Naar inhoud springen

Violetneklori

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Violetneklori
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016)
Violetneklori
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Psittaciformes (Papegaaiachtigen)
Familie:Psittaculidae (Papegaaien van de Oude Wereld)
Onderfamilie:Loriinae (Lori's)
Geslacht:Eos
Soort
Eos squamata
(Boddaert, 1783)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Violetneklori op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De violetneklori (Eos squamata) is een vogel uit de familie Psittaculidae (papegaaien van de Oude Wereld). Deze lori komt voor op diverse eilanden in Wallacea, eilanden tussen Sulawesi en Nieuw-Guinea (Indonesië).

De vogel is 27 cm lang en overwegend rood gekleurd met een oranje snavel. De veren op de kraag zijn paarsblauw, de buik en onderstaartdekveren zijn donkerpaars. Op de vleugels heeft de vogel ook donkerpaarse vlekken. De poten zijn grijs.[2]

Verspreiding en leefgebied

[bewerken | brontekst bewerken]

Deze soort is endemisch op eilanden in het oosten van de Indische Archipel, gelegen tussen Sulawesi, de Filipijnen, Nieuw-Guinea en Timor. De soort telt drie ondersoorten:[3]

Het leefgebied bestaat uit diverse typen laaglandbos, waaronder ook aangetast bos met ondergroei en aangeplant bos zoals kokospalmplantages maar ook ongerept montaan tropisch bos tot 1220 m.[2]

De violetneklori heeft een vrij groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven klein. De vogel is plaatselijk talrijk. De populatie wordt misschien in geringe mate aangetast door exploitatie (vangst voor kooivogelhandel) en habitatverlies. Er gelden beperkingen voor de handel in deze lori, want de soort staat in de Bijlage II van het CITES-verdrag maar het is geen bedreigde vogelsoort.[1]