in 1993 in een uitwedstrijd tegen Juventus. Het tijdperk Maradona had de club echter veel geld gekost en Cannavaro werd verkocht aan AC Parma. Daar viel hij voor het eerst op als een bekwame verdediger; samen met Lilian Thuram en keeper Gianluigi Buffon vormde hij één van de beste defensies in de Serie A. Hij won er, in 1999, de UEFA Cup en de Coppa Italia. Ook zijn jongere broer Paolo speelde in die tijd voor Parma.

In de zomer van 2002 werd Fabio Cannavaro, voor 32 miljoen Euro, getransfereerd naar Juventus. Hij won hier in 2005 zijn eerste scudetto. Door alle fraudeperikelen waardoor Juventus werd teruggezet naar de serie B, verkaste Cannavaro naar Real Madrid samen met zijn ploeggenoot Emerson.

Cannavaro vertegenwoordigde zijn vaderland op de Olympische Spelen 1996 in Atlanta, waar de Italiaanse olympische selectie onder leiding van bondscoach Cesare Maldini al in de groepsronde werd uitgeschakeld.

Cannavaro deed eveneens mee aan het Wereldkampioenschap voetbal 1998, Euro 2000, Wereldkampioenschap voetbal 2002, Euro 2004, Wereldkampioenschap voetbal 2006, en Wereldkampioenschap voetbal 2010. Op Euro 2004 en WK 2006 was Cannavaro aanvoerder van het Italiaans nationaal elftal. De gewonnen finale van het laatste toernooi was zijn 100e interland. Cannavaro stond voor de buitenwereld altijd in de schaduw van spelers als Paolo Maldini en Alessandro Nesta, maar stond toch bijna altijd in de basisformatie van de Squadra Azzurra. Op het WK 2006 werd duidelijk waarom deze leider de aanvoerdersband draagt. Zijn prestatie leverde hem de verkiezing tot Europees en Wereldvoetballer van het jaar op. Hij werd ook opgenomen in de Italiaanse selectie voor Euro 2008, maar raakte op de training van 2 juni dusdanig geblesseerd dat hij vroegtijdig naar huis moest. Zijn vervanger was Alessandro Gamberini.

In de zomer van 2006 tekende hij samen met zijn ploeggenoot Emerson, een contract voor 2 jaar (met optie voor nog een jaar) bij Real Madrid, nadat Juventus werd teruggezet naar de Serie B. Daar werden zij herenigd met hun oude trainer bij Juventus, Fabio Capello. Met Real won hij in zijn eerste seizoen de Primera División.

Cannavaro werd op woensdag 12 augustus 2009 recordinternational van het Italiaans voetbalelftal toen hij in een oefenduel tegen Zwitserland zijn 127e interland speelde, één meer dan nummer twee Paolo Maldini. Deze titel verloor hij in oktober 2013 aan doelman Gianluigi Buffon.

Na drie Spaanse jaren bij Real Madrid keerde Cannavaro terug bij Juventus. Hij tekende voor één seizoen. Na dit seizoen verlengde Juventus zijn contract niet. Zijn laatste seizoen als speler spendeerde hij bij Al-Ahli in Dubai. In 2011 zette Cannavaro een punt achter zijn voetbalcarrière.

In januari 2012 werd echter bekend dat Fabio Cannavaro zijn loopbaan zou gaan voortzetten in India. Samen met andere (voormalige) voetbalsterren werd Cannavaro gecontracteerd om het niveau van de Indiase I-League omhoog te halen. De voetbalsterren stonden onder contract bij de Celebrity Management Group, de organisator van de Indiase competitie, die de spelers middels een veiling aanbood aan de Indiase clubs. Na een geaccepteerd bod van 628.000 euro zou Cannavaro aan de slag zal gaan bij Siliguri. Het plan van de vernieuwde Indiase voetbalcompetitie vond uiteindelijk geen doorgang, waardoor ook de herstart van Cannavaro's spelerscarrière dus niet tot stand kwam.

In juli 2013 ging Cannavaro aan de slag als assistent van trainer Cosmin Olăroiu bij zijn laatste club Al-Ahli. De ploeg werd onder hun leiding landskampioen en bekerwinnaar van de Verenigde Arabische Emiraten. In november 2014 verving Cannavaro zijn voormalig trainer Marcello Lippi als hoofdcoach bij het Chinese Guangzhou Evergrande. Zijn dienstverband duurde tot en met juni 2015. In oktober van dat jaar werd hij in Saoedi-Arabië aangesteld als hoofdtrainer van Al-Nassr. Ook hier vertrok hij binnen enkele maanden; in februari 2016 liet hij zijn contract ontbinden. In juni 2016 keerde hij terug in China door Tianjin Quanjian te gaan leiden.

Clubstatistieken

Seizoen Club Competitie Duels Goals
1992/93 Vlag van Italië Napoli Serie A 2 0
1993/94 Vlag van Italië Napoli Serie A 27 0
1994/95 Vlag van Italië Napoli Serie A 29 0
1995/96 Vlag van Italië Parma Serie A 29 1
1996/97 Vlag van Italië Parma Serie A 27 1
1997/98 Vlag van Italië Parma Serie A 31 0
1998/99 Vlag van Italië Parma Serie A 30 0
1999/00 Vlag van Italië Parma Serie A 31 1
2000/01 Vlag van Italië Parma Serie A 33 2
2001/02 Vlag van Italië Parma Serie A 31 0
2002/03 Vlag van Italië Internazionale Serie A 27 0
2003/04 Vlag van Italië Internazionale Serie A 27 1
2004/05 Vlag van Italië Juventus Serie A 38 2
2005/06 Vlag van Italië Juventus Serie A 36 4
2006/07 Vlag van Spanje Real Madrid Primera División 32 0
2007/08 Vlag van Spanje Real Madrid Primera División 33 0
2008/09 Vlag van Spanje Real Madrid Primera División 36 0
2009/10 Vlag van Italië Juventus Serie A 27 0
2010/11 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Al-Ahli UAE Liga 16 2
Totaal 542 14

Erelijst

Parma

Juventus

Real Madrid

Italië

Zie ook

Zie de categorie Fabio Cannavaro van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.