Verenigde Communistische Partij van Georgië
| Verenigde Communistische Partij van Georgië საქართველოს ერთიანი კომუნისტური პარტია | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Personen | ||||
| Partijleider | Temoer Pipia | |||
| Zetels | ||||
| Zetels | 0 / 150 | |||
| Geschiedenis | ||||
| Opgericht | 1992 | |||
| Ontstaan uit | CPG | |||
| Algemene gegevens | ||||
| Actief in | Georgië | |||
| Hoofdkantoor | Tbilisi | |||
| Richting | Extreemlinks | |||
| Ideologie | Communisme Marxisme-leninisme Stalinisme<be />Sovjetpatriottisme | |||
| Motto | Proletariërs aller landen, verenigt u! | |||
| Kleuren | | |||
| Afkorting | SEKP | |||
| Internationale organisatie | IMCWP UPC-CPSU | |||
| Europese organisatie | INITIATIVE (tot 2023) | |||
| Website | http://www.komunistebi.ge/ | |||
| ||||
De Verenigde Communistische Partij van Georgië (Georgisch: საქართველოს ერთიანი კომუნისტური პარტია, Sakartvelos Ertiani Komunisturi Partia), afgekort SEKP, is een communistische politieke partij in Georgië die medio 1992 werd opgericht en zichzelf beschouwt als de opvolger van de Sovjet-Georgische Communistische Partij die in de zomer van 1991 werd ontmanteld. De partij kende kort na oprichting nog een aanhang van enig formaat, maar niet genoeg om kiesdrempels te halen en leidt sindsdien een gemarginaliseerd bestaan.
Leiderschap[bewerken | brontekst bewerken]
De Verenigde Communistische Partij van Georgië werd vanaf het eerste partijcongres in 1994 geleid door generaal-majoor Panteleimon Giorgadze, die in 2009 overleed. De zoon van Giorgadze, voormalig staatsminister van veiligheid Igor Giorgadze, werd door de Georgische president Edoeard Sjevardnadze verdacht van de aanslag op zijn leven in 1995. Rusland weigerde hem in 1997 uit te leveren en hij bleef in ballingschap.[1] Van 2009 tot 2014 werd de communistische partij geleid door Noegzar Avaliani, die jarenlang de Koetaisi afdeling van de partij had geleid. Avaliani overleed in 2014 door een verkeersongeval, waarna Temoer Pipia de leiding overnam.[2]
Ideologie[bewerken | brontekst bewerken]
De Verenigde Communistische Partij van Georgië is fel tegenstander van de kapitalistische marktgerichte economie, en bepleit een terugkeer naar de socialistische planeconomie.[3] De partij is voor een verandering van het buitenlands beleid van Georgië gebaseerd op de "vorming van een werkelijk onafhankelijke, vrije, democratische, verenigde staat", die geen onderdeel zal uitmaken van een (andere) staat en geen satellietland wordt. Tevens bepleit de partij een federale staatsinrichting, in de analogie met de voormalige Sovjet-Unie, oftewel het behoud van de autonome gebieden, met een parlementair systeem op basis van volkssovjets. De communistische partij draagt daarmee Sovjetpatriottisme uit. Dit manifesteert zich ook in de fysieke uitingen van de partij, waarin het sovjetsymboliek inzet. De partij is tegenstander van de westerse toenadering en pogingen van Georgië lid te worden van de NAVO.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De Georgische Communistische Partij werd op 26 augustus 1991 per decreet verboden naar aanleiding van de staatsgreep in Moskou een week eerder, die president Zviad Gamsachoerdia steunde.[4] Na de staatsgreep eind 1991 tegen president Gamsachoerdia werden verschillende nieuwe communistische partijen opgericht, waaronder de 'Verenigde Communistische Partij van Georgië'.
Oprichting[bewerken | brontekst bewerken]
De partij werd medio februari 1992 opgericht en in september 1994 geregistreerd,[5][3] na het eerste congres in juni 1994 waar generaal-majoor Panteleimon Giorgadze tot partijleider werd benoemd. Giorgadze was voor de parlementsverkiezingen van 1992 kandidaat voor een andere communistische partij, de Socialistische Arbeidersraad van Georgië, maar werd niet gekozen.[6] Giorgadze was een militair veteraan met een lange staat van dienst sinds de Grote Vaderlandse Oorlog en leidde in de laatste jaren van de Georgische Sovjetrepubliek het ministerie van defensie. Hij was tot 1993 commandant van de Georgische vredestroepen na de burgeroorlog rond Zuid-Ossetië.
De partij publiceerde enkele periodieken, de Kommunisti, Zaria Vostoka en Jonge Communist, met oplages van 5000 stuks (1999). In 1999 zouden er 87.000 leden zijn geweest.[3] Latere ledenaantallen zijn niet bekend, maar vakpublicaties geven aan dat de partij sindsdien feitelijk is leeggelopen.[7] In 1994 werd de jongerentak van de partij opgericht onder de noemer 'Communistische Jeugdunie van Georgië J.B. Stalin', geleid door Temoer Pipia die sinds 2014 partijleider is. In 1999 zou de jongerenorganisatie 2000 leden gehad hebben.
1995-2003: mislukte vereniging[bewerken | brontekst bewerken]
Het verenigen van de communistische groeperingen in Georgië bleef uit, waardoor geen van allen vanaf midden jaren 1990 in het parlement zitting namen. Sinds 2000 leiden deze partijen inclusief de Verenigde Communistische Partij een electoraal marginaal bestaan. De Verenigde Communistische Partij behaalde het beste verkiezingsresultaat in 1995, de eerste verkiezingen waar het aan meedeed. De partij leidde een lijstverbinding met de Sociaal-Democratische partij en haalde ruim 95.000 stemmen (4,5%), wat niet genoeg was voor de kiesdrempel van 5%. De communistische concurrenten "Stalinistisch Communistische Partij" en de "Communistische Partij van Georgië" bleven elk op 2% steken.[8]
De leider van de Verenigde Communistische Partij, Panteleimon Giorgadze, was kandidaat voor de presidentsverkiezingen die tegelijkertijd werden gehouden en behaalde minder dan 11.000 stemmen (0,5%), waarmee hij als vierde eindigde.[9] De communistische stem ging voornamelijk naar Dzjoember Patiasjvili, de kandidaat die de partij officieel steunde,[3] en die als tweede eindigde naast winnaar Edoeard Sjevardnadze.
In 1997 was de Verenigde Communistische Partij een van de drijvers achter een 12-partijen alliantie genaamd 'Nationaal-patriottische Beweging voor de Redding van Georgië'. Deze alliantie beoogde het verenigen van alle "patriottische krachten" die hechtere banden met Rusland nastreefden en zich aan socialisme committeerden. Dit leidde uiteindelijk nergens toe, want tijdens de parlementsverkiezingen van 1999 had de Verenigde Communistische Partij een lijstverbinding met alleen de pas opgerichte Unie van Georgische Arbeidersraden. Met minder dan 29.000 stemmen (1,35%) bleef het blok ver onder de kiesdrempel van zeven procent.
2003-2016: marginalisatie[bewerken | brontekst bewerken]
De marginalisering van de partij zette door in najaar 2003 toen de partij meedeed met de verkiezingen met een zelfstandige lijst en volgens de officiële uitslag 0,42% van de stemmen kreeg. De verkiezingen liepen vanwege fraude uit op de Rozenrevolutie en werden deels ongeldig verklaard. Partijleider Giorgadze noemde de revolutie een "coup d'état georganiseerd door de Amerikanen",[10] en de partij boycotte de herhalingsverkiezing in voorjaar 2004 omdat het verkiezingsfraude verwachtte.[11] Ook in de parlementsverkiezingen van 2008 deed de partij niet mee.
In 2009 overleed leider Giorgadze op 83-jarige leeftijd. Hij werd opgevolgd door Noegzar Avaliani, die zich in oktober 2013 kandidaat stelde in de presidentsverkiezingen van 2013, in een veld met 22 andere kandidaten.[12] Hij eindigde als 19e met 664 stemmen.[13] Enkele maanden later kwam Avaliani om het leven toen hij als voetganger werd aangereden. De marginalisatie van de partij vertaalde zich ook in de donaties van derden. In de periode van 2011 tot en met 2019 ontving de partij bijna 3.700 Lari aan donaties, omgerekend ongeveer 1.350 euro.[14]
2016-heden: nieuwe leider en pro-Russische samenwerking[bewerken | brontekst bewerken]
Pas onder de derde leider, voormalig jongerenleider Temoer Pipia, deed de partij mee met de parlementsverkiezingen van 2016. De partij behaalde minder dan 1.500 stemmen. De verkiezingscommissie had de partij tegengehouden in het vormen van een verkiezingsblok met het uitgesproken pro-Russische 'Neutraal Georgië' omdat deze laatste geen voorzitter geregistreerd had.[15]
Pipia werd tijdens de campagne gearresteerd nadat hij in de oost-Georgische stad Telavi een tegendemonstrant bij een conventie van de 'Volksbeweging van Socialistisch Georgië' had geslagen.[16] Deze Volksbeweging werd naar aanleiding van de conventie berispt door de binnenlandse veiligheidsdienst op basis van het Vrijheidshandvest dat het uitdragen van communistisch totalitaire symbolen verbiedt,[17] en werd van de verkiezingen uitgesloten. De leider van deze partij, Valeri Kvaratschelia, die ook achter Neutraal Georgië zat, werd vervolgens lijsttrekker namens de Verenigde Communistische Partij van Georgië.[18]
In 2020 werd Pipia gearresteerd voor het bezit van artikelen in strijd met het Vrijheidshandvest, toen hij vanuit Rusland in Georgië arriveerde. Aanleiding was het bezit van medailles van de Communistische Partij van de Russische Federatie die de regels op het verbod op communistische totalitaire symbolen overtraden. Dit leidde tot vragen in het Europees Parlement van de Griekse europarlementarier Konstantinos Papadakis van de Communistische Partij van Griekenland.[19] De partij deed niet mee met de verkiezingen van 2020.
In mei 2022 werd Pipia wederom voor het overtreden van het Vrijheidshandvest gearresteerd, vanwege het dragen van Sovjetvlaggen.[20] In juni 2023 gaf Temoer Pipia in een interview aan dat hij een platform gaat opzetten om de socialistische beweging in Georgië te rehabiliteren.[21] Het online platform moet actieve en latente socialistische gelijkgezinden verenigen. Hij gaf hierbij aan dat de Communistische Partij blijft bestaan onder deze paraplu. Pipia werd in november 2023 politiek secretaris van de nieuw opgerichte conservatieve pro-Russische partij Solidariteit voor Vrede, die mee wil doen aan de verkiezingen van 2024.[22]
Adzjarië[bewerken | brontekst bewerken]
De partij deed in de autonome republiek Adzjarië in 2004,[23] 2008,[24] en 2016[25] mee met de verkiezingen voor het autonome parlement, maar behaalde hier geen succes.
Verkiezingen[bewerken | brontekst bewerken]
Een overzicht van de landelijke verkiezingsuitslagen voor de partij. De partij deed in 2004, 2008, 2012 en 2020 niet mee met parlementsverkiezingen
| Verkiezing | Leider | Lijst Nr. |
Proportioneel | District zetels |
Totaal zetels |
+/- | Opmerking | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Stemmen | % | # | Zetels | |||||||||||
| 1995 | Panteleimon Giorgadze | 46 | 95.506 | 4,49 | (4) | 0 | 0 | 0 / 233 |
|
Lijstverbinding met Sociaal-Democraten | ||||
| 1999 | Panteleimon Giorgadze | 28 | 28.739 | 1,35 | (7) | 0 | 0 | 0 / 235 |
|
Lijstverbinding met Unie van Georgische Arbeidersraden | ||||
| 2003 | Panteleimon Giorgadze | 6 | 8.031 | 0,42 | (10) | 0 | 0 | 0 / 235 |
|
Uitslag ongeldig verklaard. | ||||
| 2016 | Temoer Pipia | 16 | 1.467 | 0,08 | (18) | 0 | 0 | 0 / 150 |
|
Lijsttrekker Valeri Kvaratschelia. | ||||
| Bronnen: CESKO,[26][27] Publika.[8] | ||||||||||||||
Internationale relaties[bewerken | brontekst bewerken]
De partij is internationaal lid van de Unie van Communistische Partijen van de voormalige Sovjet-Unie (UPC-CPSU),[28] en daarnaast van de Internationale Conferentie van Communistische en Arbeiderspartijen (IMCWP).[29] De partij was ook lid van het Initiatief van Communistische en Arbeiderspartijen (INITIATIVE) tot diens opheffing in september 2023.[30] Het werd geen lid van de opvolger van INITIATIVE, de Europese Communistische Actie.[31]
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
- Facebook pagina Verenigde Communistische Partij van Georgië
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ (en) Georgia: Shevardnadze Criticizes Failure To Extradite Accused Assassin. Radio Free Europe (9 mei 1997). Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (ru) Умер руководитель Единой Коммунистической партии Грузии – товарищ Нугзар Шалвович Авалиани (Het hoofd van de Verenigde Communistische Partij van Georgië, kameraad Nugzar Shalvovich Avaliani, is overleden). Russische Communistische Partij (9 maart 2014). Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ a b c d (ka) Verenigde Communistische Partij van Georgië. National Parliamentary Library of Georgia (1999). Geraadpleegd op 9 november 2022.
- ↑ (ka) Zakareisjvili, Lela, საქართველოს უზენაესი საბჭო 1990-1992 წწ. (De Hoge Raad van Georgië 1990-1992) (pdf). Universiteit Sint Andreas de Eerste van het Patriarchaat van Georgië Pag.138. Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (ka) ერთიანი კომუნისტური პარტია ქართველ ამომრჩევლებს საბჭოთა სოციალიზმში დაბრუნებას ჰპირდება (De Verenigde Communistische Partij belooft Georgische kiezers om terug te keren naar het Sovjet-socialisme). Radio Tavisupleba (RFE/RL) (10 oktober 2003). Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (ka) Panteleimon Giorgadze. National Parliamentary Library of Georgia (1999). Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (en) Müller, Thomas, Tom Lansford, Judith Isacoff (2012). Political Handbook of the World 2012, 1e druk. CQ Press, Pag.525. ISBN 978-1608719952. Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ a b (ka) საპარლამენტო არჩევნების ისტორია (Geschiedenis van parlementsverkiezingen. Publika (30 oktober 2020). Geraadpleegd op 5 november 2022.
- ↑ (en) Report On Parliamentary Elections In Republic Of Georgia - 5 November 1995 (pdf). OVSE Pag.6 (1 februari 1996). Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (en) For Some in Georgia, There Was Only One Revolution. Eurasianet (23 januari 2004). Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (en) Three Parties Out of Election Race. Civil Georgia (27 maart 2004). Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (en) Presidential Election Guide. Civil Georgia (23 oktober 2013). Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (ka) Resultaat presidentsverkiezingen 2013. CESKO Centrale Verkiezingscommissie (29 oktober 2013). Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (en) Party donations - United Communist Party of Georgia. Transparency International Georgia. Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (en) 19 Parties, 6 Blocs Run in Parliamentary Elections. Civil Georgia (11 september 2016). Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (en) Cases Of Interference With Election Campaign And Violence. Georgian Young Lawyers Association (8 september 2016). Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (en) Statement of Security Service of Georgia. State Security Service of Georgia (3 augustus 2016). Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (ka) ვალერი კვარაცხელია ერთიანი კომუნისტური პარტიის პირველი ნომერი იქნება (Valery Kvaratskhelia wordt het eerste nummer van de Verenigde Communistische Partij). Tabula (1 september 2016). Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (en) Criminalisation of communist ideology and activities in Georgia. Parliamentary question - European Parliament (22 april 2020). Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (ka) გორში საბჭოთა კავშირის დროშის გამოყენებისთვის ერთიანი კომუნისტური პარტიის ლიდერი დააკავეს (De leider van de Verenigde Communistische Partij werd gearresteerd voor het gebruik van de vlag van de Sovjet-Unie in Gori). Radio Tavisupleba (RFE/RL) (9 mei 2022). Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (en) Interview with Temur Pipia, 1st Secretary of the Unified Communist Party of Georgia. Socialist Voice (7 juni 2023). Geraadpleegd op 24 juni 2024.
- ↑ (ka) ახალი პოლიტიკური გაერთიანება „სოლიდარობა მშვიდობისთვის“ დაფუძნდა (Er werd een nieuwe politieke vereniging "Solidariteit voor Vrede" opgericht). Interpress News (18 december 2023). Geraadpleegd op 24 juni 2024.
- ↑ (en) Election Watchdog Announces Unofficial Results of Adjara Polls. Civil Georgia (21 juni 2004). Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (en) Two Parties to Fill Seats in Adjara Parliament. Civil Georgia (4 november 2008). Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (en) 11 Parties, 4 Blocs Run in Elections for Adjara’s Supreme Council. Civil Georgia (12 september 2016). Geraadpleegd op 10 november 2022.
- ↑ (en) Georgia - History of Elections 1990-2010 (pdf). CESKO Central Election Commission Pag.9,12,13 (2010). Gearchiveerd op 25 juni 2023. Geraadpleegd op 30 juni 2023.
- ↑ (en) Electoral History Georgia 1990-2018 (pdf). CESKO Central Election Commission (2020). Gearchiveerd op 5 november 2022. Geraadpleegd op 30 juni 2023.
- ↑ (ru) О СКП-КПСС (Over UPC-CPSU). UPC-CPSU. Geraadpleegd op 9 november 2022.
- ↑ (en) Communist and Workers' Parties. INITIATIVE. Geraadpleegd op 9 november 2022.
- ↑ (en) Participating Parties. Solidnet - IMCWP. Geraadpleegd op 9 november 2022.
- ↑ (en) Participants. Europese Communistische Actie. Geraadpleegd op 22 juni 2024.