Naar inhoud springen

Tweede Kamerverkiezingen in het kiesdistrict Bodegraven

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kiesdistrict Bodegraven (1888)

Tweede Kamerverkiezingen in het kiesdistrict Bodegraven (1888-1918) geeft een overzicht van verkiezingen voor de Nederlandse Tweede Kamer in het kiesdistrict Bodegraven in de periode 1888-1918.[1]

Het kiesdistrict Bodegraven werd ingesteld na de grondwetsherziening van 1887. Tot het kiesdistrict behoorden de volgende gemeenten: Aarlanderveen, Alphen, Ammerstol, Barwoutswaarder, Bergambacht, Berkenwoude, Bodegraven, Haastrecht, Hazerswoude, Hekendorp, Lange Ruige Weide, Oudewater, Papekop, Reeuwijk, Rietveld, Schoonhoven, Stolwijk, Vlist, Waarder, Woerden en Zwammerdam.

Het kiesdistrict Bodegraven vaardigde in dit tijdvak per zittingsperiode één lid af naar de Tweede Kamer.


Legenda

  • cursief: in de eerste verkiezingsronde geëindigd op de eerste of tweede plaats, en geplaatst voor de tweede ronde;
  • vet: gekozen als lid van de Tweede Kamer.

6 maart 1888[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na vervroegde ontbinding van de Tweede Kamer.[2]

6 maart 20 maart[3]
Kiesgerechtigden 3.896 3.500
Opkomst 3.539 3.492
Geldige stemmen 3.528 3.471
Blanco stemmen 6 20
Kandidaten
S. van Velzen 1.169 2.017
J.G. Patijn 1.100 1.454
A.J.T. Hofman 874
O.J.H. van Limburg Stirum 373

9 juni 1891[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

9 juni 23 juni[3]
Kiesgerechtigden 3.972 3.972
Opkomst 3.407 3.587
Geldige stemmen 3.402 3.571
Blanco stemmen 6 15
Kandidaten
S. van Velzen[4] 1.154 1.790
J.N. Bastert 1.475 1.781
H.J.A.M. Schaepman 708
J.J. Duynstee 60

10 april 1894[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na vervroegde ontbinding van de Tweede Kamer.

10 april 24 april[3]
Kiesgerechtigden 3.956 3.718
Opkomst 2.652 2.403
Geldige stemmen 2.614 2.261
Blanco stemmen 34 129
Kandidaten
A. Knijff 599 1.219
C.M.E. van Löben Sels 775 1.042
G.J.T. Beelaerts van Blokland 594
J.J. Duynstee 591

15 juni 1897[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

15 juni 25 juni[3]
Kiesgerechtigden 6.787 6.787
Opkomst 5.498 6.083
Geldige stemmen 5.361 6.022
Blanco stemmen 137 61
Kandidaten
A. Knijff[4] 1.810 3.034
J.C. von Briel Sasse 2.470 2.988
N.D. Kemink 629
J. Ortt 452

14 juni 1901[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

14 juni 27 juni[3]
Kiesgerechtigden 7.160 7.160
Opkomst 6.115 6.332
Geldige stemmen 6.028 6.299
Blanco stemmen 87 33
Kandidaten
J.W.H.M. van Idsinga 2.034 3.675
A. Knijff[4] 2.475 2.624
J.H. de Waal Malefijt 1.519

16 juni 1905[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

16 juni
Kiesgerechtigden 8.751
Opkomst 7.988
Geldige stemmen 7.927
Blanco stemmen 61
Kandidaten
J.W.H.M. van Idsinga[4] 4.838
K. Reyne 2.759
P.J. Troelstra 330

11 juni 1909[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

11 juni
Kiesgerechtigden 8.888
Opkomst 6.890
Geldige stemmen 6.821
Blanco stemmen 69
Kandidaten
J.W.H.M. van Idsinga[4] 4.772
J. Kraus 1.695
H. Spiekman 354

17 juni 1913[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

17 juni
Kiesgerechtigden 9.455
Opkomst 8.034
Geldige stemmen 7.964
Blanco stemmen 70
Kandidaten
J.W.H.M. van Idsinga[4] 5.043
J.W.F.S. Middelbeek 2.490
J. Timmer 431

15 juni 1917[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

15 juni
Kiesgerechtigden 10.191
Kandidaten
J.W.H.M. van Idsinga[4]

De zeven in de vorige Tweede Kamer vertegenwoordigde partijen hadden afgesproken in elkaars kiesdistricten geen tegenkandidaten te stellen.[5] Van Idsinga was derhalve de enige kandidaat; hij werd zonder nadere stemming gekozen verklaard.

Opheffing[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezing van 1917 was de laatste verkiezing voor het kiesdistrict Bodegraven. In 1918 werd voor verkiezingen voor de Tweede Kamer overgegaan op een systeem van evenredige vertegenwoordiging met kandidatenlijsten van politieke partijen.