Super Prestige Pernod 1985

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Super Prestige Pernod 1985 was de 27e editie van dit regelmatigheidsklassement in het wielrennen. In tegenstelling tot vorig seizoen leverde Parijs-Brussel dit jaar geen punten meer op voor het klassement. Daarentegen werd de Ronde van Catalonië (voor het eerst sinds 1977) weer aan de kalender toegevoegd. Daardoor telden er net als vorig seizoen 27 wedstrijden mee voor de Super Prestige Pernod.

De top-drie van het eindklassement kwam uit Angelsaksische landen. Sean Kelly werd voor het tweede jaar op rij eindwinnaar dankzij winst in de afsluitende Ronde van Lombardije. Eerder dat jaar had hij Parijs-Nice voor het vierde achtereenvolgende jaar gewonnen, een prestatie die tot op heden (2023) nog niet is geëvenaard. De tweede plaats was voor Phil Anderson en Greg LeMond eindigde zonder een wedstrijd te winnen als derde (hij behaalde wel een podiumplek in de Giro, de Tour en op het WK). Bernard Hinault werd vierde in het eindklassement. Hinault won de Ronde van Italië voor de derde keer en de Ronde van Frankrijk voor de vijfde keer. Hierdoor behaalde hij niet alleen de dubbel Giro–Tour, maar door zijn vijfde Touroverwinning kwam hij ook op gelijke hoogte met Jacques Anquetil en Eddy Merckx. De 38-jarige wereldkampioen Joop Zoetemelk eindigde als beste Nederlander (zesde). Op het WK was hij de oudste wereldkampioen bij de mannen geworden. Deze status heeft Zoetemelk tot op heden nog steeds. Behalve de Super Prestige Pernod werden er nog twee andere prijzen uitgereikt: de Prestige Pernod voor Franse renners en de Super Promotion voor renners onder de 25 jaar.

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Koers Winnaar
2 maart Vlag van België Omloop Het Volk Vlag van België Eddy Planckaert
3–10 maart Vlag van Frankrijk Parijs-Nice Vlag van Ierland Sean Kelly
7–13 maart Vlag van Italië Tirreno-Adriatico Vlag van Nederland Joop Zoetemelk
16 maart Vlag van Italië Milaan-San Remo (1985) Vlag van Nederland Hennie Kuiper
7 april Vlag van België Ronde van Vlaanderen (1985) Vlag van België Eric Vanderaerden
10 april Vlag van België Gent-Wevelgem Vlag van België Eric Vanderaerden
14 april Vlag van Frankrijk Parijs-Roubaix (1985) Vlag van Frankrijk Marc Madiot
17 april Vlag van België Waalse Pijl (1985) Vlag van België Claude Criquielion
21 april Vlag van België Luik-Bastenaken-Luik (1985) Vlag van Italië Moreno Argentin
27 april Vlag van Nederland Amstel Gold Race (1985) Vlag van Nederland Gerrie Knetemann
1 mei Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Rund um den Henninger-Turm Vlag van Australië Phil Anderson
5 mei Vlag van Zwitserland Kampioenschap van Zürich (1985) Vlag van België Ludo Peeters
23 april–12 mei Vlag van Spanje Ronde van Spanje (1985) Vlag van Spanje Pedro Delgado
7–12 mei Vlag van Zwitserland Ronde van Romandië Vlag van Zwitserland Jorg Müller
7–12 mei Vlag van Frankrijk Vierdaagse van Duinkerke Vlag van België Jean-Luc Vandenbroucke
25 mei Vlag van Frankrijk Bordeaux-Parijs Vlag van België René Martens
27 mei–3 juni Vlag van Frankrijk Critérium du Dauphiné Libéré Vlag van Australië Phil Anderson
16 mei–9 juni Vlag van Italië Ronde van Italië (1985) Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
12–16 juni Vlag van Frankrijk Grand Prix du Midi Libre Vlag van Italië Silvano Contini
11–20 juni Vlag van Zwitserland Ronde van Zwitserland Vlag van Australië Phil Anderson
28 juni–21 juli Vlag van Frankrijk Ronde van Frankrijk (1985) Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
1 september Vlag van Italië Wereldkampioenschap in Giavera del Montello (1985) Vlag van Nederland Joop Zoetemelk
4–11 september Vlag van Spanje Ronde van Catalonië Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Millar[1]
3–16 september Vlag van Frankrijk Ronde van de Toekomst (1985) Vlag van Colombia Martin Ramírez
21 september Vlag van Frankrijk Grote Landenprijs Vlag van Frankrijk Charly Mottet
6 oktober Vlag van Frankrijk Grote Herfstprijs Vlag van België Ludo Peeters
12 oktober Vlag van Italië Ronde van Lombardije Vlag van Ierland Sean Kelly

Eindklassementen[bewerken | brontekst bewerken]

Individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Plek Renner Punten
1 Vlag van Ierland Sean Kelly 309
2 Vlag van Australië Phil Anderson 288
3 Vlag van Verenigde Staten Greg LeMond 208
4 Vlag van Frankrijk Bernard Hinault 185
5 Vlag van Italië Moreno Argentin 170
6 Vlag van Nederland Joop Zoetemelk 153
7 Vlag van Ierland Stephen Roche 130
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Millar[1] 120
Vlag van België Eric Vanderaerden
10 Vlag van Nederland Hennie Kuiper 113