Naar inhoud springen

The Cure

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Tempo beul (overleg | bijdragen) op 15 feb 2020 om 13:05. (→‎Tijdlijn)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Zie The Cure (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van The Cure.
The Cure
The Cure in Ahoy, 2008
Achtergrondinformatie
Jaren actief 1976 - heden
Oorsprong Vlag van Engeland Crawley
Genre(s) New wave
Postpunk
Alternatieve rock
Gothic rock
Label(s) Fiction
Suretone
Geffen Records
Polydor
Elektra
Sire
Leden
Zanger/Gitarist Robert Smith
Gitaar Reeves Gabrels
Bassist Simon Gallup
Keyboard Roger O'Donnell
Drummer Jason Cooper
Oud-leden
Michael Dempsey
Matthieu Hartley
Andy Anderson †
Phil Thornalley
Lol Tolhurst
Boris Williams
Perry Bamonte
Pearl Thompson
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

The Cure is een in 1976 in Crawley (Verenigd Koninkrijk) gevormde new waveband. Oorspronkelijk heette de band The Easy Cure. De band wordt naast new wave ook geplaatst in de genres gothic rock en postpunk.

Biografie

Zanger Robert Smith, Southside Festival in Neuhausen ob Eck, Duitsland, 2004

De band debuteerde in 1979 met het album Three Imaginary boys. De eerste single, "Killing an Arab", zorgde al meteen voor controverse vanwege het vermeende racistische karakter van het nummer. In feite was het gebaseerd op de roman De vreemdeling van Albert Camus. Maar het was de single "Boys don't cry" die in juni 1979 voor de groep de weg naar een bescheiden cultstatus opende.

In 1980 brak The Cure grootschalig door met de lp Seventeen Seconds, waarvan de single "A Forest" een internationale hit werd. De stijl van Seventeen Seconds werd door sommigen gothic of postpunk genoemd; een stijl die zwaar aanleunt tegen de muziek van Joy Division en waartoe ook Siouxsie and the Banshees zich bekeerden. Na Pornography zette Robert Smith, zanger/gitarist en bezieler van The Cure, de groep op non-actief en legde hij zich bijna volledig toe op Siouxsie and the Banshees, waar hij inviel als gitarist. Ook maakte hij toen samen met de bassist van de Banshees, Steven Severin, de plaat "Blue Sunshine" die uitgebracht werd onder de groepsnaam 'The Glove'.

Begin jaren tachtig bracht Smith enkele eigen nummers uit onder de naam The Cure. Met succesvolle nummers als "Let's go to bed", "The Walk" en "The Lovecats" brak hij volledig met de doemmuziek van de vorige albums: Seventeen Seconds, Faith en Pornography. In deze tijd bespeelt Robert Smith ook de media met vage uitspraken en zinspeelt hij vaak op het einde van de band. In de loop van de jaren tachtig bleef het geluid van The Cure zich bewegen tussen de lichtvoetigheid van hun debuutalbum en het doemgeluid van "A Forest". De band groeide daarmee uit tot een van de populairste newwavebands.

Op de albums The Top, The head on the door en Kiss me kiss me kiss me zijn nog steeds zware nummers te vinden, in overeenstemming met de depressieve en volgens velen suïcidale staat waarin Robert Smith zelf bevond. Er waren veel personeelswisselingen en het album The Top werd - in tegenspraak met de credits op de hoes - vrijwel geheel ingezongen en ingespeeld door Smith. Alleen de drumpartijen kwamen niet van hem, maar van Andy Anderson.[1][2]

De albums Bloodflowers en The Cure zijn weer doorspekt met zware geluid van de tijd van Pornography en Faith. In deze tijd wordt ook de dvd Trilogy in Berlijn opgenomen met alleen nummers van Bloodflowers, Pornography en Disintegration. Als extra staan er twee nummers op van het album Kiss Me Kiss Me Kiss Me: "The kiss" en "If only tonight we could sleep".

Ook leverde The Cure in 1995 het nummer Dredd Song voor soundtrack van de film Judge Dredd, met Sylvester Stallone in de hoofdrol. Pas in 2004 werd het op cd uitgebracht in Join the dots: B-Sides & rarities 1978–2001 (the fiction years).

Tijdens de jaren negentig en aan het begin van het nieuwe millennium stond de band minder op de voorgrond, tot een nieuwe lichting succesvolle groepen, waaronder Interpol en Editors The Cure als inspiratiebron noemden. In 2004 resulteert dit in een aantal nieuwe projecten en een nieuwe cd, The Cure genaamd, die volgens Robert Smith de essentie van de groep vat.

In mei 2008 liet The Cure via MySpace weten een dertiende album uit te zullen brengen. De band liet ook weten dat ze tot aan de release van het album op elke dertiende dag van de maand (mei, juni, juli en augustus) een single uit zouden brengen. Op 13 mei kwam dan ook "The only one" uit, gevolgd door "Freakshow" in juni.

In 2012 en 2019 gaf de band optredens op Pinkpop, waar bleek dat de band nog opvallend goed uit de voeten kwam en ook het jongere Pinkpoppubliek wist aan te spreken. Zanger Robert Smith gaf in een interview aan dat leeftijd in muziek in feite niet belangrijk is en dat hij wil doorgaan zo lang hij erin slaagt zich uit te drukken in teksten en muziek op de manier zoals hij dat wil en daarmee het publiek kan aanspreken. Hij gaf wel toe dat het "wat langer duurt om los te komen uit zijn normale leven en zich voor te bereiden op een optreden, zoals dat op Pinkpop."

In 2015 bewerkten ze "A few hours after this" speciaal voor de politieserie Luther[3]. Het nummer verscheen oorspronkelijk in 1985 als b-kant van "In between days".

In 2018 bestond de band 40 jaar en gaf een optreden in Hyde Park, Londen.

Bezetting

Voormalige bandleden

  • Michael Dempsey (basgitaar, tot 1979)
  • Lol Tolhurst (percussie, keyboards; tot 1989)
  • Porl Thompson (gitaar; 1977-1978, 1984-1992 en 2005-2012)
  • Matthieu Hartley (keyboards; 1979-1980)
  • Phil Thornalley (basgitaar; 1983-1984)
  • Andy Anderson (percussie; 1983-1984)
  • Boris Williams (percussie; 1984-1994)
  • Perry Bamonte (keyboards, gitaar; 1990-2005)

Tijdlijn

Discografie

Albums

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		 Hoogste
positie		 Aantal
weken		 Opmerkingen[4]
Three imaginary boys 11-05-1979 - - -
Boys don't cry 05-02-1980 - - - Verzamelalbum
Seventeen seconds 18-04-1980 23-08-1980 15 9
Faith 11-04-1981 09-05-1981 9 10
Happily ever after 08-09-1981 - - - Verzamelalbum
A single 12-07-1982 - - - ep
Pornography 03-05-1982 29-05-1982 17 8
The Walk 27-06-1983 - - - minialbum
Japanese whispers 12-12-1983 - - - Verzamelalbum
The top 30-04-1984 19-05-1984 12 18
Concert - The Cure live 22-10-1984 03-11-1984 31 4 Livealbum
Half an octopuss 08-12-1985 - - - ep
Quadpus 01-07-1986 - - - ep
The head on the door 26-08-1985 07-09-1985 3 25
Standing on a beach / Staring at the sea - The singles 06-05-1986 31-05-1986 6 23 Verzamelalbum
Kiss me kiss me kiss me 25-05-1987 06-06-1987 3 19
The Peel sessions 1988 - - - ep
Disintegration 01-05-1989 20-05-1989 3 21
Integration 1990 - - - ep
Mixed up 05-11-1990 10-11-1990 51 10 Verzamelalbum
Entreat 25-03-1991 04-05-1991 88 3 Livealbum
Wish 21-04-1992 09-05-1992 22 9
Show 13-09-1993 02-10-1993 71 4 Livealbum
Sideshow 14-09-1993 - - - ep
Paris 25-10-1993 - - - Livealbum
Wild mood swings 06-05-1996 18-05-1996 37 6
Five swing live 10-06-1997 - - - ep
Galore 03-11-1997 - - - Verzamelalbum
Bloodflowers 14-02-2000 26-02-2000 50 4
Greatest hits 12-11-2001 - - - Verzamelalbum
Join the dots - B-sides & rarities, 1978>2001 (The fiction years) 26-01-2004 - - Verzamelalbum
The Cure 28-06-2004 03-07-2004 37 8
Festival 2005 26-12-2006 - - - ep
Hypnagogic states 13-09-2008 - - - ep
4:13 Dream 24-10-2008 01-11-2008 38 4
Bestival live 2011 02-12-2011 02-06-2012 98 1 Livealbum
Curaetion - 25 02-12-2011 26-10-2019 33 1 Verzamelalbum
Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		 Hoogste
positie		 Aantal
weken		 Opmerkingen
Wild mood swings 1996 18-05-1996 13 6
Bloodflowers 2000 19-02-2000 11 6
Greatest hits 2001 24-11-2001 5 10 Verzamelalbum
Join the dots - B-sides & rarities, 1978>2001 (The fiction years) 2004 07-02-2004 60 5
The Cure 2004 03-07-2004 7 11
4:13 Dream 2008 01-11-2008 23 7
Disintegration 1989 05-06-2010 84 1
Bestival live 2011 2011 17-12-2011 83 6 Livealbum

Singles

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		 Hoogste
positie		 Aantal
weken		 Opmerkingen[5]
Killing an Arab 1978 - - -
Boys don't cry 1979 - - -
Jumping someone else's train 1979 - - -
A forest 1980 30-08-1980 31 4 Nr. 26 in de Single Top 100
Primary 1981 02-05-1981 tip4 -
Charlotte sometimes 1981 - - -
The hanging garden 1982 - - -
Let's go to bed 1982 - - -
The walk 1983 - - -
The lovecats 1983 - - -
The caterpillar 1984 19-05-1984 tip4 - Nr. 35 in de Single Top 100
In between days 1985 24-08-1985 31 5 Nr. 26 in de Single Top 100
Close to Me 1985 12-10-1985 21 7 Nr. 16 in de Single Top 100 / Alarmschijf
Boys don't cry (New voice-new mix) 1986 21-06-1986 37 3 Nr. 27 in de Single Top 100
Why can't I be you? 1987 09-05-1987 13 7 Nr. 25 in de Single Top 100
Catch 1987 18-07-1987 tip3 - Nr. 57 in de Single Top 100
Just like heaven 1987 - - - Nr. 82 in de Single Top 100
Hot hot hot!!! 1988 - - - Nr. 79 in de Single Top 100
Fascination street 1989 - - -
Lullaby 1989 06-05-1989 9 8 Nr. 8 in de Single Top 100
Lovesong 1989 16-09-1989 tip17 - Nr. 48 in de Single Top 100
Pictures of you 1990 - - - Nr. 77 in de Single Top 100
Never enough 1990 - - -
Close to me (Closest mix) 1990 - - -
'Hello, I love you 1990 - - -
High 1992 02-05-1992 35 3 Nr. 37 in de Single Top 100
Friday I'm in love 1992 06-06-1992 tip2 - Nr. 32 in de Single Top 100
A letter to Elise 1992 - - -
The 13th 1996 - - -
Mint car 1996 - - -
Gone! 1996 - - -
Wrong number 1997 - - - Nr. 88 in de Single Top 100
Out of this world 2000 - - -
Maybe Someday 2000 - - -
Cut Here 2001 - - -
Just Say Yes 2001 - - -
'The End of the World 2004 - - -
Alt.end 2004 - - -
Taking Off 2004 - - -
The Only One 2008 - - - Nr. 86 in de Single Top 100
Freakshow 2008 - - -
Sleep When I'm Dead 2008 - - -
The Perfect Boy 2008 - - -
Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		 Hoogste
positie		 Aantal
weken		 Opmerkingen
A forest 1980 - Nr. 16 in de Radio 2 Top 30
In between days 1985 - Nr. 19 in de Radio 2 Top 30
Close to me 1985 - Nr. 25 in de Radio 2 Top 30
Boys don't cry (New voice-new mix) 1986 - Nr. 18 in de Radio 2 Top 30
Why can't I be you? 1987 - Nr. 18 in de Radio 2 Top 30
Lullaby 1989 - Nr. 14 in de Radio 2 Top 30
Lovesong 1989 - Nr. 30 in de Radio 2 Top 30
Never enough 1990 - Nr. 13 in de Radio 2 Top 30
High 1992 - Nr. 21 in de Radio 2 Top 30
Friday I'm in love 1992 - Nr. 27 in de Radio 2 Top 30
The 13th 1996 18-05-1996 43 1

Radio 2 Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15 '16 '17 '18 '19 '20 '21 '22 '23
A forest - 44 82 67 61 62 87 85 71 71 68 69 76 42 50 49 41 40 42 71 44
Boys don't cry - - - - - - - - - - 1146 - 1100 1087 864 1116 1148 1070 1093 1407 975
Close to me - 692 1101 770 758 653 937 839 856 780 1163 1164 1156 954 807 1015 1008 1055 1132 1566 1158
Friday I'm in love - - - - - - - - - - - - 1314 1155 938 1086 985 890 970 1095 797
In Between Days - - - - - - - - - - 1582 - 1636 1339 1304 1337 1464 1597 1534 1989 1546
Lovesong - - - - - - - - - - - - - - - - - 1947 1916 1969 1674
Lullaby - - - - - - - - - - - - 978 746 662 746 668 620 690 830 646

Dvd's

Dvd's met hitnoteringen in
de DVD Top 30		 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		  Hoogste 
positie		  Aantal 
weken		  Opmerkingen 
Trilogy: Pornography disintegration bloodflowers Live in Berlin 2003 14-06-2003 16 2

Videografie

  • 1985: Live in Japan (alleen in Japan uitgebracht)
  • 1985: Tea party (alleen in Japan uitgebracht)
  • 1986: Staring at the sea - The images
  • 1987: The Cure in orange
  • 1991: Picture show
  • 1991: Play out
  • 1993: Show
  • 1997: Galore
  • 2001: Greatest hits
  • 2003: Trilogy
  • 2006: The Cure: Festival 2005
Zie de categorie The Cure van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Cure&oldid=55672309"