Naar inhoud springen

Wereldkampioenschappen veldrijden 2022 - Mannen elite

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK veldrijden 2022
Mannen elite
Datum 30 januari 2022
Starttijd 14:30 (UTC−6)
21:30 (UTC+1) uur
Plaats Vlag van Verenigde Staten Fayetteville, Verenigde Staten
Editie 73
Auspiciën UCI
Prijzengeld 8.750
Uitslag
Winnaar Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Pidcock 1u00'36"
2e Vlag van Nederland Lars van der Haar + 30"
3e Vlag van België Eli Iserbyt + 32"
Navigatie
2021     2023
Veldrijden
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Wereldkampioen-
schappen veldrijden 2022
Elitemannenvrouwen
Beloftenmannenvrouwen
Juniorenjongensmeisjes
Gemengd estafette

Het wereldkampioenschap veldrijden 2022 voor mannen elite werd gehouden op zondag 30 januari in Fayetteville in de Verenigde Staten.

Pos. Renner Land Tijd
Regenboogtrui Tom Pidcock Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 1u00'36"
Zilver Lars van der Haar Vlag van Nederland Nederland + 30"
Brons Eli Iserbyt Vlag van België België + 32"
4 Michael Vanthourenhout Vlag van België België + 52"
5 Clément Venturini Vlag van Frankrijk Frankrijk + 57"
6 Toon Aerts Vlag van België België + 1'02"
7 Jens Adams Vlag van België België + 1'06"
8 Laurens Sweeck Vlag van België België + 1'16"
9 Kevin Kuhn Vlag van Zwitserland Zwitserland + 1'36"
10 Daan Soete Vlag van België België + 1'44"
11 Toon Vandebosch Vlag van België België + 1'46"
12 Curtis White Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 1'48"
13 Felipe Orts Lloret Vlag van Spanje Spanje + 1'48"
14 Ben Turner Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 1'48"
15 Joshua Dubau Vlag van Frankrijk Frankrijk + 1'49"
16 Michael Boros Vlag van Tsjechië Tsjechië + 1'50"
17 Eric Brunner Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 2'00"
18 Marcel Meisen Vlag van Duitsland Duitsland + 2'07"
19 Kevin Suarez Fernandez Vlag van Spanje Spanje + 2'30"
20 Thomas Mein Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 3'12"
21 Kerry Werner Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 3'20"
22 Caleb Swartz Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 3'20"
23 Gilles Mottiez Vlag van Zwitserland Zwitserland + 3'36"
24 Scott Mcgill Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 3'42"
25 Michael van den Ham Vlag van Canada Canada + 3'43"
26 Corné van Kessel Vlag van Nederland Nederland + 4'07"
27 Tyler Orschel Vlag van Canada Canada + 4'12"
28 Gage Hecht Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 4'45"
29 Matej Ulik Vlag van Slowakije Slowakije + 5'09"
30 Lance Haidet Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 5'31"
31 Vincent Baestaens Vlag van België België + 5'41"
32 Malcolm Barton Vlag van Canada Canada + 6'02"
33 Brody Sanderson Vlag van Canada Canada - 1 ronde
34 Guy Leshem Vlag van Israël Israël - 2 rondes
35 Felipe Timoteo Nystrom Spencer Vlag van Costa Rica Costa Rica - 4 rondes
Jarno Trey Vlag van Estland Estland DQ
UCI-punten WK
Pos. Punten Prijzengeld
1 400 € 5.000
2 360 € 2.500
3 320 € 1.250
4 280 -
5 240 -
6 200 -
7 190 -
8 180 -
9 170 -
10 160 -
11 150 -
12 140 -
13 130 -
14 120 -
15 110 -
16 100 -
17 90 -
18 80 -
19 70 -
20 60 -
21 57 -
22 54 -
23 51 -
24 48 -
25 45 -
26 42 -
27 39 -
28 36 -
29 33 -
30 30 -
31 28 -
32 26 -
33 24 -
34 22 -
35 20 -
36 18 -
37 16 -
38 14 -
39 12 -
40 10 -
41- 5 -

Inschrijvingen

[bewerken | brontekst bewerken]

Onderstaand een overzicht van de ingeschreven renners:

Nr. Renner Land UCI Startquota
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42

Het maximum aantal rijders per land werd bepaald aan de hand van de UCI wereldbeker landen ranking[1] per zondag 2 januari 2022 (artikel 9.2.043):

• Land 1 t/m 3: 7 startplaatsen + 3 reserves: Vlag van België België, Vlag van Nederland Nederland, Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
• Land 4 t/m 6: 6 startplaatsen + 3 reserves: Vlag van Zwitserland Zwitserland, Vlag van Duitsland Duitsland, Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
• Overige landen: 5 startplaatsen + 3 reserves

Daarnaast ontvingen de uittredend wereldkampioen, de winnaar van de wereldbeker (artikel 9.2.044) en de continentale kampioenen (artikel 9.2.009) een persoonlijke startplaats[2]:

Wereldkampioen 2021: Vlag van Nederland Mathieu van der Poel
• Winnaar wereldbeker 2021-2022: Vlag van België Eli Iserbyt
Europees kampioen 2021: Vlag van Nederland Lars van der Haar
Pan-Amerikaanse kampioen 2021: Vlag van Verenigde Staten Eric Brunner[3]

Startvolgorde

[bewerken | brontekst bewerken]

De startvolgorde van het wereldkampioenschap was als volgt:

  1. Top 8 wereldbekerklassement
  2. UCI-ranking veldrijden
  3. Niet gerangschikte renners: per land in rotatie (o.b.v. het landenklassement van het laatste WK).[4]