Hans Wiegel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 93.125.145.180 (overleg) op 8 sep 2008 om 23:17.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Sjabloon:Nederlands politicus

Hans Wiegel (Amsterdam, 16 juli 1941) is een Nederlands voormalig politicus voor de VVD. Hij is voorzitter van de Zorgverzekeraars Nederland en bekleedt nog diverse andere (neven)functies.

Afkomst en opleiding

De vader van Hans Wiegel was binnenhuisarchitect, bezat een meubelmakersbedrijf en was tevens aannemer.

Wiegel zat in Amsterdam op de Openbare lagere Potgieterschool, vervolgens van 1953 tot 1959 op het Gemeentelijk Gymnasium Hilversum waar hij de B-richting volgde. Daarna studeerde hij van 1959 tot 1965 aan de Universiteit van Amsterdam enige maanden rechten en vervolgens politieke wetenschappen waarin hij zijn kandidaatsexamen behaalde. Hij was korte tijd lid van het Amsterdams Studentencorps (A.S.C.) bij het pas opgerichte dispuutgenootschap E.N.E.R.G.I.A. met als dispuutsnaam Wammes.

Politieke carrière

Wiegel begon zijn politieke loopbaan als interim penningmeester bij de Gooise JOVD, de jongerenorganisatie gelieerd aan de VVD en stroomde binnen korte tijd door tot voorzitter van de afdeling 't Gooi . Na in 1965 landelijk voorzitter van de JOVD te zijn geworden ging hij in 1967 voor de VVD naar de Tweede Kamer. Zijn politieke mentor in die tijd was de bekende VVD-senator Harm van Riel.

In 1971 bracht hij het tot voorman van de VVD en in 1972 was hij lijsttrekker voor de partij tijdens de Tweede Kamerverkiezingen. Hij werd bekend als een vurig bestrijder van het kabinet-Den Uyl dat hij onder andere verweet te veel geld uit te geven. Legendarisch waren zijn felle redevoeringen in de Kamer tegen toenmalig PvdA-premier Joop den Uyl die deze al schaterlachend aanhoorde.

In het Eerste kabinet Van Agt was Wiegel minister van Binnenlandse Zaken en vice-premier. Als minister was Wiegel onder meer verantwoordelijk voor wetten waarin zaken zoals het rechtstreeks kunnen kiezen van Nederlandse leden van het Europees Parlement, het instellen van de Nationale Ombudsman en het verplicht stellen van een Gemeentelijk rampenplan werden geregeld.

Na zijn periode als minister, en een korte tijd in de Tweede Kamer, vertrok Wiegel uit de landelijke politiek om per 16 juni 1982 Commissaris van de Koningin in de provincie Friesland te worden. Deze functie vervulde hij 12 jaar. Hij kreeg de bijnamen Het orakel uit Ljouwert (Fries voor Leeuwarden) en De grote ijsmeester.

In 1986 weigerde Wiegel onder druk van de Friese Staten, een tijdelijke terugkeer naar Den Haag als minister van Binnenlandse Zaken in het eerste kabinet Lubbers, na de plotselinge dood van Koos Rietkerk. Ook in 1993 en 2002 heeft hij nog eens een rentree overwogen.

Nacht van Wiegel

Van 1995 tot 2000 was Wiegel lid van de Eerste Kamer. Hij was op 18 mei 1999 verantwoordelijk voor wat de Nacht van Wiegel is gaan heten toen hij tegen een wetsvoorstel voor een correctief referendum stemde (naar eigen zeggen zou op de achtergrond zijn vrouw hierin een beslissende invloed hebben gehad). Dit leidde tot een korte kabinetscrisis van het tweede Paarse kabinet.

Speculaties over zijn terugkeer

Sinds zijn aftreden als minister werd op gezette tijden gespeculeerd over zijn terugkeer als leider van de VVD en een mogelijk premierschap, niet in de laatste plaats door hemzelf. Op de avond van 6 mei 2002 zou hij in Leeuwarden een ontmoeting hebben met Pim Fortuyn, die in Wiegel een geschikte minister-president zag. Eerder die dag werd Fortuyn echter in Hilversum vermoord.

Wiegel gaf tenslotte aan na de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2006 een besluit te zullen nemen. Toen Jozias van Aartsen na de voor de VVD slecht verlopen gemeenteraadsverkiezingen terugtrad als fractievoorzitter van de VVD, en daarmee ook als premierkandidaat voor de verkiezingen van 2007, maakte Wiegel de volgende ochtend bekend dat hij had besloten om redenen van 'persoonlijke en politieke aard' niet te zullen terugkeren in de politiek.

Op 22 november 2007 maakte Wiegel bekend dat volgens hem de VVD op zou moeten gaan in een brede liberale beweging samen met de PVV van Geert Wilders, Trots op Nederland van Rita Verdonk en D66. Behalve Rita Verdonk is geen van de genoemde partijen voorstander van dit plan.

Andere en nevenfuncties

Wiegel bekleedt op dit moment veel commissariaten en voorzitterschappen. In november 2004 stapte hij op als voorzitter van het Algemeen Nederlands Verbond van Reisondernemingen (A.N.V.R.), en in januari 2007 verliet hij de Raad van Toezicht van Staatsbosbeheer.

Anno 2006 bekleedt hij de volgende functies:

  • voorzitter Zorgverzekeraars Nederland
  • adviseur VNO-NCW, lid van curatorium
  • erevoorzitter der JOVD
  • president-commissaris De Meeuw B.V. in Oirschot
  • president-commissaris Copaco N.V. in Eindhoven
  • president-commissaris bij het Nederlands Omroepproductie Bedrijf N.V. (NOB)
  • commissaris bij Van Gansewinkel B.V. in Eindhoven
  • commissaris bij Arriva Personenvervoer in Heerenveen
  • commissaris H.R. van Triest B.V. in Hoogeveen
  • commissaris bij Grontmij N.V. in De Bilt
  • commissaris bij ABN Amro Bouwfonds N.V.
  • bestuurslid Stichting Burgers Ergon Holding
  • bestuurslid Stichting Administratiekantoor Deerns-groep
  • voorzitter Centraal Brouwerij Kantoor
  • lid van de Raad van Advies van Deloitte & Touche
  • vicevoorzitter Stichting Maatschappij, Veiligheid en Politie
  • voorzitter raad van commissarissen CORAM International B.V. in Geldrop

Privéleven

Hans Wiegel is tweemaal getrouwd geweest. Zijn eerste vrouw, Pien Frederiks, kwam in 1980 om het leven bij een auto-ongeluk. Twee jaar later hertrouwde hij met haar oudere zuster Marianne Frederiks. In 2005 verongelukte ook zij door een auto-ongeval. Hans Wiegel heeft twee kinderen uit zijn eerste huwelijk. Hans Wiegel woont samen met zijn nieuwe vriendin Madelon Spoor in een bijwoning van Kasteel Heeze.

Onderscheidingen


Wikiquote heeft een of meer citaten van of over Hans Wiegel.
noicon
Door op de afspeelknop te klikken kunt u dit artikel beluisteren. Na het opnemen kan het artikel gewijzigd zijn, waardoor de tekst van de opname wellicht verouderd is. Zie verder info over deze opname of download de opname direct. (Meer info over gesproken Wikipedia)


Voorganger:
W.F. de Gaay Fortman
Minister van Binnenlandse Zaken
1977-1981
Opvolger:
E. van Thijn
Voorganger:
H. Rijpstra
Commissaris van de Koningin van Friesland
1982-1994
Opvolger:
L.M.L.H.A. Hermans