Wereldkampioenschappen kunstschaatsen 1982

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Wereldkampioenschappen kunstschaatsen is een evenement dat georganiseerd wordt door de Internationale Schaatsunie.

Het WK toernooi van 1982 vond plaats in Kopenhagen. Tot 1982 hadden er zes deelnemers uit Denemarken aan het WK Kunstschaatsen deelgenomen voordat Kopenhagen de gaststad werd. In 1934 was Ester Bronstein de eerste vertegenwoordiger van Denemarken op het WK bij de vrouwen. In 1938 was Per Cock-Poulsen de eerste vertegenwoordiger van Denemarken op het WK bij de mannen, ook in 1939 en van 1947-1950 nam hij deel. Flemming Söderquist was 25 jaar later (1975) de derde vertegenwoordiger, hij nam ook in 1976 deel. Stella Bristing nam, ook in 1976, bij de vrouwen deel. In 1980 en 1981 nam Hanne Gamborg bij de vrouwen en in 1981 nam Todd Sand bij de mannen deel.

Voor de mannen was het de 72e editie, voor de vrouwen de 62e editie, voor de paren de 60e editie, en voor de ijsdansers de 30e editie.

Historie[bewerken | brontekst bewerken]

De Duitse en Oostenrijkse schaatsbond, verenigd in de "Deutscher und Österreichischer Eislaufverband", organiseerden zowel het eerste EK Schaatsen voor mannen als het eerste EK Kunstrijden voor mannen in 1891 in Hamburg, Duitsland, nog voor het ISU in 1892 werd opgericht. De internationale schaatsbond nam in 1892 de organisatie van het EK Kunstrijden over. In 1895 werd besloten voortaan de Wereldkampioenschappen kunstschaatsen te organiseren en kwam het EK te vervallen. In 1896 vond de eerste editie voor de mannen plaats. Vanaf 1898 vond toch weer een herstart plaats van het EK Kunstrijden.

In 1906, tien jaar na het eerste WK voor de mannen, werd het eerste WK voor de vrouwen georganiseerd en twee jaar later, in 1908, vond het eerste WK voor de paren plaats. In 1952 werd de vierde discipline, het WK voor de ijsdansers, eraan toegevoegd.

Er werden geen kampioenschappen gehouden tijdens en direct na de Eerste Wereldoorlog (1915-1921) en tijdens en direct na de Tweede Wereldoorlog (1940-1946) en in 1961 vanwege de Sabena vlucht 548 vliegtuigramp op 15 februari op Zaventem waarbij alle passagiers, waaronder de voltallige Amerikaanse delegatie voor het WK kunstrijden op weg naar Praag, om het leven kwamen.

Deelname[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen deelnemers uit 24 landen deel aan deze kampioenschappen. Zij vulden een recordaantal van 98 startplaatsen in.

Voor België nam Eric Krol voor de tweede keer bij de mannen deel en Katrien Pauwels debuteerde bij de vrouwen.

Voor Nederland debuteerden Ed van Campen bij de mannen en Li Scha Wang bij de vrouwen. Marianne van Bommel en Wayne Deweyert kwamen voor de tweede keer uit bij het ijsdansen.

(Tussen haakjes het totaal aantal startplaatsen over de disciplines.)

Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten (12)
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie (10)
Vlag van Canada Canada (7)
Vlag van Frankrijk Frankrijk (7)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk (7)
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland (7)
Vlag van Japan Japan (5)
Vlag van Duitse Democratische Republiek DDR (5)
Vlag van Italië Italië (4)
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk (4)
Vlag van China China (3)
Vlag van Finland Finland (3)
Vlag van Nederland Nederland (3)
Vlag van Zweden Zweden (3)
Vlag van Zwitserland Zwitserland (3)
Vlag van Australië Australië (2)
Vlag van België België (2)
Vlag van Denemarken Denemarken (2)
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië (2)
Vlag van Spanje Spanje (2)
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije (2)
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland (1)
Vlag van Polen Polen (1)
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea (1)

Medailleverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de mannen prolongeerde Scott Hamilton zijn in 1981 veroverde wereldtitel. De nummers twee en drie, Norbert Schramm en Brian Pockar stonden beide voor de eerste keer op het erepodium.

Ook bij de vrouwen veroverde Elaine Zayak na haar tweede plaats in 1981dit jaar de wereldtitel. Voor Katarina Witt op de tweede plaats was het haar eerste WK medaille. Claudia Kristofics-Binder stond net als in 1981 op de derde plaats.

Bij het paarrijden veroverden Sabine Baess / Tassilo Thierbach de wereldtitel, het was hun derde medaille, in 1979 werden ze derde en in 1981 tweede. De nummers drie van 1980, Marina Pestova / Stanislav Leonovich, eindigden dit jaar als tweede. Caitlin Carruthers / Peter Carruthers op de derde plaats veroverde hun eerste WK medaille.

Bij het ijsdansen stonden dezelfde drie paren als in 1981 op het erepodium. Het Britse paar Jayne Torvill / Christopher Dean prolongeerden hun wereldtitel. Natalja Bestemjanova / Andrej Boekin veroverden hun tweede medaille, in 1981 derde en dit jaar tweede. Het paar Irina Moiseeva / Andrei Minenkov veroverden hun achtste medaille, in 1975, 1977 werden ze wereldkampioen, in 1976, 1978, 1981 tweede en in 1979, 1980 en dit jaar derde.

Discipline Goud
Goud
Zilver
Zilver
Brons
Brons
Mannen Vlag van Verenigde Staten Scott Hamilton Vlag van Duitsland Norbert Schramm Vlag van Canada Brian Pockar
Vrouwen Vlag van Verenigde Staten Elaine Zayak Vlag van Duitse Democratische Republiek Katarina Witt Vlag van Oostenrijk Claudia Kristofics-Binder
Paren Vlag van Duitse Democratische Republiek Sabine Baess / Tassilo Thierbach Vlag van Sovjet-Unie Marina Pestova / Stanislav Leonovich Vlag van Verenigde Staten Caitlin Carruthers / Peter Carruthers
IJsdansen Vlag van Verenigd Koninkrijk Jayne Torvill / Christopher Dean Vlag van Sovjet-Unie Natalja Bestemjanova / Andrej Boekin Vlag van Sovjet-Unie Irina Moiseeva / Andrei Minenkov

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen / Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Er deed een recordaantal van 30 mannen uit 20 landen mee. Voor David Santee en Mitsuru Matsumura was het hun zevende deelname. Voor Brian Pockar en Igor Bobrin was het de zesde keer dat ze deelnamen. Jean-Christophe en Fumio Igarashi namen voor de vijfde keer deel. Voor Scott Hamilton en Jozef Sabovcik was het de vierde deelname. Voor vier mannen, Schramm, Filipowski, Cerne en Begovic, was het hun derde deelname bij het mannentoernooi. Ook Robert Wagenhoffer nam voor de derde keer deel aan het WK, in 1979 nam hij deel bij de paren met Vicki Heasley, in 1981 bij het mannentoernooi en voor Takashi Mura was het ook zijn derde deelname, in 1980 nam hij met Yukiko Okabe deel bij de paren, in 1981 ook bij de mannen. Acht mannen namen voor de tweede keer deel en negen mannen maakten hun WK debuut.

Mannen
# naam land
Goud Scott Hamilton Vlag van Verenigde Staten
Zilver Norbert Schramm Vlag van Duitsland
Brons Brian Pockar Vlag van Canada
4 Brian Orser Vlag van Canada
5 Jean-Christophe Simond Vlag van Frankrijk
6 Robert Wagenhoffer Vlag van Verenigde Staten
7 Igor Bobrin Vlag van Sovjet-Unie
8 David Santee Vlag van Verenigde Staten
9 Fumio Igarashi Vlag van Japan
10 Alexandr Fadeev Vlag van Sovjet-Unie
11 Vladimir Kotin Vlag van Sovjet-Unie
12 Takashi Mura Vlag van Japan
13 Grzegorz Filipowski Vlag van Polen
14 Philippe Paulet Vlag van Frankrijk
15 Rudi Cerne Vlag van Duitsland
16 Jozef Sabovcik Vlag van Tsjechië
17 Didier Monge Vlag van Frankrijk
18 Mitsuru Matsumura Vlag van Japan
19 Lars Akesson Vlag van Zweden
20 Thomas Hlavik Vlag van Oostenrijk
21 Mark Pepperday Vlag van Verenigd Koninkrijk
22 Todd Sand Vlag van Denemarken
23 Bruno del Maestro Vlag van Italië
24 Richard Furrer Vlag van Zwitserland
25 Miljan Begovic Vlag van Joegoslavië (1943-1992)
26 Michael Pasfield Vlag van Australië
27 Zhaoxiao Xu Vlag van China
28 Eric Krol Vlag van België
29 Ed van Campen Vlag van Nederland
30 Fernando Soria Vlag van Spanje

Er deed een recordaantal van 34 vrouwen, waaronder zestien debutanten, uit 23 landen mee. Claudia Kristofics-Binder nam voor de zevende keer deel. Elena Vodorezova en Kristiina Wegelius namen voor de vijfde keer deel. Deborah Cottrill Sanda Dubravcic namen voor de vierde maal deel. Voor het kwartet Zayak, Witt, Stanek en Gamborg was het hun derde deelname. Voor negen vrouwen was het de tweede deelname aan het WK.

Vrouwen
# naam land
Goud Elaine Zayak Vlag van Verenigde Staten
Zilver Katarina Witt Vlag van Duitse Democratische Republiek
Brons Claudia Kristofics-Binder Vlag van Oostenrijk
4 Claudia Leistner Vlag van Duitsland
5 Elena Vodorezova Vlag van Sovjet-Unie
6 Rosalynn Sumners Vlag van Verenigde Staten
7 Vikki de Vries Vlag van Verenigde Staten
8 Kay Thomson Vlag van Canada
9 Kristiina Wegelius Vlag van Finland
10 Deborah Cottrill Vlag van Verenigd Koninkrijk
11 Carola Paul Vlag van Duitse Democratische Republiek
12 Janina Wirth Vlag van Duitse Democratische Republiek
13 Elizabeth Manley Vlag van Canada
14 Sanda Dubravcic Vlag van Joegoslavië (1943-1992)
15 Manuela Ruben Vlag van Duitsland
16 Sandra Cariboni Vlag van Zwitserland
17 Karen Wood Vlag van Verenigd Koninkrijk
18 Sonja Stanek Vlag van Oostenrijk
19 Catarina Lindgren Vlag van Zweden
20 Myriam Oberwiler Vlag van Zwitserland
21 Beatrice Farinacci Vlag van Frankrijk
22 Mariko Joshida Vlag van Japan
23 Diana Rankin Vlag van Verenigd Koninkrijk
24 Parthena Sarafidis Vlag van Oostenrijk
25 Hanne Gamborg Vlag van Denemarken
26 Karin Telser Vlag van Italië
27 Vicki Holland Vlag van Australië
28 Liisa Seitsonen Vlag van Finland
29 Li Scha Wang Vlag van Nederland
30 Katrien Pauwels Vlag van België
- Denyse Adam Vlag van Nieuw-Zeeland t.z.t.
- Rosario Esteban Vlag van Spanje t.z.t.
- Lim Hye-kyung Vlag van Zuid-Korea t.z.t.
- Bao Zhenghua Vlag van China t.z.t.

Paren / IJsdansen[bewerken | brontekst bewerken]

Er deden dertien paren uit zeven landen mee. Irina Vorobieva nam voor de zevende keer aan het WK deel (4x met Alexandr Vlasov, 3x met Igor Lisovski). Het paar Baess / Thierbach nam voor de vijfde keer deel. Pestova / Leonovich en Underhill / Martini namen voor de vierde keer deel. Drie paren, Carruthers /Carruthers, Pershina / Akbarov en Bo Luan / Bin Yao, namen voor de derde keer deel. Ook Knut Schubert (in 1974 met Katja Schubert en in 1981 met Birgit Lorenz) en William Fauver (in 1976 met Alice Cook en in 1981met Lea Ann Miller) namen voor de derde keer deel. Voor Xavier Videau was het zijn tweede WK deelname, in 1978 nam hij deel met Sabine Fuchs en dit jaar met Nathalie Tortel. Drie paren debuteerden op dit WK.

Paren
# naam land
Goud Sabine Baess
Tassilo Thierbach
Vlag van Duitse Democratische Republiek
Zilver Marina Pestova
Stanislav Leonovich
Vlag van Sovjet-Unie
Brons Caitlin Carruthers
Peter Carruthers
Vlag van Verenigde Staten
4 Barbara Underhill
Paul Martini
Vlag van Canada
5 Irina Vorobieva
Igor Lisovski
Vlag van Sovjet-Unie
6 Veronika Pershina
Marat Akbarov
Vlag van Sovjet-Unie
7 Birgit Lorenz
Knut Schubert
Vlag van Duitse Democratische Republiek
8 Lea Ann Miller
William Fauver
Vlag van Verenigde Staten
9 Lori Baier
Lloyd Eisler
Vlag van Canada
10 Maria di Domenico
Burt Lancon
Vlag van Verenigde Staten
11 Bettina Hage
Stefan Zins
Vlag van Duitsland
12 Nathalie Tortel
Xavier Videau
Vlag van Frankrijk
13 Bo Luan
Bin Yao
Vlag van China

Er deden 21 paren uit twaalf landen mee. Het paar Irina Moiseeva / Andrei Minenkov nam voor de tiende keer deel. Voor Jayne Torvill / Christopher Dean was het hun vijfde deelname. De paren Fox / Dalley en Barber / Slater namen voor de vierde keer deel. Ook Tadayuki Takahashi nam voor de vierde keer deel, (1x met Yukimo Kage en 3x met Noriko Sato). De paren Bestemianova / Bukin, Blumberg / Seibert, Berankova / Bartak en Herve / Bechu namen voor de derde keer deel. Ook voor Robert McCall was het zijn derde deelname (2x met Marie McNeil en dit jaar met Tracy Wilson). Vijf paren namen voor de tweede keer deel. Ook voor Martine Olivier (in 1979 met Yves Tarayre en dit jaar met Philippe Boissier) en Roberto Pelizzola (in 1981 met Elisabetta Parisi en dit jaar met Isabella Micheli) was het hun tweede deelname. Vierparen maakten hun WK debuut.

IJsdansen
# naam land
Goud Jayne Torvill
Christopher Dean
Vlag van Verenigd Koninkrijk
Zilver Natalja Bestemjanova
Andrej Boekin
Vlag van Sovjet-Unie
Brons Irina Moiseeva
Andrei Minenkov
Vlag van Sovjet-Unie
4 Judy Blumberg
Michael Seibert
Vlag van Verenigde Staten
5 Carol Fox
Richard Dalley
Vlag van Verenigde Staten
6 Olga Volozhinskaya
Alexandr Svinin
Vlag van Sovjet-Unie
7 Karen Barber
Nicholas Slater
Vlag van Verenigd Koninkrijk
8 Elisa Spitz
Scott Gregory
Vlag van Verenigde Staten
9 Jana Berankova
Jan Bartak
Vlag van Tsjechië
10 Tracy Wilson
Robert McCall
Vlag van Canada
11 Nathalie Herve
Pierre Bechu
Vlag van Frankrijk
12 Birgit Goller
Peter Klisch
Vlag van Duitsland
13 Wendy Sessions
Stephen Williams
Vlag van Verenigd Koninkrijk
14 Petra Born
Rainer Schonborn
Vlag van Duitsland
15 Noriko Sato
Tadayuki Takahashi
Vlag van Japan
16 Marianne van Bommel
Wayne Deweyert
Vlag van Nederland
17 Martine Olivier
Philippe Boissier
Vlag van Frankrijk
18 Graziella Ferpozzi
Marco Ferpozzi
Vlag van Italië
19 Saila Saarinen
Kim Jacobson
Vlag van Finland
20 Ulla Ornmarker
Thomas Svedberg
Vlag van Zweden
21 Graziella Ferpozzi
Marco Ferpozzi
Vlag van Italië
- Isabella Micheli
Robert Pelizzola
Vlag van Italië t.z.t.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]