Lancetvisjes: verschil tussen versies

Lancetvisjes
	Branchiostoma lanceolatum
	Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia
Stam:	Chordata
	Onderstam
	Cephalochordata;
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Lancetvisjes op Wikispecies
Portaal	Biologie

Interactief door geschiedenis bladeren

← Oudere bewerking Nieuwere bewerking →

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

VisueelWikitekst

In de regel

Versie van 13 jan 2021 01:36

De schedellozen (Cephalochordata) vormen een onderstam van de stam chordadieren (Chordata). Vanwege de anatomie en ontwikkeling hebben ze een speciale plaats binnen het dierenrijk gekregen. Ze hebben, zoals de naam al aangeeft, geen schedel. Dit kenmerk onderscheidt ze van hun zustergroep de Craniata. Zoals alle chordadieren hebben ze wel een rugzenuw, maar geen beschermende wervelkolom zoals de gewervelden.

De schedellozen omvat de familie van de lancetvisjes (Branchiostomatidae). Deze familie omvat dertig soorten verdeeld over drie geslachten.^[1] Voor de goede orde, behoren de lancetvisjes in strikte zin dus niet tot de vissen die gewerveld zijn en beschikken over een schedel.

Manteldieren
(Urochordata/Tunicata)

† Pikaia

Asymmetron

Chordadieren
(Chordata)

Schedellozen
(Cephalochordata)

Slijmprikken (ook wel blinde prikken)
(Myxini)

Craniata

Gewervelden
(Vertebrata)

Leefwijze

Lancetvisjes leven ingegraven in de bodem van ondiepe zeeën tussen de 5 en 30 meter. Ze leven van plankton dat ze uit het water filteren.

Kenmerken

Het zijn visachtige dieren van maximaal 5 centimeter lang en ze hebben lichtgevoelige organen (ogen) aan de zijkant van de kop.

De spieren zijn langs het lichaam in segmenten verdeeld en zijn aan de chorda aangehecht. Dit zorgt voor nog meer ondersteuning van het lichaam. Het dier heeft geen ledematen en geen duidelijk begrensde kop. De huid heeft geen pigment. Ze hebben een elastische, maar stevige streng en boven dit notochord van gelatineus materiaal loopt de neurale buis. De notochord strekt zich over de gehele lengte van het lichaam uit, van neus tot staartpunt, en geeft versteviging aan het vlezige lichaam. Deze streng is aanwezig tijdens het embryonale stadium van alle chordadieren, inclusief gewervelden. Omdat lancetvisjes geen harde delen hebben, zijn er maar weinig fossielen bekend. Een verwante vorm, Pikaia, is bekend uit afzettingen van zo'n 500 miljoen jaar oud.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Cataloque of Life - Branchiostomatidae). Geraadpleegd op 28 juli 2020.

[CoL-1] Cataloque of Life - Branchiostomatidae). Geraadpleegd op 28 juli 2020.

[1]

@@ Regel 7: / Regel 7: @@
 | w-naam=Cephalochordata
 }}
-De '''schedellozen''' (''Cephalochordata'') vormen een onderstam van de stam [[chordadieren]] ''(Chordata)''. Vanwege de anatomie en ontwikkeling hebben ze een speciale plaats binnen het dierenrijk gekregen. Ze hebben, zoals de naam al aangeeft, geen schedel. Dit kenmerk onderscheid ze van hun [[zustergroep]] de [[Craniata]]. Zoals alle chordadieren hebben ze wel een rugzenuw, maar geen beschermende wervelkolom  zoals de [[gewervelden]].
+De '''schedellozen''' (''Cephalochordata'') vormen een onderstam van de stam [[chordadieren]] ''(Chordata)''. Vanwege de anatomie en ontwikkeling hebben ze een speciale plaats binnen het dierenrijk gekregen. Ze hebben, zoals de naam al aangeeft, geen schedel. Dit kenmerk onderscheidt ze van hun [[zustergroep]] de [[Craniata]]. Zoals alle chordadieren hebben ze wel een rugzenuw, maar geen beschermende wervelkolom  zoals de [[gewervelden]].
 De schedellozen omvat de familie van de lancetvisjes (''Branchiostomatidae''). Deze familie omvat dertig soorten verdeeld over drie geslachten.<ref name="CoL">{{citeer web | titel = ''Cataloque of Life - Branchiostomatidae'') | url = http://www.catalogueoflife.org/col/browse/tree/id/cbab96f656080c1c2959bb83fffa9b89 | bezochtdatum = 28 juli 2020}}</ref> Voor de goede orde, behoren de lancetvisjes in strikte zin dus niet tot de [[vissen (dieren)|vissen]] die gewerveld zijn en beschikken over een schedel.