Naar inhoud springen

WWE European Championship

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WWE European Championship
Eddie Guerrero (rechts) met het European Championship
Eddie Guerrero (rechts) met het European Championship
Promotie(s) World Wrestling Federation (1997- mei 2002)
World Wrestling Entertainment (mei 2002 - juli 2002)
Begin 26 februari 1997
Einde 22 juli 2002
Andere naam
  • WWF European Championship

Het WWE European Championship was een professioneel worstelkampioenschap dat geproduceerd werd door World Wrestling Federation (WWF), later World Wrestling Entertainment (WWE).

Titel geschiedenis

[bewerken | brontekst bewerken]
Worstelaar # Datum Stad Aantekeningen
The British Bulldog 1 26 februari 1997 Berlijn Versloeg Owen Hart in een toernooi finale en werd zo de eerste kampioen.
Shawn Michaels 1 20 september 1997 Birmingham One Night Only
Triple H 1 11 december 1997 Lowell (Massachusetts)
Owen Hart 1 20 januari 1998 Davis (Californië) Versloeg Goldust.
Triple H 2 16 maart 1998 Phoenix (Arizona)
D'Lo Brown 1 14 juli 1998 Binghamton (New York)
X-Pac 1 15 september 1998 Sacramento (Californië)
D'Lo Brown 2 29 september 1998 East Lansing (Michigan)
X-Pac 2 18 oktober 1998 Rosemont (Illinois) Judgment Day: In Your House
Shane McMahon 1 15 februari 1999 Birmingham (Alabama) Versloeg X-Pac in een tag team match met Shane McMahon en Kane vs. Triple H en X-Pac.
Opgeborgen 30 maart 1999 Uniondale (New York) McMahon: "gepensioneerd als kampioen" op Sunday Night Heat.
Mideon 1 21 juni 1999 Memphis (Tennessee) McMahon huldigde Mideon de titel nadat hij de titel vond in McMahon's rugzak.
D'Lo Brown 3 25 juli 1999 Buffalo (New York) Brown werd de eerste worstelaar die zowel de European Championship en de WWF Intercontinental Championship heeft verdedigd op Fully Loaded (1999)
Jeff Jarrett 1 22 augustus 1999 Minneapolis (Minnesota) Jarrett won zowel de European Championship en de Intercontinental Championship van D'Lo Brown in SummerSlam (1999).
Mark Henry 1 23 augustus 1999 Ames (Iowa) Jarrett huldigde de titel aan Henry als een cadeau voor zijn hulp om D'Lo Brown te verslaan op SummerSlam.
D'Lo Brown 4 26 augustus 1999 Charlotte (North Carolina) Won van Henry op Unforgiven (1999).
The British Bulldog 2 26 oktober 1999 Springfield (Massachusetts) Aflevering van SmackDown
Val Venis 1 12 december 1999 Sunrise (Florida) Dit was een Triple Threat match (Venis, British Bulldog & D'Lo Brown) in Armageddon (1999).
Kurt Angle 1 8 februari 2000 Austin (Texas) Aflevering van SmackDown.
Chris Jericho 1 2 april 2000 Anaheim (Californië) Won de Triple Threat Match tegen Angle en Chris Benoit in WrestleMania 2000.
Eddie Guerrero 1 3 april 2000 Los Angeles (Californië)
Perry Saturn 1 23 juli 2000 Dallas (Texas) Fully Loaded (2000).
Al Snow 1 29 augustus 2000 Fayetteville (North Carolina)
William Regal 1 16 oktober 2000 Detroit (Michigan) Won de titel op Raw.
Crash Holly 1 2 december 2000 Sheffield Rebellion (2000)
William Regal 2 4 december 2000 East Rutherford (New Jersey)
Test 1 22 januari 2001 Lafayette (Louisiana)
Eddie Guerrero 2 1 april 2001 Houston (Texas) WrestleMania X-Seven.
Matt Hardy 1 24 april 2001 Denver (Colorado)
The Hurricane 1 27 augustus 2001 Grand Rapids (Michigan)
Bradshaw 1 22 oktober 2001 Kansas City (Missouri)
Christian 1 30 oktober 2001 Cincinnati (Ohio)
Diamond Dallas Page 1 29 januari 2002 Norfolk (Virginia)
William Regal 3 19 maart 2002 Ottawa
Spike Dudley 1 8 april 2002 Phoenix (Arizona)
William Regal 4 6 mei 2002 Hartford (Connecticut)
Jeff Hardy 1 8 juli 2002 Philadelphia (Pennsylvania)
Rob Van Dam 1 22 juli 2002 Grand Rapids (Michigan)
Titel opgeborgen 22 juli 2002 Grand Rapids (Michigan) Van Dam verenigde de European Championship met de WWE Intercontinental Championship.
[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=WWE_European_Championship&oldid=57642752"