Wereldkampioenschappen kunstschaatsen 1935

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Wereldkampioenschappen kunstschaatsen 1935 werden gevormd door drie toernooien die door de Internationale Schaatsunie werden georganiseerd.

Voor de vrouwen was het de 23e editie. Dit kampioenschap vond plaats op 8 en 9 februari in Wenen, Oostenrijk. Wenen was voor de zevende keer gaststad voor een WK toernooi, voor de vierde keer voor de vrouwen. Oostenrijk was voor de achtste keer het gastland, in 1908 was Troppau gaststad voor het mannen en vrouwentoernooi.

Voor de mannen was het de 33e editie, voor de paren de 21e. Deze kampioenschappen vonden plaats op 16 en 17 februari op de ijsbaan Városligeti Müjégpálya in het stadspark van Boedapest, Hongarije. Boedapest was voor de derde maal gaststad, voor Hongarije gold dit als gastland. In 1909 werd het vrouwentoernooi er georganiseerd toen het land nog deel uitmaakte van Oostenrijk-Hongarije, in 1929 de toernooien voor vrouwen en paren.

Deelname[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen deelnemers uit acht landen deel aan deze kampioenschappen. Zij vulden 24 startplaatsen in.

(Tussen haakjes het totaal aantal startplaatsen in de drie toernooien.)
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk (7)
Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) Hongarije (6)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk (4)
Vlag van Noorwegen Noorwegen (2)
Vlag van Polen (1928-1980) Polen (2)
Vlag van Duitsland (1933-1935) Duitse Rijk (1)
Vlag van Finland (1918-1978) Finland (1)
Vlag van Zweden Zweden (1)

Medailleverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de mannen prolongeerde Karl Schäfer de wereldtitel, het was zijn zesde titel oprij. Hiermee evenaarde hij de prestatie van Sonja Henie die de titel van 1927-1932 zes keer oprij won. Het was zijn negende medaille, in 1927 werd hij derde en in 1928 en 1929 tweede. De mannen op de plaatsen twee en drie, respectievelijk Jack Dunn en Dénes Pataky, behaalden hun eerste medaille. Dunn behaalde de tweede zilveren medaille namens het Verenigd Koninkrijk in het mannentoernooi, in 1902 won Madge Syers-Cave de eerste. Het was de vierde Britse medaille in totaal in het mannentoernooi, Edgar Syers (1899) en John Page (1926) behaalden brons. Pataky behaalde de vierde medaille voor Hongarije bij de mannen, in 1910, 1912 en 1913 behaalde Sandor Szende ook driemaal brons.

Bij de vrouwen prolongeerde Sonja Henie de wereldtitel, het was haar negende titel oprij. Ze vestigde hiermee een uniek record, Ulrich Salchow won zijn eerste negen titels bij de mannen met een onderbreking (1901-1905 + 1907-1910). Cecilia Colledge won met de zilveren medaille haar eerste eremetaal. Vivi-Anne Hultén behaalde de bronzen medaille, eerder won ze in 1933 de zilveren medaille.

Bij de paren veroverden Rotter/Szollás voor de vierde keer en derde jaar oprij de wereldtitel, in 1931 behaalden ze hun eerste titel. Het was hun vijfde medaille, in 1932 werden ze tweede. Broer en zus Pausin behaalden met de zilveren medaille hun eerste medaille. Hetzelfde gold voor de bronzenmedaillewinnaars, het paar Gallo/Dillinger.

Discipline Goud Zilver Brons
Mannen Vlag van Oostenrijk Karl Schäfer Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Dunn Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) Dénes Pataky
Vrouwen Vlag van Noorwegen Sonja Henie Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecilia Colledge Vlag van Zweden Vivi-Anne Hultén
Paren Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) Emília Rotter / László Szollás Vlag van Oostenrijk Ilse Pausin / Erich Pausin Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) Lucy Gallo / Rezső Dillinger

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

pc = plaatsingcijfer

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Er deden acht mannen uit vier landen mee, waaronder twee debutanten.

# naam (deelname) land pc
Goud Karl Schäfer (9) Vlag van Oostenrijk 8
Zilver Jack Dunn Vlag van Verenigd Koninkrijk 15
Brons Dénes Pataky Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) 15
4 Graham Sharp (2) Vlag van Verenigd Koninkrijk 21
5 Markus Nikkanen (6) Vlag van Finland (1918-1978) 25
6 Elémer Terták (2) Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) 25
7 Erich Erdös Vlag van Oostenrijk 36
8 Ferenc Kertész Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) 38

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Er deden acht vrouwen uit vier landen mee, waaronder drie debutanten. Voor Sonja Henie was het haar elfde deelname aan het WK, zij was de tweede persoon na Ulrich Salchow die elfmaal aan een WK toernooi deelnam.

# naam (deelname) land pc
Goud Sonja Henie (11) Vlag van Noorwegen 7
Zilver Cecilia Colledge (3) Vlag van Verenigd Koninkrijk 17
Brons Vivi-Anne Hultén (5) Vlag van Zweden 22
4 Hedy Stenuf Vlag van Oostenrijk 30
5 Gweneth Butler Vlag van Verenigd Koninkrijk 38
6 Herta Dexler Vlag van Oostenrijk 42
7 Nanne Egedius (4) Vlag van Noorwegen 40.5
8 Helga Schrittwieser-Dietz Vlag van Oostenrijk 55.5

Paren[bewerken | brontekst bewerken]

Acht paren uit vier landen namen dit jaar deel aan het WK, waaronder zes debuterende.

# naam (deelname) land pc
Goud Emelie Rotter (5)
László Szollás (5)
Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) 5
Zilver Ilse Pausin
Erich Pausin
Vlag van Oostenrijk 12.5
Brons Lucy Gallo
Rezső Dillinger
Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) 14.5
4 Piroska Szekrényessy
Attila Szekrényessy
Vlag van Hongarije (1915-1918, 1919-1946) 25.5
5 Zofia Bilorówna (2)
Tadeusz Kovalsky (2)
Vlag van Polen (1928-1980) 26
6 Wally Hampel
Otto Weiss
Vlag van Duitsland (1933-1935) 27
7 Liese Kianek
Adolf Rosdol
Vlag van Oostenrijk 31
8 Barbara Chachlewska
Alfred Theuer
Vlag van Polen (1928-1980) 38.5