Tylosaurus

Tylosaurus Fossiel voorkomen: Boven-Krijt
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Reptilia (Reptielen) Orde: Squamata (schubreptielen) Onderorde: Lacertilia (hagedissen) Infraorde: Anguimorpha Familie: Mosasauridae (maashagedissen) †
Geslacht
Tylosaurus Marsh, 1872
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Tylosaurus op Wikispecies
Portaal    Biologie Herpetologie

Tylosaurus is een geslacht van uitgestorven reptielen. Tylosaurus behoorde tot de familie der mosasauridae. Het was een der grootste leden en kon tot 12 meter lang worden. Deze grote predator was een van de primitievere leden van de groep wat zichtbaar was aan de pootbotten en de schouderbotten. Tylosaurus jaagde in de Noord-Amerikaanse wateren in het laat-Krijt op vissen en andere zeereptielen waaronder andere leden van de mosasauridae. Tylosaurus was in zijn tijd de grootste mosasauriër. De grotere vormen kwamen pas later in het Krijt. Tylosaurus was zes meter kleiner dan zijn enorme verwant, de Hainosaurus. In zijn omgeving had de Tylosaurus ook concurrenten zoals de enorme polycotylide Polycotylus die op ongeveer dezelfde prooien jaagde. Ook leefden er kleinere polycotyliden zoals Dolichorhynchops en kleinere mosasauriërs zoals Platecarpus en Clidastes.

Kenmerken

De grootste soort Tylosaurus proriger had een kop tot 1,8 meter lang, 72 naar achteren gebogen scherpe tanden in zijn mond en een gewicht van naar schatting 8 ton. Op een fossiel gevonden door Charles H. Sternberg in Kansas in 1917, zijn delen van de huid bedekt met overlappende schubben ook bewaard gebleven.

Leefwijze

Tylosaurus leefde waarschijnlijk in de buurt van de kust in het ondiepe water.

Soorten

• Tylosaurus saskatchewanensis Jiménez-Huidobro, Caldwell, Paparella, en Bullard, 2018, Boven-Krijt van Noord-Amerika
• Tylosaurus haumuriensis (Hector, 1874) synoniem Taniwhasaurus oweni, Onder- tot Midden-Campanium van Nieuw-Zeeland
• Tylosaurus proriger (Cope, 1869), Santonium tot Midden-Campanium van Noord-Amerika
• Tylosaurus nepaeolicus (Cope 1874), Coniacium-Santonium van Kansas (USA)
• (Tylosaurus kansasensis Everhart, 2005, Boven-Coniacium von Kansas)

De soort Tylosaurus kansasensis, voor het eerst beschreven door Mike Everhart in 2005, werd in 2016 door Jiménez-Huidobro et al. beschreven als een jong dier van Tylosaurus nepaeolicus en dus synoniem met dit taxon.

• 
  Moderne reconstructie van Tylosaurus met staartvin.
• 
  Onjuiste, oude reconstructie van Tylosaurus zonder staartvin.

Bronnen, noten en/of referenties

• Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Tylosaurus op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
• Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Tylosaurus op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Literatuur

• Gould, S. J., & Andrews, P., & Benton, M., & Janis, C., & Sepkoski Jr., J. J., & Stringer, C. (1993) Verslag van het leven. Evolutie als aangrijpend drama van selectie, overleven en uitsterven. Schuyt & Co, Haarlem. ISBN 90 6097 345 3
• Colagrande, J. (2000). In het spoor van de dinosaurussen. TIME-LIFE boeken. ISBN 90 5390 029 2
• Malam, J., & Parker, S (2003). Dinosaurussen en andere prehistorische dieren. Parragon. ISBN 1 40541 315 8
• Palmer, D. (2006). Atlas van de prehistorische wereld. Uitgeverij Elmar, Rijswijk. ISBN 978 90 5947 163 4
• Everhart, M. (2009). Zeemonsters. Prehistorische wezens uit de diepte. National Geographic. ISBN 90 5956 061 2
• Marven, N., & James, J. (2003). Zeemonsters. Predatoren uit de prehistorie. BBC books, Londen. ISBN 9789089270191
• Haines, T., & Chambers, P. (2005). The complete guide to prehistoric life BBC books, Londen. ISBN 978 0 563 52219 5
• Lambert, D., & Naish, D., & Wyse, E. (2002) Lexikon der Dinosaurier und anderer Tiere der Urzeit. Dorling Kindersley, München. ISBN 3-8310-0342-4
• Werner, H. 1000 dinosaurier. NGV, Frankfurt. ISBN 978-3-625-11519-9