Wereldkampioenschappen kunstschaatsen 1954
De Wereldkampioenschappen kunstschaatsen 1954 werden gevormd door vier toernooien die door de Internationale Schaatsunie werden georganiseerd.
Voor de mannen was het de 45e editie, voor de vrouwen de 35e, voor de paren de 33e en voor de ijsdansers de derde editie. De kampioenschappen vonden plaats van 16 tot en met 19 februari in Oslo, Noorwegen. Het was de vijfde keer dat een WK toernooi in Oslo en Noorwegen plaatsvond. In 1923 vond het toernooi voor de paren hier plaats, in 1924, 1927 en 1934 het vrouwentoernooi.
Noorwegen vulde twee startplaatsen in. Zowel Ingeborg Nilsson (eerder in 1947 deelgenomen) en het debuterende paar Bjorg Skjaelaaen / Johannes Thorsen eindigden als laatste in hun toernooi.
Deelname[bewerken | brontekst bewerken]
Er namen deelnemers uit tien landen deel aan deze kampioenschappen. Zij vulden 48 startplaatsen in.
- (Tussen haakjes het totaal aantal startplaatsen in de vier toernooien.)
.svg){kind=small} Verenigde Staten (13).svg){kind=small} Canada (8).svg){kind=small} Verenigd Koninkrijk (8) West-Duitsland (5) Oostenrijk (5)
|
 Zweden (3) Frankrijk (2) Noorwegen (2) Italië (1).svg){kind=small} Zwitserland (1)
|
Medailleverdeling[bewerken | brontekst bewerken]
Bij de mannen prolongeerde Hayes Alan Jenkins de wereldtitel. Voor Jenkins was het zijn vierde medaille, in 1950 en 1952 won hij beide keren brons. James Grogan werd voor het vierde opeenvolgende jaar tweede, het was ook zijn vierde medaille. Alain Giletti eindigde op de derde plaats en behaalde daarmee de eerste medaille voor Frankrijk bij de mannen.
Bij de vrouwen werd Gundi Busch de dertiende wereldkampioene en de eerste Duitse. Het was haar tweede medaille, in 1953 werd ze tweede. De wereldkampioene van 1953, Tenley Albright, eindigde dit jaar op de tweede plaats, het was ook haar tweede medaille. Erica Batchelor behaalde met de derde plaats haar eerste medaille.
Bij de paren veroverden Dafoe / Bowden als zestiende paar de wereldtitel. Ze waren het eerste paar uit Canada dat de wereldtitel bij de paren veroverden. Het was hun tweede opeenvolgende medaille, in 1953 werden ze tweede. Broer en zus Silvia en Michel Grandjean wonnen met de zilveren medaille de eerste WK medaille bij de paren voor Zwitserland. Voor het Oostenrijkse paar Schwartz / Oppelt op de derde plaats was het ook hun eerste WK medaille.
Bij het ijsdansen stonden voor het derde opeenvolgende jaar twee Britse en een Amerikaans paar in dezelfde volgorde op het erepodium. Het Britse paar Jean Westwood / Lawrence Demmy werden voor de derde opeenvolgende keer wereldkampioen. Voor hun landgenoten op plaats twee, Nesta Davies / Paul Thomas, en voor de Amerikanen op plaats drie, het echtpaar Carmel en Edward Bodel, was het hun eerste medaille.
| Discipline |  |
 |
|
|---|---|---|---|
| Mannen | Hayes Alan Jenkins |
James Grogan |
Alain Giletti
|
| Vrouwen | Gundi Busch |
Tenley Albright |
Erica Batchelor
|
| Paren | Frances Dafoe / Norris Bowden |
Silvia Grandjean / Michel Grandjean |
Sissy Schwarz / Kurt Oppelt
|
| IJsdansen | Jean Westwood / Lawrence Demmy |
Nesta Davies / Paul Thomas |
Carmel Bodel / Edward Bodel
|
Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]
Mannen[bewerken | brontekst bewerken]Er deden elf mannen uit vijf landen mee, waaronder vijf debutanten.
|
Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]Er namen twintig deelneemsters uit acht landen deel, waaronder elf debutanten. Fiorella Negro was de eerste vertegenwoordiger namens Italië in het vrouwentoernooi. Margaret Anne Graham nam dit jaar ook bij de paren deel.
|
Paren[bewerken | brontekst bewerken]Er deden tien paren uit acht landen mee. Van de vijf debuterende paren namen Margaret Anne Graham (1952, 1953 en dit jaar) en Klaus Loichinger (1953) eerder solo deel.
|
IJsdansen[bewerken | brontekst bewerken]Er namen zeven paren uit drie landen mee. Hans Kutschera nam in 1952 eerder deel bij het ijsdansen met schaatspartner Ilse Reitmayer.
|
· 
· 
| Bronnen, noten en/of referenties |