Naar inhoud springen

Stephan Veen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Stephan Veen
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Stephan Patrick Veen
Geboortedatum 27 juli 1970
Geboorteplaats Groningen
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Lengte 1,80 m
Sportieve informatie
Discipline Hockey
Club Doetinchem, Upward, HGC
Olympische Spelen 1992, 1996, 2000
Debuut 1989 (internationaal)
Carrière-einde 2000 (internationaal)
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Sport

Stephan Patrick Veen (Groningen, 27 juli 1970) is een voormalig tophockeyer uit Nederland, die in totaal 277 officiële interlands (113 doelpunten) speelde voor de nationale hockeyploeg[1]. Hij maakte zijn debuut in Oranje op 14 januari 1989 (Nederland-Maleisië 5-1), en speelde zijn laatste interland op 30 september 2000 (Nederland-Zuid-Korea 3-3, Nederland wint na strafballen).

Veen begon zijn loopbaan als aanvaller, maar zakte tegen het einde van zijn carrière een linie naar achteren. Hij begon zijn carrière bij Doetinchemse Hockey Club en ging van Upward (Arnhem) naar HGC (Wassenaar). Hier maakte hij zijn Hoofdklassedebuut op 23 oktober 1988 thuis tegen Amsterdam H&BC (1-1 gelijkspel). Hij groeide uit tot een van de meest behendige hockeyers van Nederland en werd twee keer landskampioen in 1990 en 1996 met HGC. De afgestudeerde bedrijfseconoom werd tweemaal uitgeroepen door FIH tot wereldhockeyer van het jaar (1998 en 2000).

Zijn vader Sietze is ex-profvoetballer en sinds het najaar van 2004 voorzitter van voetbalclub De Graafschap. Veen is getrouwd met voormalig hockeyinternational Suzan van der Wielen. Hun zoon Lucas komt met ingang van het seizoen 2020-2021 uit voor HGC en maakte daarmee zijn debuut in de hoofdklasse. Hij scoorde als aanvoerder driemaal in de olympische finale van 'Sydney' (2000)[2], en benutte de beslissende strafbal tegen Zuid-Korea.

Een van de metrostations in Londen werd tijdens de Olympische Zomerspelen 2012 naar hem hernoemd.[3]

Onderscheidingen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1998 – FIH World Player of the Year
  • 2000 – FIH World Player of the Year

Internationale erelijst

[bewerken | brontekst bewerken]
JAAR TOERNOOI PLAATS RESULTAAT
1989 Champions Trophy Berlijn, Duitsland Zilver
1990 Wereldkampioenschap Lahore, Pakistan Goud
1991 Europees kampioenschap Parijs, Frankrijk Zilver
1992 Champions Trophy Karachi, Pakistan Vierde plaats
Olympische Spelen Barcelona, Spanje Vierde plaats
1993 Champions Trophy Kuala Lumpur, Maleisië Brons
1994 Champions Trophy Lahore, Pakistan Brons
Wereldkampioenschap Sydney, Australië Zilver
1995 Europees kampioenschap Dublin, Ierland Zilver
Champions Trophy Berlijn, Duitsland Vierde plaats
1996 Olympische Spelen Atlanta, Verenigde Staten Goud
Champions Trophy Chennai, India Goud
1997 Champions Trophy Adelaide, Australië Vierde plaats
1998 Wereldkampioenschap Utrecht, Nederland Goud
1999 Champions Trophy Brisbane, Australië Brons
Europees kampioenschap Padova, Italië Zilver
2000 Champions Trophy Amstelveen, Nederland Goud
Olympische Spelen Sydney, Australië Goud