Wereldkampioenschappen kunstschaatsen 1979

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Wereldkampioenschappen kunstschaatsen is een evenement dat georganiseerd wordt door de Internationale Schaatsunie.

Het WK toernooi van 1979 vond plaats in Wenen. Voor de elfde keer was Wenen de gaststad van de Wereldkampioenschappen Kunstschaatsen. Eerder werden ze hier in 1907 (mannen en vrouwen), 1911 (vrouwen en paren), 1913 (mannen), 1923 (vrouwen), 1925 (mannen en paren), 1927 (paren), 1935 (vrouwen) , 1937 (paren) 1955 en 1967 (alle vier de disciplines) gehouden.

Voor de mannen was het de 69e editie, voor de vrouwen de 59e editie, voor de paren de 57e editie, en voor de ijsdansers de 27e editie.

Historie[bewerken | brontekst bewerken]

De Duitse en Oostenrijkse schaatsbond, verenigd in de "Deutscher und Österreichischer Eislaufverband", organiseerden zowel het eerste EK Schaatsen voor mannen als het eerste EK Kunstrijden voor mannen in 1891 in Hamburg, Duitsland, nog voor het ISU in 1892 werd opgericht. De internationale schaatsbond nam in 1892 de organisatie van het EK Kunstrijden over. In 1895 werd besloten voortaan de Wereldkampioenschappen kunstschaatsen te organiseren en kwam het EK te vervallen. In 1896 vond de eerste editie voor de mannen plaats. Vanaf 1898 vond toch weer een herstart plaats van het EK Kunstrijden.

In 1906, tien jaar na het eerste WK voor de mannen, werd het eerste WK voor de vrouwen georganiseerd en twee jaar later, in 1908, vond het eerste WK voor de paren plaats. In 1952 werd de vierde discipline, het WK voor de ijsdansers, eraan toegevoegd.

Er werden geen kampioenschappen gehouden tijdens en direct na de Eerste Wereldoorlog (1915-1921) en tijdens en direct na de Tweede Wereldoorlog (1940-1946) en in 1961 vanwege de Sabena vlucht 548 vliegtuigramp op 15 februari op Zaventem waarbij alle passagiers, waaronder de voltallige Amerikaanse delegatie voor het WK kunstrijden op weg naar Praag, om het leven kwamen.

Deelname[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen deelnemers uit een recordaantal van 23 landen deel aan deze kampioenschappen. Zij vulden 87 startplaatsen in. Voor het eerst nam er een vertegenwoordiger uit Noord-Korea deel aan het WK Kunstschaatsen. Sil Kim-myo kwam uit bij de vrouwen. Er namen geen deelnemers uit België aan deze kampioenschappen deel.

Voor Nederland kwam Astrid Jansen in de Wal voor de tweede keer bij de vrouwen uit.

(Tussen haakjes het totaal aantal startplaatsen over de disciplines.)

Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten (11)
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie (11)
Vlag van Duitse Democratische Republiek DDR (8)
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland (7)
Vlag van Canada Canada (6)
Vlag van Japan Japan (6)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk (6)
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije (5)
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk (4)
Vlag van Australië Australië (3)
Vlag van Zwitserland Zwitserland (3)
Vlag van Frankrijk Frankrijk (2)
Vlag van Hongarije Hongarije (2)
Vlag van Italië Italië (2)
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië (2)
Vlag van Zweden Zweden (2)
Vlag van Finland Finland (1)
Vlag van Nederland Nederland (1)
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland (1)
Vlag van Noord-Korea Noord-Korea (1)
Vlag van Noorwegen Noorwegen (1)
Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Spanje (1)
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea (1)

Medailleverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de mannen veroverde Vladimir Kovalev zijn vijfde WK medaille, in 1972 werd hij derde, in 1975, 1975 tweede en in 1977 werd hij wereldkampioen. Robin Cousins op de tweede plaats veroverde zijn tweede WK medaille, in 1978 werd hij derde. Jan Hoffmann veroverde zijn zesde WK medaille, hij werd derde in 1973, eerste in 1974 , derde in 1976 derde, tweede in 1977 en 1978 en dit jaar weer derde.

Bij de vrouwen veroverde Linda Fratianne haar derde medaille, in 1977 werd wereldkampioen, in 1978 tweede en dit jaar weer wereldkampioen. Ook Anett Pötzsch veroverde haar derde medaille, na haar tweede plaats in 1977 en wereldtitel in 1978 werd ze dit jaar weer tweede. Emi Watanabe op de derde plaats veroverde haar eerste WK medaille, het was de tweede medaille voor Japan, in 1977 won Minoru Sano ook een bronzen medaille bij de mannen.

Bij het paarrijden veroverde Tai Babilonia / Randy Gardner hun derde medaille, in 1977 en 1978 werden zij derde en dit jaar wereldkampioen. De paren twee en drie, Marina Cherkasova / Sergei Shakhrai en Sabine Baess / Tassilo Thierbach stonden beide voor de eerste keer op het erepodium.

Bij het ijsdansen veroverden Natalja Linitsjoek / Gennadi Karponossov hun vierde medaille, in 1974 en 1977 werden zij derde en in 1978 en dit jaar wereldkampioen. Het paar Krisztina Regöczy / Andras Sallay op de tweede plaats veroverden hun tweede medaille, in 1978 werden ze derde. Irina Moiseeva / Andrei Minenkov veroverden hun vijfde medaille, in 1975, 1977 wereldkampioen, in 1976, 1978 tweede en dit jaar derde.

Discipline Goud
Goud
Zilver
Zilver
Brons
Brons
Mannen Vlag van Sovjet-Unie Vladimir Kovalev Vlag van Verenigd Koninkrijk Robin Cousins Vlag van Duitse Democratische Republiek Jan Hoffmann
Vrouwen Vlag van Verenigde Staten Linda Fratianne Vlag van Duitse Democratische Republiek Anett Pötzsch Vlag van Japan Emi Watanabe
Paren Vlag van Verenigde Staten Tai Babilonia / Randy Gardner Vlag van Sovjet-Unie Marina Cherkasova / Sergei Shakhrai Vlag van Duitse Democratische Republiek Sabine Baess / Tassilo Thierbach
IJsdansen Vlag van Sovjet-Unie Natalja Linitsjoek / Gennadi Karponossov Vlag van Hongarije Krisztina Regöczy / Andras Sallay Vlag van Sovjet-Unie Irina Moiseeva / Andrei Minenkov

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen / Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Er deden 22 mannen uit dertien landen mee. Jan Hoffmann nam voor de negende keer deel. Vladimir Kovalev nam voor de zevende keer deel. Voor Robin Cousins en Mitsuro Matsumura was het hun vijfde deelname. Voor David Santee, Konstantin Kokora en William Schober was het de vierde deelname. Voor het kwartet Tickner, Bobrin, Pockar en Oberg was het de derde keer dat ze deelnamen. Voor vijf mannen was het hun tweede deelname en zes mannen maakten hun WK debuut.

Mannen
# naam land
Goud Vladimir Kovalev Vlag van Sovjet-Unie
Zilver Robin Cousins Vlag van Verenigd Koninkrijk
Brons Jan Hoffmann Vlag van Duitse Democratische Republiek
4 Charles Tickner Vlag van Verenigde Staten
5 Scott Cramer Vlag van Verenigde Staten
6 Fumio Igarashi Vlag van Japan
7 Jean-Christophe Simond Vlag van Frankrijk
8 David Santee Vlag van Verenigde Staten
9 Mitsuro Matsumura Vlag van Japan
10 Igor Bobrin Vlag van Sovjet-Unie
11 Konstantin Kokora Vlag van Sovjet-Unie
12 Hermann Schulz Vlag van Duitse Democratische Republiek
13 Brian Pockar Vlag van Canada
14 Mario Liebers Vlag van Duitse Democratische Republiek
15 Vern Taylor Vlag van Canada
16 Norbert Schramm Vlag van Duitsland
17 Thomas Oberg Vlag van Zweden
18 Helmut Kristofics-Binder Vlag van Oostenrijk
19 Jozef Sabovcik Vlag van Tsjechië
20 Christopher Howarth Vlag van Verenigd Koninkrijk
21 William Schober Vlag van Australië
22 Matijaz Krusec Vlag van Joegoslavië (1943-1992)

Er deed een recordaantal van 31 vrouwen, waaronder vijftien debutanten, uit 20 landen mee. Anett Pötzsch en Emi Watanabe namen voor de zevende keer deel. Dagmar Lurz en Susanna Driano namen voor de vijfde keer deel. Drie vrouwen (Fratianne, Biellmann en Kristofics-Binder namen voor de vierde keer deel. Negen deelneemsters namen voor de tweede maal deel.

Vrouwen
# naam land
Goud Linda Fratianne Vlag van Verenigde Staten
Zilver Anett Pötzsch Vlag van Duitse Democratische Republiek
Brons Emi Watanabe Vlag van Japan
4 Dagmar Lurz Vlag van Duitsland
5 Denise Biellmann Vlag van Zwitserland
6 Lisa-Marie Allen Vlag van Verenigde Staten
7 Claudia Kristofics-Binder Vlag van Oostenrijk
8 Susanna Driano Vlag van Italië
9 Carola Weissenberg Vlag van Duitse Democratische Republiek
10 Kristiina Wegelius Vlag van Finland
11 Carrie Rugh Vlag van Verenigde Staten
12 Sanda Dubravcic Vlag van Joegoslavië (1943-1992)
13 Natalia Strelkova Vlag van Sovjet-Unie
14 Deborah Cottrill Vlag van Verenigd Koninkrijk
15 Karin Riediger Vlag van Duitsland
16 Renata Baierova Vlag van Tsjechië
17 Petra Ernert Vlag van Duitsland
18 Kira Ivanova Vlag van Sovjet-Unie
19 Janet Morrissey Vlag van Canada
20 Reiko Kobayashi Vlag van Japan
21 Jeanne Chapman Vlag van Noorwegen
22 Anita Siegfried Vlag van Zwitserland
23 Astrid Jansen in de Wal Vlag van Nederland
24 Franca Bianconi Vlag van Italië
25 Bodil Olsson Vlag van Zweden
26 Corine Wyrsch Vlag van Zwitserland
27 Sil Kim-myo Vlag van Noord-Korea
28 Belinda Coulthard Vlag van Australië
29 Katie Symmonds Vlag van Nieuw-Zeeland
30 Shin Hae-sook Vlag van Zuid-Korea
31 Gloria Mas Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981)

Paren / IJsdansen[bewerken | brontekst bewerken]

Er deden veertien paren uit zeven landen mee. Babilonia / Gardner namen voor de zesde keer deel. Voor Beck / Stahl was het de vierde deelname. Het kwartet paren, Cherkasova / Shakhrai, Franks / Botticelli, Stolfig / Kempe en Cain / Cain namen voor de derde keer deel. Baess / Thierbach en Pestova / Leonovich namen voor de tweede keer deel. Drie paren maakten hun WK debuut. Drie deelnemers namen dit jaar met een nieuwe partner deel. Voor Irina Vorobieva was het haar vijfde deelname, van 1974-1977 nam ze deel met Alexandr Vlasov en dit jaar met Igor Lisovski die in 1973 bij het mannentoernooi deelnam. Andreas Nischwitz (in 1977, 1978 met Susanne Scheibe) en Kyoko Hagiwara (ook in 1977, 1978 met Sumio Murata) namen dit jaar, met een nieuwe partner, voor de derde keer deel.

Paren
# naam land
Goud Tai Babilonia
Randy Gardner
Vlag van Verenigde Staten
Zilver Marina Cherkasova
Sergei Shakhrai
Vlag van Sovjet-Unie
Brons Sabine Baess
Tassilo Thierbach
Vlag van Duitse Democratische Republiek
4 Irina Vorobieva
Igor Lisovski
Vlag van Sovjet-Unie
5 Marina Pestova
Stanislav Leonovich
Vlag van Sovjet-Unie
6 Vicki Heasley
Robert Wagenhoffer
Vlag van Verenigde Staten
7 Cornelia Haufe
Kersten Bellmann
Vlag van Duitse Democratische Republiek
8 Christina Riegel
Andreas Nischwitz
Vlag van Duitsland
9 Sheryl Franks
Michael Botticelli
Vlag van Verenigde Staten
10 Kerstin Stolfig
Veit Kempe
Vlag van Duitse Democratische Republiek
11 Barbara Underhill
Paul Martini
Vlag van Canada
12 Gabrielle Beck
Jochen Stahl
Vlag van Duitsland
13 Elizabeth Cain
Peter Cain
Vlag van Australië
14 Kyoko Hagiwara
Hisao Ozaki
Vlag van Japan

Er deden negentien paren uit elf landen mee. Gennadi Karponossov nam voor de negende keer deel (3x met Elena Zharkova en 6x met Natalja Linitsjoek). De paren Regöczy / Sallay en Moiseeva / Minenkov namen voor de zevende keer deel. Thompson / Maxwell namen voor de zesde keer deel. Handschmann / Handschmann namen voor de vierde keer deel. De paren Rehakova / Drastich en Wighton / Dowding namen voor de derde keer deel. Vijf paren namen voor de tweede keer deel en zeven paren maakten hun WK debuut.

IJsdansen
# naam land
Goud Natalja Linitsjoek
Gennadi Karponossov
Vlag van Sovjet-Unie
Zilver Krisztina Regöczy
Andras Sallay
Vlag van Hongarije
Brons Irina Moiseeva
Andrei Minenkov
Vlag van Sovjet-Unie
4 Liliana Rehakova
Stanislav Drastich
Vlag van Tsjechië
5 Janet Thompson
Warren Maxwell
Vlag van Verenigd Koninkrijk
6 Lorna Wighton
John Dowding
Vlag van Canada
7 Susi Handschmann
Peter Handschmann
Vlag van Oostenrijk
8 Jayne Torvill
Christopher Dean
Vlag van Verenigd Koninkrijk
9 Stacey Smith
John Summers
Vlag van Verenigde Staten
10 Natalja Bestemjanova
Andrej Boekin
Vlag van Sovjet-Unie
11 Carol Fox
Richard Dalley
Vlag van Verenigde Staten
12 Henriette Froschl
Christian Steiner
Vlag van Duitsland
13 Karen Barber
Nicholas Slater
Vlag van Verenigd Koninkrijk
14 Anna Pisanska
Jiri Musil
Vlag van Tsjechië
15 Patricia Fletcher
Michael de la Penotiere
Vlag van Canada
16 Martine Olivier
Yves Tarayre
Vlag van Frankrijk
17 Jindra Hola
Karol Foltan
Vlag van Tsjechië
18 Gabriella Remport
Sandor Nagy
Vlag van Hongarije
19 Yukimo Kage
Tadayuki Takahashi
Vlag van Japan
20 Claudia Koch
Peter Schubl
Vlag van Oostenrijk

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]