Stef Wolput

Stef Wolput
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Stef Wolput
Bijnaam	Wolf
Geboortedatum	27 mei 1967
Geboorteplaats	Leuven
Nationaliteit	België
Lengte	177
Gewicht	67
Sportieve informatie
Discipline	klimmen - atletiek - wielrennen- zitvolleybal - indoorroeien - duatlon
Trainer/coach	Karel Pardaens - Koen Bellemans
Eerste titel	2× Invictus Games Champion
Extra	9× Invictus Games Medaillewinnaar
Portaal	Sport

Stef "Wolf" Wolput (Leuven, 27 mei 1967) is een Belgisch expeditieklimmer en para-atleet (T38). Hij is de eerste klimmer met een beperking die de Lhotse (8516 meter), de vierde hoogste berg ter wereld, beklom. Hij was daarmee de tweede Belg die de top van deze berg bereikte. In totaal ondernam hij drie expedities naar achtduizenders en bereikte hij tweemaal de top. Hij is tevens winnaar van de eerste Belgische medaille op de Invictus Games en won op zijn twee deelnames in het totaal negen medailles.

Palmares Klimmen[bewerken | brontekst bewerken]

2009: Mont Blanc, 4810 meter
2010: Elbrus, 5642 meter
2011: Mera Peak, 6476 meter
2011: Baruntse, 7129 meter
2013: Cerro Chirripo, 3850 meter
2017: Akiod, 4030 meter
2017: Timzguida, 4089 meter
2017: Toubkhal, 4147 meter
2017: Lhotse, 8516 meter
2019: Mulhacen, 3479 meter
2019: Manaslu, 8163 meter
2022: Toubkal, 4147 meter

Palmares Sport[bewerken | brontekst bewerken]

2021: Militair WK Paracycling Poitiers Tijdritl - Brons
2022: Invictus Games Den Haag Atletiek 1500m IT1 Zilver
2022: Invictus Games Den Haag Atletiek 100m IT1: 4de
2022: Invictus Games Den HaagAtletiek 200m IT1: Brons
2022: Invictus Games Den Haag Atletiek 4 x 100m: Brons
2022: Invictus Games Den Haag Wielrennen Wegrit: 4de
2022: CISM Regional Sitting Volleybal Cup: Brons
2023: Invictus Games Düsseldorf Atletiek 100m IT1: Zilver
2023: Invictus Games Düsseldorf Atletiek 400m IT1: Goud
2023: Invictus Games Düsseldorf Atletiek 1500 IT1: Goud
2023: Invictus Games Düsseldorf Atletiek 200m IT1: Zilver
2023: Invictus Games Düsseldorf Atletiek 4x100m: Zilver
2023: Invictus Games Düsseldorf Wielrennen Tijdrit : Zilver
2023: Invictus Games Düsseldorf Wielrennen Wegrit: 4de
2023: CISM Regional Sitting Volleybal Cup: 4de
2024: CISM World Para Athletics Jesolo 800m : Brons
2024: CISM World Para Athletics Jesolo 400m : 4de

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Als jongvolwassene legde hij zich toe op muurklimmen en rotsklimmen en beklom hij een aantal lagere toppen in Europa. In 2009 stond Wolput op de top van Mont Blanc (4810 meter). Een jaar later beklom hij als eerste Belg de noordkant van Elbrus (5642 meter). Daarna trok hij naar Nepal, om er in 2011 zowel Mera Peak (6476 meter) als Baruntse (7129 meter), in één expeditie te bedwingen. In 2013 ging hij dan naar Midden-Amerika en beklom hij op 23 juli 2013 samen met Katrien de Pillecyn Cerro Chirripo (3850 meter), de hoogste berg van Costa Rica en tevens van Midden-Amerika.

In 2013 bezorgde een polyneuropathie hem een verlamd rechteronderbeen. Sinds zijn verlamming draagt Wolf een orthese. Na een lang revalidatieperiode trok hij in 2015 met een Belgische expeditie opnieuw naar de Himalaya voor een poging naar de top van Makalu (8436 meter). Deze beklimming moest omwille van de grote aardbeving op 25 april 2015 gestaakt worden.^[1] Deze poging strandde in kamp twee op 6500 meter.^[2] In 2017 beklom hij samen met Filip Top en David Wuyts vier toppen boven 4000 meter in het Atlasgebergte waaronder Toubkal (4147 meter), de hoogste berg van Marokko en Noord-Afrika.^[3] Op 19 mei 2017 stond Wolput als eerste niet-valide klimmer en als tweede Belg na Wim Smets op de top van Lhotse (8516 meter).^[4]^[5]^[6]^[7]^[8]^[9]^[10]^[11]^[12] Hiervoor kreeg hij in 2018 zowel van de gemeente Kampenhout als de gemeente Holsbeek de Trofee voor sportverdienste.^[13] In voorbereiding van een nieuwe expeditie beklom Wolput op 22 augustus 2019 Mulhacen (3479 meter) de hoogste berg van het Iberisch schiereiland. In september 2019 ondernam hij een nieuwe expeditie naar Nepal en op 27 september 2019 stond hij samen met Rudi Bollaert als vijfde Belg op de top van Manaslu (8163 meter).

Na deze laatste klim legt Wolput zich nu toe op de sportdisciplines duatlon, atletiek en wielrennen.^[14] Op 25 augustus 2021 behaalde hij de bronzen medaille op de 33ste World Military Cycling Championships in de discipline tijdrijden waar voor de eerste keer para-atleten aan mochten deelnemen.^[15] In 2019 werd hij geselecteerd voor de Invictus Games 2021 in Den Haag voor de disciplines 100 meter, 200 meter en de 1500 meter in de categorie atletiek, voor de 1 minuut spurt en vier minuten uithouding in de categorie indoorroeien en voor de disciplines tijdrijden en criterium in de categorie wielrennen.^[16]^[17] Door covid 19 werden deze twee jaar op rij uitgesteld en werden de vijfde Invictus Games op 16 april 2022 officieel geopend. België nam voor de eerste keer deel. Wolput behaalde op de eerste dag van de spelen een historische eerste medaille voor België. Hij behaalde zilver op de 1500 meter in de categorie IT1.^[18] Deze categorie staat voor amputatie onder de knie of gelijkgesteld. Daarnaast behaalde hij nog een bronzen medaille op de 200 meter in IT1 en brons in de 4 x 100 meter mixte relay.^[19] Tijdens de slotceremonie kreeg hij samen met zijn echtgenote Katrien de Pillecyn de Land Rover Above and Beyond award uit handen van Prins Harry.^[20] Deze prestaties leverde Wolput zowel de trofee van Sportkampioen als de trofee Sportverdienste van het jaar 2022 van de gemeente Kampenhout op.^[21] In 2022 werd Wolput voor een tweede en laatste keer geselecteerd voor de zesde Invictus Games 2023 in Düsseldorf . Hij kwam uit in de onderdelen atletiek, indoor roeien, zitvolleybal en wielrennen. Wolput behaalde zes medailles waarvan 5 in atletiek en 1 in het wielrennen. Hij bezorgde het Belgische Invictus Team zilver op de 100 meter IT1, goud op de 400 meter IT1, goud op de 1500 meter IT1, zilver op de 200 meter IT1, zilver op de 4 x 100 meter mixtre relay en zilver in het wielrennen tijdrijden IRB2.^[22]^[23]^[24] Sinds 2022 maakt hij tevens deel uit van het Belgische Militaire Sitting Volleybalteam: The Belgian Rago's.

Wolput woont met zijn gezin in het Vlaamse Kampenhout en was als Officier van het Luchtcomponent verbonden aan de 15 Wing Luchttransport te Melsbroek. Na de grote aardbeving in Nepal zette hij zich ook actief in als fondsenwerver voor kleinere NGO's die scholen en kindertehuizen in Nepal ondersteunen.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Hennens, Kenny, Plots begon de grond onder onze voeten te daveren. hln.be. HLN.be (29/04/2015). Geraadpleegd op 4 juni 2020.
↑ Hennens, Kenny, Ontgoocheld? Neen, elke stap was een overwinning. hln.be. HLN.be (13 mei 2015). Geraadpleegd op 4 juni 2020.
↑ Van Eycken, Eric, Stef Wolput op Marokkaanse hoogtestage. Het Nieuwsblad. Het Nieuwsblad. Geraadpleegd op 4 juni 2020.
↑ Van Eycken, Erik, ‘Wolf’ maakt ultieme droom waar. Het Nieuwsblad. Het Nieuwsblad.be (27 mei 2017). Geraadpleegd op 4 juni 2020.
↑ redactie, Stef 'Wolf' Wolput breekt records op de Lhotse. Far Out (2 juni 2017). Geraadpleegd op 4 juni 2020.
↑ Belek, Cemil, Met Verlamd been op Vierde Hoogste Top. hln.be. HLN.be (30 mei 2017). Geraadpleegd op 4 juni 2020.
↑ Hennens, Kenny, Beperking hoeft niet einde van de wereld te zijn. hln.be. HLN.be (04 maart 2017). Geraadpleegd op 4 juni 2020.
↑ Wolput, Stef "Wolf" (09/2017). Everbody's Everest: A Wolfs's Tale. Klim-en Bergsportmagazine 10
↑ Stef Wolput temt ook monster van 8.163 meter met verlamd onderbeen. www.nieuwsblad.be. Geraadpleegd op 4 juni 2020.
↑ Met een half verlamd been op het dak van de wereld | Radio 2, de grootste familie. radio2.be. Geraadpleegd op 4 juni 2020.
↑ Kampenhoutenaar als eerste alpinist met beperking op Lhotse in Nepal. Ring TV | Jouw zender, Jouw nieuws. Geraadpleegd op 4 juni 2020.
↑ Bergbeklimmer Stef Wolput: "De Everest is budgettair niet haalbaar". sporza.be (11 juni 2017). Geraadpleegd op 4 juni 2020.
↑ SPK, Sportlaureaten 2017 gehuldigd. hln.be. HLN.be (02 maart 2018). Geraadpleegd op 4 juni 2020.
↑ Laetitia Theus, Lotte Claes en Guust De Smul winnen duatlon Kortrijk. Geraadpleegd op 4 juni 2020.
↑ Mylle, Nathalie, Drie medailles in aanloop naar Invictus Games. Beldefnews. Belgian Defence (31 augustus 2021). Geraadpleegd op 4 mei 2022.
↑ Swier, Edward, Stef Wolput: "Mens kan veel meer dan hij weet". Invictus Games. Invictus Games (10 maart 2020). Gearchiveerd op 4 juni 2020. Geraadpleegd op 4 juni 2020.
↑ Mylle, Nathalie, Maak kennis met de Belgische delegatie voor Invictus Games ’22: deel 1. Beldefnews. Belgian Defence (29 maart 2022). Geraadpleegd op 4 mei 2022.
↑ Segers, Lennart, Stef Wolput uit Kampenhout zorgt met zilver voor allereerste Belgische medaille op Invictus Games in Den Haag. vrtnws.be. VRT (17 april 2022). Geraadpleegd op 4 mei 2022.
↑ Nijs, Bilitis, Acht Belgische medailles op historische Invictus Games. Beldefnews. Belgian Defence (25 april 2022). Geraadpleegd op 4 mei 2022.
↑ Wouters, Evert, Hertog van Sussex bekroont Stef ‘Wolf’ Wolput en zijn echtgenote met Landrover Above and Beyond Award. www.hln.be. DPG Media (23 april 2022). Geraadpleegd op 4 mei 2022.
↑ Wouters, Evert, Kampenhout huldigt kampioenen. www.hln.be. DPG Media (21 februari 2023). Geraadpleegd op 6 november 2023.
↑ NWS, VRT, Stef won 6 medailles op de Invictus Games, maar herwon vooral zijn zin in het leven: "Dankzij de Games sta ik hier nog". vrtnws.be (19 september 2023). Geraadpleegd op 6 november 2023.
↑ Wollants, Joren, Stef ‘Wolf’ Wolput bezorgt België 6 van de 12 medailles op Invictus Games. www.hln.be. DPG Media (2023-09+20). Geraadpleegd op 6 november 2023.
↑ Yuki Willems, Invictus Games 2023: een terugblik op de hoogtepunten. beldefnews.mil.be. Beldefnews.mil (16 september 2023). Geraadpleegd op 6 november 2023.

[1] Hennens, Kenny, Plots begon de grond onder onze voeten te daveren. hln.be. HLN.be (29/04/2015). Geraadpleegd op 4 juni 2020.

[2] Hennens, Kenny, Ontgoocheld? Neen, elke stap was een overwinning. hln.be. HLN.be (13 mei 2015). Geraadpleegd op 4 juni 2020.

[3] Van Eycken, Eric, Stef Wolput op Marokkaanse hoogtestage. Het Nieuwsblad. Het Nieuwsblad. Geraadpleegd op 4 juni 2020.

[4] Van Eycken, Erik, ‘Wolf’ maakt ultieme droom waar. Het Nieuwsblad. Het Nieuwsblad.be (27 mei 2017). Geraadpleegd op 4 juni 2020.

[5] redactie, Stef 'Wolf' Wolput breekt records op de Lhotse. Far Out (2 juni 2017). Geraadpleegd op 4 juni 2020.

[6] Belek, Cemil, Met Verlamd been op Vierde Hoogste Top. hln.be. HLN.be (30 mei 2017). Geraadpleegd op 4 juni 2020.

[7] Hennens, Kenny, Beperking hoeft niet einde van de wereld te zijn. hln.be. HLN.be (04 maart 2017). Geraadpleegd op 4 juni 2020.

[8] Wolput, Stef "Wolf" (09/2017). Everbody's Everest: A Wolfs's Tale. Klim-en Bergsportmagazine 10

[9] Stef Wolput temt ook monster van 8.163 meter met verlamd onderbeen. www.nieuwsblad.be. Geraadpleegd op 4 juni 2020.

[10] Met een half verlamd been op het dak van de wereld | Radio 2, de grootste familie. radio2.be. Geraadpleegd op 4 juni 2020.

[11] Kampenhoutenaar als eerste alpinist met beperking op Lhotse in Nepal. Ring TV | Jouw zender, Jouw nieuws. Geraadpleegd op 4 juni 2020.

[12] Bergbeklimmer Stef Wolput: "De Everest is budgettair niet haalbaar". sporza.be (11 juni 2017). Geraadpleegd op 4 juni 2020.

[13] SPK, Sportlaureaten 2017 gehuldigd. hln.be. HLN.be (02 maart 2018). Geraadpleegd op 4 juni 2020.

[14] Laetitia Theus, Lotte Claes en Guust De Smul winnen duatlon Kortrijk. Geraadpleegd op 4 juni 2020.

[15] Mylle, Nathalie, Drie medailles in aanloop naar Invictus Games. Beldefnews. Belgian Defence (31 augustus 2021). Geraadpleegd op 4 mei 2022.

[16] Swier, Edward, Stef Wolput: "Mens kan veel meer dan hij weet". Invictus Games. Invictus Games (10 maart 2020). Gearchiveerd op 4 juni 2020. Geraadpleegd op 4 juni 2020.

[17] Mylle, Nathalie, Maak kennis met de Belgische delegatie voor Invictus Games ’22: deel 1. Beldefnews. Belgian Defence (29 maart 2022). Geraadpleegd op 4 mei 2022.

[18] Segers, Lennart, Stef Wolput uit Kampenhout zorgt met zilver voor allereerste Belgische medaille op Invictus Games in Den Haag. vrtnws.be. VRT (17 april 2022). Geraadpleegd op 4 mei 2022.

[19] Nijs, Bilitis, Acht Belgische medailles op historische Invictus Games. Beldefnews. Belgian Defence (25 april 2022). Geraadpleegd op 4 mei 2022.

[20] Wouters, Evert, Hertog van Sussex bekroont Stef ‘Wolf’ Wolput en zijn echtgenote met Landrover Above and Beyond Award. www.hln.be. DPG Media (23 april 2022). Geraadpleegd op 4 mei 2022.

[21] Wouters, Evert, Kampenhout huldigt kampioenen. www.hln.be. DPG Media (21 februari 2023). Geraadpleegd op 6 november 2023.

[22] NWS, VRT, Stef won 6 medailles op de Invictus Games, maar herwon vooral zijn zin in het leven: "Dankzij de Games sta ik hier nog". vrtnws.be (19 september 2023). Geraadpleegd op 6 november 2023.

[23] Wollants, Joren, Stef ‘Wolf’ Wolput bezorgt België 6 van de 12 medailles op Invictus Games. www.hln.be. DPG Media (2023-09+20). Geraadpleegd op 6 november 2023.

[24] Yuki Willems, Invictus Games 2023: een terugblik op de hoogtepunten. beldefnews.mil.be. Beldefnews.mil (16 september 2023). Geraadpleegd op 6 november 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]