Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Cnuddearthur(overleg | bijdragen) op 23 apr 2020 om 12:51. (link naar Lijst van Premier League-winnaars) Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
In augustus 2000 tekende Wiltord bij Arsenal, dat bijna € 23 miljoen betaalde aan Girondins de Bordeaux, wat toen een clubrecord betekende. Voor 'The Gunners' speelde hij 175 keer. Een hoogtepunt van de Fransman was zijn doelpunt op Old Trafford in 2002, waar Arsenal toen het landskampioenschap zou pakken tegen de rivaal Manchester United. Wiltord scoorde 49 doelpunten voor de Londense club. In juni 2008 behaalde hij een 33ste[1] plaats in een lijst van "De 50 beste Arsenal-spelers aller tijden".
Wiltord belandde in het seizoen 2003/2004 op de bank, omdat Dennis Bergkamp en Thierry Henry de voorkeur kregen. Dat frustreerde Wiltord en besloot terug te keren naar Frankrijk, bij Olympique Lyon. Met Lyon won Wiltord drie landstitels en bereikte de kwartfinale van de Champions League.
Hij tekende in juli 2011 een eenjarig contract bij FC Nantes.[2]
Interlandcarrière
Voor het nationale team van Frankrijk speelde Wiltord in totaal 76 interlands waarin hij 24 goals maakte. Eén van zijn belangrijkste doelpunten, of misschien wel hét belangrijkste doelpunt van Wiltord was in de finale van Euro 2000 tegen Italië. In de 94ste minuut maakte hij toen de gelijkmaker, waarna David Trezeguet in de verlenging de golden goal maakte. Ook speelde Wiltord op het WK 2002 en Euro 2004. Hij nam met Frankrijk deel aan de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta, Verenigde Staten.
The Invincibles – mannen Engelse voetbalclub Arsenal in 2003–2004 (49 competitieduels zonder nederlaag onder leiding van de Franse trainer Arsène Wenger)
Frankrijk
Ânderson (1999/2000)
· 
· 