Vierakker

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Jcb (overleg | bijdragen) op 23 aug 2010 om 13:49.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.


Vierakker
Plaats in Nederland Vlag van Nederland
Vierakker (Gelderland)
Vierakker
Situering
Provincie Gelderland
Gemeente Bronckhorst
Coördinaten 52° 6′ NB, 6° 14′ OL
Portaal  Portaalicoon   Nederland

Vierakker is een dorp in de gemeente Bronckhorst, in de Nederlandse provincie Gelderland. Het ligt tussen Zutphen, Vorden, Wichmond en Baak in.

Tot 1 januari 2005 behoorde Vierakker tot de gemeente Vorden. Het dorp werkt veel samen met Wichmond, het dorp ernaast. Het dorp is ontstaan rond de adellijke havezate ’t Huis Vieracker, die eerder de Mengerink werd genoemd en later Mengerink off Vieracker en Mengerink van Vieracker.

In de 14e eeuw ontstond er een belangrijk huis van Henrick van Suderoes. Of dat huis toen al middeleeuwse versterking had, is niet bekend. Het hoofdgebouw werd begin 1890 afgebroken, nadat het ondeugdelijk was geworden, en iets ten oosten van de oorspronkelijke ligging opnieuw gebouwd. Vele families met al dan niet kortstondige invloed hebben in het huis gewoond. In de 20e eeuw woonde Jonkheer Charles Joseph Maria Ruijs de Beerenbrouck in het huis. Hij was getrouwd met één van de dochters van de familie Van der Heyde. Toen de Jonkheer in 1936 plots overleed, werd hij in Vierakker onder grote belangstelling van vele prominenten begraven.

Hoewel Vierakker groter was geworden dan Wichmond (in 1810 kende Vierakker 404 inwoners tegenover 291 in Wichmond) had het eeuwenlang geen eigen kerk. Pas in 1869/1870 werd de rooms-katholieke Sint Willibrorduskerk gebouwd. Recentelijk werd deze volledig gerestaureerd. In 2009 werd deze kerk in een NCRV-actie aangewezen als de mooiste kerk van de provincie Gelderland. "De kerk verkeert in grotendeels oorspronkelijke staat. Zo zijn de olielampen uit 1870 nog aanwezig, die nu echter niet meer mogen branden om de net gerestaureerde muren niet opnieuw zwart te blakeren. Verder zijn de communiebank, de biechtstoel, de doopvont en het orgel van orgelbouwer Elberink (1873) origineel, terwijl de preekstoel, in de jaren zestig van de 20e eeuw weggehaald, onlangs op de oude plek is teruggeplaatst. Ook een groot Triomphkruis, afbeeldingen van franse lelies en 'raderen van de eeuwigheid' in het middenpad en tegels met dierfiguren in de zijpaden zijn weer hersteld of terug zichtbaar gemaakt door de verwijdering van deklagen van meer recente jaren." Naast de vrij grote kerk staan er ook een pastorie en een kosterswoning in het dorp.

Zie ook