Charles Anneessens: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 17: Regel 17:
* 1867: [[Ouwegem]], Sint-Jan Baptistkerk
* 1867: [[Ouwegem]], Sint-Jan Baptistkerk
* 1866: [[Leupegem]], Sint-Amanduskerk
* 1866: [[Leupegem]], Sint-Amanduskerk
* 1872: [[Ottergem]] (Erpe-Mere), [[Sint-Paulus-Bekeringkerk (Ottergem)|Sint-Paulus-Bekeringkerk]]
* 1879: orgel dat in 1898 werd overgeplaatst naar de kapel van het Francscanessenklooster in Dongen (Nederland)
* 1879: orgel dat in 1898 werd overgeplaatst naar de kapel van het Franciscanessenklooster in Dongen (Nederland)
* 1879: Breda, [[Sint-Martinuskerk (Breda)|Sint-Martinuskerk]]
* 1882: [[Kathedraal van Namen]], restauratie
* 1882: [[Kathedraal van Namen]], restauratie
* 1884: Antwerpen, [[Sint-Jacobskerk (Antwerpen)|Sint-Jacobskerk]]: 3 klavieren, onafhankelijk pedaal, 32 voet
* 1884: Antwerpen, [[Sint-Jacobskerk (Antwerpen)|Sint-Jacobskerk]]: 3 klavieren, onafhankelijk pedaal, 32 voet

Versie van 14 nov 2020 22:02

Charles Anneessens (Ninove, 1 maart 1835 - Cannes, 2 februari 1903) was een Belgisch orgelbouwer, lid van de familie Anneessens.

Levensloop

Charles was de oudste zoon van de stichter van het familiaal bedrijf, Pieter-Hubertus Anneessens. Hij bouwde in 1865 een eigen atelier in Geraardsbergen, voor de bouw van orgels, harmoniums en piano's.

In 1880 werd het atelier door brand geteisterd. Charles Anneessens was toen in volle voorbereiding om een groot vierklaviersorgel van 56 registers voor te stellen op de Nationale tentoonstelling van Brussel. Op de Wereldtentoonstelling in Antwerpen in 1885 stelde hij een drieklaviersorgel met elektrisch Récit voor. Charles Anneessens was de eerste Belgische orgelbouwer die electriciteit in de tractuur benutte.

Na nog enkele jaren in Geraardsbergen te hebben gewerkt, verhuisde Anneessens in 1893 naar Menen en het naburige Halluin, de Noord-Franse industriestad, net over de grens. Hij breidde zijn ateliers verder uit en stelde een honderdtal ambachtslui te werk. Vanaf 1893 bouwde Anneessens hoofdzakelijk pneumatische orgels. Zijn pneumatische tractuur werd voor het eerst toegepast in het orgel van Fontenay-aux-Roses (1893). In 1896 nam hij het Engelse atelier Willis over.

Zijn zoons Paul, Oscar en Jules Anneessens volgden hem op in de orgelbouw.

Orgels

Onder de talrijke orgels die het atelier produceerde zijn te vermelden:

Literatuur

  • H. V. COUWENBERGH, L'orgue ancien et moderne, Lierre, 1887, pp. 109-110
  • Stéphane GODFROID, Muziekinstrumentenbouw te Geraardsbergen van de 15de eeuw tot heden, Geraardsbergen, 1986, 224p.
  • Luc LANNOO, Charles Anneessens, in: Lexicon van de muziek in West-Vlaanderen, Deel 5, Brugge, 2004.
  • Orgel Ouwegem (Zingem): http://svenvermassen.wixsite.com/orgelvlaamseardennen/ouwegem
  • Jan COPPENS, Jan Van Mol, e.a. "Sanerend herstel van het Anneessensorgel in de Sint-Bartholomeuskerk te Geraardsbergen", Geraardsbergen, 21 september 2014, uitgegeven door de Kerkfabriek Sint-Bartholomeus Geraardsbergen D/2014/13.496/1
  • Étienne DELAHAYE, De tragische lotgevallen van orgelmaker Charles Aneessens (1835-1903), in: Orgelkunst, jg. 43, nr. 3, september 2020
  • Hans FIDOM (red.), Het historische orgel in Nederland. 1878-1886, Nationaal Instituut voor de Orgelkunst, 2006, p.73-75 (orgel te Dongen)
  • Hans FIDOM (red.), Het historische orgel in Nederland. 1886-1894, Nationaal Instituut voor de Orgelkunst, 2007, p.343-344 (orgel te Haarlem)